Inter Is my lifeفصل نود شش تا دوهزار اینتر از نظر مهره جز دوتیم برتر دنیا بود
ولی بخاطر مسائل کالچوپولی همیشه حقشو مبخوردن
الان اگهواون بازیکنا رو داشتیم هرسال قهرمان سی ال میبودیم
البته یه مسائل مدیریتی هم اون زمان وجوددداست که مانع از موفقیت اینتر میشد بیشتر هم بخاطر ندونم کاریهای موراتی
مثلا سیمئونه رو با نامردی فروخت
یورکائف رو فروخت
رونالدو کبیر تا خوب شد فروختش رئال
روبرتو کارلوس روفروخت
دی بیاجیو با اونهمه تعصب دیگه جایی تو اینتر نداست
سیدورف رو میداد میلان جاش کوکو میگرفت احساس زرنگی هم میکرد و میلانیا میخندیدن بریشش
اصن نمیذاشت یکی مثه پیرلو که از بچگی عشق اینتر داست توواینتر ابراز وجود کنه
کاناوارو رو میداد یووه بجاش دروازبان سوم یووه رو میگرفت پیش خودس فکر میکرد سر یووه کلاه گذاسته
روزای تلخی بود یادش نبخیر باقیشو دیگه نمیگم چون یادم میوفته دوسدارم موراتی همین الان تکه تکه بسه
چقد با احساسات ما هوادارا بازی میشد یه انسان بیشعور کم عقل که فکر میکرد چون فقط عاشقه اینتره باید مدیرش هم باشه
آخرسم تا فاکتی فقید مدیر نشد اینتر اینتر نشد
موراتی مدیر میموند هرگز درادامه خوزه نمیتونست قهرمان سی المون کنه
استارت موفقیتهای دوهزاروده رو چندسال قبلش فاکتی فقید زد نه موراتی لعنت الله علیه
