"دختر باد" از بی مهری ها می گوید

گلایه های مریم طوسی بعد از ناکامی در کسب سهمیه المپیک

ساجده قنبری 07/16/2016 - 16:54 مشاهده پروفایل

946 مشاهده / 4 دیدگاه

از من گذشت اما آرزوهایم برای ایران و مخصوصا بانوانش و این رشته ی مظلوم ورزشی بی انتهاست.

طرفداری- مریم طوسی دونده سرعت تیم ملی بانوان دو و میدانی که چندی پیش آخرین شانس کسب سهمیه المپیک را در رشته دوی 200 متر از دست داد، با انتشار دو پست در صفحه مجازی اش از مشکلات و بی مهری هایی که در این راه تحمل کرده، سخن به میان آورده است.

او صحبت هایش را اینگونه آغاز کرده است:"دگر بار آرزوهایم بر باد رفت...المپیک بزرگترین رویای هر ورزشکار است، آسان نه، اما دستیافتنی ست.
تحقق این رویا برای من بسیار نزدیک بود، تنها چند صدم ثانیه و... از لحاظ فیزیکی- فنی چیزی از رقبایم که المپیکی شدند کم نداشتم که هیچ، همیشه در مسابقات تمام این سالها از من جا مانده بودند، اما این بار کمبودی که مرا از آنها جا گذاشت و آنها را المپیکی کرد و مرا ناکام ، محروم بودنم از حداقل امکانات و راه انداختن جنگ روانی بود.
به قدری همه ی ما را به مرگ گرفته اند، که برخی از ورزشکاران به تب هم راضی شده و بجای درک شرایط من بهتر از مردم عادی،نامهربانانه نمک به زخم می پاشند و به اعتراض من ایراد گرفته، توقع تشکر هم دارند برای امکاناتی که برای ورزشکاری در سطح من زیر صفر هم حساب نمی شود و حتی برخی کینه توزانه ادعا دارند من بخاطر توجیه و بهانه معترض هستم.عزیزان، اول از همه من خیلی بیشتر از حد وظیفه ام، تنها بخاطر عشقم به میهن و مردمش تا آخرین لحظه و با هر شرایطی تلاش کردم و مدیون نیستم که توجیه کنم، اصلا با این شرایط چه توقعی برای کسب سهمیه بود که بهانه بیاورم!! من تا به این روزها هیچ اعتراضی نکردم، چرا که دو میدانی را همچون خانواده دوست می داشتم و عیب پوشی می کردم اما اگر اکنون زبان گشودم تنها بخاطر نسل بعدی ورزشکارانی ست که چون من قرار است تمام جوانی خود را در این راه ایثار کنند، و اگر بازهم زبان ببندم ، آخرین وظیفه ام رادراین راه انجام نداده ام، وگرنه جوانی و آرزوهایم که بر باد رفت و از من گذشت.تنها در عجبم کدام یک از امکانات من آنقدر به چشم بعضی دوستان آمده که اینهمه بغض بهمراه داشته؟! آیا بخاطر مربی که بعد از مدتهای طولانی برایم گرفتند و چون حقوقی پرداخت نشد ایشان قادر به ادامه نشدند؟! یا برای هشتصد هزار تومنی که تنها حقوق من در کل یکسال گذشته تا به اکنون بوده؟! و شاید تنها اردوی من در کیش؟! و یا دو مسابقه ی برون مرزی؟!
امسال تمام پس اندازم را هزينه كردم تا شايد بتوانم نماينده دختران وطنم در المپيك باشم".

