طرفداری-دیشب پر افتخار ترین تیم های فوتبال اروپا در غالب دور یک چهارم نهایی یورو 2016 در برابر هم قرار گرفتند، ماراتون 120 دقیقه ای که در نهایت با برتری آلمان ها در ضربات پنالتی به پایان رسید. کمتر از 24 ساعت پس از حذف ایتالیا از دور حذفی رقابت های فوتبال جام ملت های اروپا، تیم فراری که نماد کشور چکمه در سطح اول رقابت های موتور اسپورت به حساب می آید، گرند پری اتریش را با اختلافی زیاد به تیم مرسدس مانشافت واگذار کرد.
از دنیای توپ گرد تا بوی بنزین و جیغ لاستیک شباهت های زیادی بین این دو رقابت وجود داشت. از تیم فوتبال لاجوردی پوشی که دو ساعت در برابر غول های آلمانی دفاع کرد و در ضربات پنالتی باخت تا ماشین قرمزی که دو ساعت روی آسفالت پشت سر تیر های نقره ای راند و راند اما به جایی نرسید. از گریه های بوفون پس از پنالتی هکتور تا نا امیدی سباستین فتل پس از ترکیدن لاستیک در دور سی ام رقابت اتریش، همه چیز مانند یک کابوس برای ایتالیا ادامه پیدا کرد. کابوسی که نه تنها امروز بلکه ماه هاست ادامه دارد.
قبل از شروع بازی آلمان و ایتالیا اکثر کارشناسان، شانس تیم سفید پوش را بیش از آبی های دوست داشتنی تخمین زده بودند، شرایطی که پس از قهرمانی آلمان در جام جهانی و تحقیر پر افتخار ترین تیم جهان، برزیل در خاک کشورش آن هم با نتیجه شگفت انگیز 7-1 پر بی راه نبود. ایتالیایی که با افول ستاره های سال های نه چندان دورش حالا دست به دامن پله، ادر و فلورنزی شده بود، درست مانند تیم فراری بود که به عنوان پرافتخار ترین تیم فرمول یک تاریخ، حالا حتی نمی توانست روی سکو قرار بگیرد. مرسدس اما مانند برادر فوتبالیش در قالب تیم ملی، شرایطی رویایی را سپری می کند، از قهرمانی های پی در پی دو سال گذشته تا نتایج درخشان و بی نظیر فصل 2016 که راننده های آن حتی به هم رحم نمی کنند چه برسد به راننده های تیم های دیگر.
امروز در جریان دور اصلی گرندپری اتریش، سباستین فتل راننده اصلی تیم فراری بیش از 25 دور را با تایر هایی دور زد که نهایتا باید در دور15 تعویض می شدند، او بر خلاف کانادا و استرالیا زود به گاراژ نرفت و همچنان راند و راند تا تایر عقب فراری اش کاملا از هم پاشید. پس از این فتل در بیسیم به آریوابینه مدیر تیم گفت "تمام تلاشم را کردم، کاری از دستم بر نمی آمد"، این اتفاق درست در لحظه ای رخ داد که راننده فراری مقام اول را کسب کرده بود و به هیچ وجه نمی خواست آن را از دست بدهد. این تلاش بیش از حد و غیر متعارف شباهت زیادی به دوندگی بی امان مردان ایتالیا در طول 120 دقیقه بازی دیشب، داشت.درست مانند زمانی که بوفون کاپیتان لاجوردی پوشان گفت که تمام تلاششان هم نتوانست راه به جایی باز کند.
وقتی فتل پس از تصادف و نا امیدی از ادامه رقابت از هیولای قرمزش پیاده می شد، برگشت و قبل از خروج از پیست برای مدتی به آسفالت ردبول رینگ خیره شد. این نگاه شاید شبیه حسرتی بود که گراتزیانو پله پس از خراب کردن پنالتی پنجم ایتالیا در چهره داشت، لحظه ای که ایتالیا برای اولین بار در این ماراتون دست بالا را داشت و پله آن را به باد داد.
نویر دروازه بان آلمان مانند راننده اصلی مرسدس، لوییس همیلتون معتقد است که مجموعه تیم لیاقت این پیروزی را داشته و از هر جهت نسبت به رقیب برتری دارد. داستانی که هر تماشاگر مشتاق و پیگیری کم و بیش آن را تایید می کند.
شاید به قول بارتزالی این تیم بعد ها از یاد برود، شاید پله می توانست سرنوشت بازی را تغییر دهد، شاید استراتژی غلط تایر تیم فراری تنها عامل شکست فتل بوده و شاید موتور های مرسدس مانند هافبک های تیم ملی آلمان خیلی بهتر از منبع قدرت ایتالیایی ها عمل می کنند. با تمام این اوصاف چیزی که کاملا مشخص است، شکست اشتیاق و شور انزو و ایتالیا در برابر دقت و نظم مرسدس و آلمان است. داستانی که چند سالی است پیگیری شده و به نظر نمی رسد به این زودی ها خاتمه یابد.
