چهار سه-سهمن نمی‌فهمم یه بازیکن واسه چی باید بین لیگ ایران و لیگ قطر، ایران رو انتخاب کنه؟ تو کدوم فاکتور از قطریا سرتریم جز تکنیک؟
باشگاه‌های قطر دو سه لول بالاتر از باشگاه‌های ایرانی تو هر زمینه‌ای هستن و یک صدم مشکلات تیمهای ایرانی رو ندارن، پول خوب میدن، حقوق عقب افتاده ندارن، حاشیه ندارن، زمین بد ندارن، مدیر بد ندارن، کمپ تمرینی داغون ندارن،سرمربی بد ندارن، قوانین مسخره اخلاقی و منشوری ندارن و اونجا اصن از این خبرا نیست.
بهترین زمین و امکانات ورزشی رو در اختیار ورزشکاراشون قرار میدن، مربی‌های درجه یک رو سر بازیکناس، بازیکن‌های درجه یک اروپایی مثل ژاوی اونجا بازی می‌کنن که یه نیمه بازی کردن در کنارش مساوی با ده فصل بازی کردن تو ایرانه، بازیکن اونجا نه غصه آزادی داره نه غصه پول داره نه به خاطر لباس پوشیدن و شلوار زرد از فوتبال محروم میشه نه به خاطر روزه‌خواری اذیت میشه نه حاشیه و باند و باندبازی و حق خوری، نه استرس هیچیه هیچی، حرفه‌ای به معنی واقعی. فقط و فقط کیفیت تکنیکی بازیکنای قطری پایینه و به نسبت ایران تماشاگر کمی میره استادیوم.که در مقابل این همه محاسنی که داره اصن به چشم نمیاد.
با درنظر گرفتن همه این فاکتورها میشه فهمید یه بازیکن تو لیگ قطر به مراتب سریع‌تر از لیگ ایران پیشرفت می‌کنه، چون هم امکانات داره هم حرفه‌ای زندگی می‌کنه هم مربی حرفه‌ای بالاسرش هست هم بازیکن حرفه‌ای در کنارش+ انواع و اقسام مربی‌های بدنسازی و روانشناس و غیره
نمونه بارزش هم علی کریمی هست، وقتی رفت لیگ‌های عربی پیشرفتش چشمگیر شد و جام ملت‌ها جلو کره جنوبی ترکوند، از همون لیگ عربی هم به بایرن مونیخ ترانسفر شد نه از پرسپولیس