این ورزشکار کشورمان در پستی دیگر در مورد مسابقاتش این گونه توضیح می دهد:"دو مسابقه ی برون مرزی بدین شرح:
مسابقات قزاقستان: ساعت چهار صبح رسیدیم، هفت صبح برای کسب سهمیه به میدان رفتیم.مگر این یک سفر توریستی ست که بعد از نخوابیدن و خستگی در راه بلافاصله برای مسابقه بروم؟! بعد از آن هم هفته ی بعد همانجا مجدد مسابقه بود که هر چه اصرار کردم اجازه ندادند حتی با هزینه شخصی بمانم و دوباره شرکت کنم.
ترکیه:هجده ساعت در راه بودیم! ما به یکی از بادخیز ترین شهرهای سرد ترکیه رفتيم و بدلیل باد مخالف بسیار قوی و سرما، نه تنها من، بلکه هیچ یک از شرکت کننده ها قادر به کسب سهمیه نشدند.
قبل از سفر ترکیه با هزینه ی شخصی به آذربایجان رفتم از بدو ورود با شایعات و تهمت های شرم آور برخی مسولین و جنگ روانی مواجه شدم که تنها یکی از آن این بود که اگر سهمیه آورد آن را با پول خریده.در عجبم مگر نه اینکه با کسب موفقیت من اول از همه نام ایران و بانوانش پر افتخار می شد و برای ورزش ایران و فدراسیون اعتبار کسب میشد؟! اینهمه غرض ورزی و بخل و کینه به نفع چه کسی بود که زحمات دوازده سال ملی پوشی من در سرما و گرمای شدید، بدون استراحت و با اینهمه مصدومیت و صرف هزینه های شخصی بر باد رفت؟! آخرین شانسم در مسابقه بزرگ تهران هم که تخته استارت به دستگاه عکس العمل سنج فتو فينيش متصل نبود هم از بین رفت که طبق قانون خود فدراسیون وقتی به دستگاه مجهز نیستن حق گرفتن خطا از روى عكس ندارند،چون عكس كه نشان دهنده صداى شليك نيست ومگر صدم ثانیه با چشم یک نفر که همزمان هشت دونده را میبیند قابل ارزیابی ست؟ آن هم زمانی که باقی دوندگان در سر خط اکثرا بار اولشان بود که پایشان تخته استارت را لمس میکرد وطرز استفاده از آن را بلد نبودندو کندی عکس العملشان در مقابل استارت سریع من خطای دید ایجاد میکرد. در حالیکه بدلیل جو مساعد هوا و آمادگی و انرژی بدنی و روحی من و استارت فوق العاده ای که داشتم مسلما موفق می بودم.از من گذشت اما آرزوهایم برای ایران و مخصوصا بانوانش و این رشته ی مظلوم ورزشی بی انتهاست".

لازم به ذکر است مریم طوسی در آخرین شانسش برای کسب سهمیه المپیک، در مسابقات جایزه بزرگ تهران در دوی 200 متر با ثبت زمان 24:18 ثانیه قهرمان شد، اما نتوانست به رکورد ورودی المپیک که 23:30 بود، دست یابد و از پرواز ریو جا ماند.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

دوی 200 متر

مسابقات جایزه بزرگ تهران

دیدگاه‌ها (4 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

hedaiat boghlani

کاملا قبول دارم به این ورزشا رسیدگی نمیشه و این مشکل هم واسه مرداست و هم خانوما
ولی بهتر بود مسائل حاشیه ای کمتر توجه کنه تو تمرینا

علی کریمی

اینم به گلایه هات اضافه کن که 24 ساعت تو تمرین و بیرون از تمرین مشغول عکس گرفتن و شات گذاشتن تو اینستاگرام بودی خانوم طوسی.
وقتی با 2تا دوربین و کلی آرایش و وسائل غیر ضروری میری تو پیست دومیدانی و هر 10 دقیقه ژست میگیری و عکس میندازی معلومه که تمرکزت رو تمرین و قهرمان شدن نیست دختر خوب.

Sam Khass

هر روز ده تا عکس داخل شبکه های مجازی میزاشتی کل فکرت ژست و این چیزا بود مصاحبه کنی برنامه تی وی بری خب معلومه به جایی نمیرسی .. یه کم تلاشتو بیشتر میکردی اگر امکانات کمه برای همه رشته ها هست چطوری اونا خودشونو میکشن بالا ..

DD 11

میدونین تلاش بکنین ولی ناجوانمردانه به حقتون نرسین چقد ناراحت کنندست؟ واقا درکش میکنم این اقایون فقط تا اونجا بها میدن که یه موفقیتی کسب کنه بدش سریع نابودش میکنن که به اصطلاح "زنا شاخ نشن"