طرفداری- تیم ملی ولز همچون دامادی است که در روز عروسی به سردرد مبتلا شده است. به قول گابریله مارکوتی نویسنده سرشناس، دو اخطاره شدن یک بازیکن و محرومیت او از بازی نیمه نهایی، یک ظلم آشکار در حق یک تیم است. بازیکنی که در تمام تورنمنت به همراه یاران خود جنگیده ولی اکنون، آنها در زمین هستند در حالی که او محروم می باشد. در هر صورت، ولز در بازی نیمه نهایی مقابل پرتغال از حضور آرون رمزی یکی از کلیدی ترین بازیکنان خود محروم بوده و باید به نداشتن او در این مسابقه عادت کند. البته بن دیویس و ویلیام کاروالیو هم به سرنوشت آرون رمزی دچار شده اند اما غیبت رمزی سر و صدای زیادی را به پا کرده است. آلمان هم در بازی مقابل فرانسه، از حضور متس هوملس محروم خواهد بود و این سر درد بازیکن محروم، مختص ولز نیست.
طبق قوانین یوفا، اگر در مراحل گروهی و یک چهارم نهایی یورو، هر بازیکنی در دو بازی مجزا، دو کارت زرد بگیرد، بازی نیمه نهایی را از دست خواهد داد ولی پس از پایان مرحله یک چهارم نهایی، کارت زرد کلیه بازیکنان تک اخطاره از مرحله نیمه نهایی به بعد پاک می شود. تنها در صورتی یک بازیکن از بازی فینال محروم می شود که در بازی نیمه نهایی با کارت قرمز مواجه گردد. این پروتکل از جام جهانی 2010 به بعد تصویب گردید و یکی از دلایل آن، حضور تیم ها با همه قوا در مسابقه فینال و افزایش کیفیت فینال تورنمنت ها است. حتماً به یاد می آورید که غیبت میشائیل بالاک در فینال جام جهانی 2002 یکی از مهلک ترین ضربات را به تیم ملی آلمان زد.
به اعتقاد گابریله مارکوتی خبرنگار و فوتبال نویس مشهور سایت ESPN، حتی می توان این قانون را یک مرحله به جلوتر کشاند و پس از پایان مرحله گروهی یک تورنمنت، کارت های زرد بازیکنان تک اخطاره را پاک کرد. یک راه دیگر، استفاده از فرمول لیگ قهرمانان اروپا و اعمال محرومیت برای سه کارت زرد است و اعمال محرومیت های مضاعف برای تعداد فرد کارت زرد مانند 5، 7 و ... کارت زرد. همچنین وی معتقد است که داورها باید به سوی سبک افرادی همچون مارک کلتنبرگ قدم برداشته و بیش از در آوردن کارت زرد از جیب خود و عرضه نمودن یک چهره خشک و عبوس، به مکالمه درمانی با بازیکن روی بیاورند. حتی یوفا و فیفا هم بارها در کلاس های توجیهی طی سال های اخیر به همین مسئله اشاره کرده و خواستار مدیریت صحیح بازی از سوی داور با کمترین تعداد کارت زرد و قرمز است. شاید در قدیم، هر داوری که کارت زرد یا قرمز فراوانی در یک مسابقه نشان می داد، مورد تحسین قرار می گرفت ولی در فوتبال مدرن امروز، کاملاً برعکس شده است.
در دنیای واقعی و علم حقوق نیز، جریمه یا محکومیت قضایی بر اساس سه رکن زیر به فرد خاطی یا متهم تحمیل می گردد؛
اول- به عنوان عامل بازدارنده یا پیشگیری کننده، دوم- با جنبه تنبیهی و سوم- جبران خسارت برای فرد قربانی
کارت زرد در زمین فوتبال، مملو از دو فاکتور اول و دوم بوده اما از فاکتور سوم تهی است. یعنی محرومیت رمزی و دیویس هیچ فایده ای برای بلژیک نداشته اما برای پرتغال می تواند مفید باشد. حتی مارکوتی در اینجا، یک پیشنهاد عجیب را مطرح کرده و می گوید که برای پیاده کردن رکن سوم بر اساس علم حقوق و جزا، می بایست دیویس و رمزی در همان بازی مقابل بلژیک به عنوان مثال 10 دقیقه از زمین بیرون بروند تا همان تیم بلژیک از محرومیت آنها منتفع گردد! (معروف به قانون کارت قرمز موقت)
به هر حال، این نظر آقای گابریله مارکوتی بود که شما در میان گذاشتیم هر چند که شخص بنده با این نظر موافق نیستم اما یکی از چالش های مباحث قانون گذاری و داوری در رقابت های یورو 2016 بود که طرح آن، خالی از لطف نمی باشد.
