طرفداری - در جریان مسابقه دوی 400 متر مردان در المپیک 1992 بارسلونا، رباط صلیبی دِرِک ردموند، دونده بریتانیایی پاره شد. پدرش از روی سکوها به داخل پیست آمد و پسرش را در میان تشویق تماشاگران تا خط پایان همراهی کرد.
در مسابقه نیمه نهایی دوی 5000 متر بانوان در المپیک ریو 2016 تاریخ تکرار شد. نیکی همبلین دونده نیوزلندی که به سرعت به سمت خط پایان می‌دوید ناگهان به زمین افتاد. در همین لحظه گرمای دستی را روی شانه خود حس کرد. رقیبش اَبی دی‌آگوستینو از آمریکا که در اثر برخورد با همبلین خود به زمین افتاده بود، او را بلند کرد. این دو هیچ‌گاه یکدیگر را ملاقات نکرده بودند؛ اما اَبی نمی‌خواست اجازه بدهد رویای رقیبش به کابوس تبدیل شود؛ پس فریاد زد: «بلند شو! اینجا المپیک است. باید مسابقه را تمام کنیم. بلند شو!»
همبلین و دی‌آگوستینو با کمک هم به عنوان دو نفر پایانی از خط پایان مسابقه عبور کردند و در فینال باهم به رقابت خواهند پرداخت. دی‌آگوستینو و همبلین بار دیگر به ما یادآوری کردند هدف از شرکت در المپیک صرفا قهرمانی و کسب مدال نیست. هدف اصلی المپیک رقابت سالم در کنار یکدیگر است. شعار المپیک «سریع‌ترین، بلندترین و قوی‌ترین» است؛ اما این دو رقیب نشان دادند شعار اصلی المپیک چیزی نیست جز «نوع دوستی، حمایت و انسانیت».