اما برگردیم به سردرد تیم ملی ولز، غیبت آرون رمزی و این که چگونه باید کریس کولمن و شاگردانش با این سردرد کنار بیایند؟
مایکل کاکس یکی دیگر از نویسنده های مطرح ESPN نیز از محرومیت آرون رمزی دل خوشی ندارد. او می گوید که این مرد آرسنالی، یک بازیکن سخت کوش و یک هافبک مستعد است. رمزی در این تورنمنت با کارهای ترکیبی در یک سوم زمین حریفان، توانسته یک گل و چهار پاس گل را طی 5 بازی به ثبت رسانده و خیلی دشوار است که چنین بازیکن کلیدی در بازی نیمه نهایی روی سکوها بنشیند. رمزی در 4 بازی نخست ولز، عملکرد بسیار خوبی داشت اما کاری که او در پیروزی 3-1 مقابل بلژیک انجام داد، یک کار استثنایی بود. کریس کولمن سرمربی تیم ملی ولز طی سال های اخیر، از آرون رمزی در دو پست کاملاً متفاوت استفاده کرده است. به عنوان هافبک عمقی در سیستم 1-1-5-3 و یا در «نقش بازیکن شماره 10» در کنار گرت بیل که چیدمان ولز در درون زمین را به سیستم 1-2-4-3 تغییر می دهد.
آرون رمزی در بازی مقابل بلژیک در همه جای زمین حضور داشت و بسیار دشوار است که بتوان پست او را در این بازی تعریف نمود. وقتی که ولز، توپ را در اختیار نداشت، رمزی در عمق دیده می شد و هنگام مالکیت توپ ولز، وی را در بین خطوط می دیدیم. او از کانال های سمت راست زمین به طور مستمر می دوید و خطرساز می شد. همه تمرکز یاران بلژیک روی گرت بیل بود و بدین ترتیب، فضایی مناسب تر برای آرون رمزی مهیا می شد. او توانست سه موقعیت را با حرکت از جناح راست، روی دروازه حریف ایجاد کرده که یکی از آنها همان پاس گل فوق العاده به هال رابسون کانو در صحنه گل دوم بود. همچنین رمزی سه شروع مجدد خطرناک را نیز روی دروازه بلژیک فرستاد که یکی از آنها، همان ضربه کرنری بود که توسط اشلی ویلیامز تبدیل به گل اول ولز شد.
یافتن یک جایگزین برای رمزی کار ساده ای نخواهد بود. به سادگی می توان گفت که ولز هیچ بازیکنی را ندارد که قادر به پر کردن فاصله ها در کناره زمین باشد. در غیاب آرون رمزی، ولز هیچ کسی را ندارد که با استقامت فوق العاده اش، قادر به مالکیت توپ از محوطه جریمه خودی تا محوطه جریمه حریف باشد و بتواند به طور مؤثری، از هر دو فاز بازی این تیم حمایت کند. شاید تنها راه حل موجود برای کریس کولمن، استفاده از جانی ویلیامز است.
بدون شک جانی ویلیامز دیگر در دوران فوتبال خود، در مسابقه ای به این مهمی در ترکیب اصلی تیمش قرار نخواهد گرفت. یک هافبک تهاجمی خلاق و دوست داشتنی که لقب «جانیستا» را از هوداران کریستال پالاس گرفته زیرا مرکز ثقل بدنش پایین بوده و توانایی بالایی در عبور از یاران حریف و حرکات پا به توپ دارد. جانی ویلیامز طی 3 فصل حضور در لیگ برتر به همراه پالاس، فقط 12 بار به میدان رفته زیرا در اغلب مواقع، دچار مصدومیت است. او فصل گذشته به طور قرضی راهی ناتینگام فارست و میلتون شد و به همراه میلتون به لیگ یک (سطح سوم لیگ در کشور انگلیس) سقوط کرد ولی حالا باید در نیمه نهایی یورو 2016 به میدان برود.
شاید جانی ویلیامز همان شاه مهره نا شناخته ولز در لیون باشد حتی اگر پرتغال نخواهد اطلاعات زیادی درباره او به دست بیاورد. در بازی های فشرده و سیستم های تدافعی یورو 2016، وجود یک بازیکن تکنیکی و خلاق برای هر تیمی غنیمت است. او در اولین بازی ولز در مرحله گروهی همین تورنمنت، عملکرد خوبی داشت و با استارت های انفجاری سریع، به جریان بازی شتاب بخشید. بازیکنان اسلواکی که در برابر تکتنیک او کم آورده بودند، مجبور به انجام 4 خطا بر روی جانی شده که یکی از همین خطاها، یک ضربه ایستگاهی را برای اژدها به ارمغان آورد و اولین گل ولز در یورو 2016 توسط گرت بیل وارد دروازه اسلواکی گردید.
یکی از برنامه های ولز در بازی با پرتغال، به دست آوردن ضربات ایستگاهی در اطراف محوطه جریمه حریف با استفاده از حرکات پا به توپ جانی ویلیامز خواهد بود. آن گاه نوبت به گرت بیل می رسد که بتواند سومین گل خود از طریق ضربات ایستگاهی را در یورو 2016 به ثمر برساند.
غیبت ویلیام کاروالیو هافبک تدافعی تیم ملی پرتغال در بازی مقابل ولز به علت دو اخطاره شدن را نیز نباید دست کم گرفت. نقش او در تیم ملی پرتغال بسیار کلیدی است. فرناندو سانتوش در بازی با لهستان، از سیستم عجیب و غریب 2-3-1-4 استفاده می کرد که به ژوائو ماریو، آدریان سیلوا و رناتو سانچس اجاره می داد تا پشت سر رونالدو و نانی بازی کنند اما ویلیام کارولیو را تا حدودی، در جلوی خط دفاعی قرار داد. حضور یک بازیکن جنگنده همچون ویلیام کارولیو برای مهار گرت بیل بسیار لازم بود اما با محرومیت و غیبت اجباری وی، شاید مربی پرتغال ناگزیر به استفاده از دانیلو به جای کاروالیو در این پست باشد.
بن دیویس مدافع وسط ولز نیز سومین محروم بازی نیمه نهایی محسوب می شود که به اعتقاد کریس کولمن، بهترین مدافع تیمش در این تورنمنت بوده است. بن دیویس بازیکن تاتنهام بوده که قادر است علاوه بر حضور در پست دفاع چپ، به عنوان مدافع وسط نیز ایفای نقش نماید. می توان گفت که بن دیویس مدافع مستقیم لوئیس نانی بود که شاید غیب او بیش از همه به سود نانی تمام شود. پیش بینی می شود که کریس کولمن از جیمز کالینز به عنوان جانشین بن دیویس در خط دفاعی استفاده نماید. کالینز به طور کلی با دیویس تفاوت های اساسی دارد. او در هوا یک مدافع قدرتمند بوده اما در چرخش ها، کُند عمل می کند. شاید کالینز به حمایت بیشتری از مدافع و بال چپ ولز یعنی نیل تیلور نیاز داشته باشد تا بتواند جای خالی دیویس را پر کند. نیل تیلور در مصاف با بلژیک، نقشی عمقی تر و تهاجمی تر داشت.
خانم سارا وینتربرن یکی دیگر از نویسنده های مطرح در football 365 می نویسد:
حالا که هری کین یک تورنمنت نا امید کننده را برای هواداران انگلیس رقم زد و به تاتنهام برگشت، ورژن آرسنالی او یعنی آرون رمزی با درخشش در یورو 2016 با تکیه بر خلاقیت و انرژی بی حد و حصر خویش، علاوه بر خوشحالی مردم ولز، موجب امیدواری هواداران آرسنال هم شده است.
رمزی رو به جلو حمله می کند، اعتماد به نفس را به تیم تزریق می نماید، هوشمندانه می دود و پا به توپ می شود. رمزی در نیمه نخست بازی مقابل بلژیک، 5 موقعیت را خلق نمود در حالی که میانگین پاس های کلیدی اش برای آرسنال در فصل قبل، 1.2 پاس در هر بازی بود. ششمین خلق موقعیت رمزی در مقابل بلژیک، منجر به دومین پاس گل او در آن بازی و چهارمین پاس گل او در این تورنمنت گردید. رمزی در کل بازی های فصل گذشته لیگ برتر، فقط 4 پاس گل برای آرسنال داد اما طی 5 بازی در یورو 2016، به همین تعداد پاس گل برای ولز رسیده است. (توضیح: آرون رمزی در بسیاری از مقاطع فصل قبل مصدوم بود)
خانم وینتربرن به دو موضوع اشاره دارد. اول این که همچون گابریله مارکوتی، از محرومیت رمزی ناراحت است و آن را ضربه ای بزرگ برای تیمی کم ادعا همچون ولز می داند. دوم این که این پرسش را مطرح کرده که چرا طی فصل گذشته لیگ برتر، آرون رمزی در آرسنال به این خوبی نبوده است؟ دلایل این نویسنده به طور خلاصه درباره عملکرد رمزی در آرسنال چنین است:
فقدان نظم و دیسیپلین در هافبک عقب دو نفره آرسنال
جدی نگرفته شدن در آرسنال به ویژه هنگام ارسال پاس های خودسرانه و بردن بازی به عرض
تکل های اشتباه و دست هایی که به هنگام تکل به هوا می رفت
سپردن نقش های تدافعی تر و محدود کردن او به وظایف تدافعی
حضور الکسیس سانچز و مسوت اوزیل در خط هافبک و انتظار داشتن از آرون رمزی که در خدمت آنها باشد
اما چرا آرون رمزی با ولز در یورو 2016 موفق بوده است؟ شاید به همین دلیلی که کریس کولمن اشاره کرده و می گوید به رمزی آزادی عمل داده است. این آزادی عمل، یک تاکتیک کلامی نیست و به معنای واقعی در زمین پیاده می شود. دیگر فشاری روی رمزی بابت افزایش نرخ پاس های صحیح، نگهداشتن برتری عددی در میانه زمین و همچنین، داد و بیدادهای مربی یا هواداران وجود ندارد. این آزادی عمل حتی برای ارتکاب اشتباه، یک نعمت بزرگ و گران بهاء برای آرون رمزی محسوب می شود.
