طرفداری- بازی های ویمبلدون در آستانه برگزاری هستند. از این رو گاردین در صحبت با کارشناسان مختلف به تحلیل ویژگی های بازی نوواک جوکوویچ، شانس اصلی قهرمانی مسابقات، پرداخته است.
ریتِرن سرو
کریگ اوشانزی - آنالیزور استراتژی ویمبلدون، اوپن استرالیا و تورهای ATP و WTA - این را می گوید:
در اصل ریترن بک هندهایش هستند؛ بهترین بک هندهای دنیا. همه چیز از آنجا آغاز می شود. بیشتر سروها به سمت بک هند زده می شوند. مسئله سادگی تکنیک اوست. دو دست روی دسته، نیم تنه بالا 90 درجه به کناره ها چرخش می کند و تمام. منطقه بزرگ هدف در میانه زمین قرار دارد. او تلاش می کند تا اثر سرو را خنثی کند. زننده سرو معمولاً دو ضربه متعاقب سرو را هم در اختیار دارد، وقتی سرو هنوز اثر خود را حفظ کرده است، چیزی شبیه به اِکو. اگر سرو می زنید، هیچوقت نمی خواهید به ضربه چهارم برسید چون آن موقع در یک موقعیت 50-50 قرار گرفته اید و دیگر سرو اهمیتش را از دست داده است. وقتی جوکوویچ اینطور سرو را پاسخ می دهد، زننده سرو باید خوش شانس باشد که فرصتی برای یک ضربه دیگر داشته باشد. خیلی اوقات آنها در اولین ضربه بعد از سرو به حالت دفاعی می روند. بعد آنکه او جایگیری فوق العاده ای در زمین دارد. امتیاز بزرگی است. او در هر جایی به شما آسیب می زند. پاسخ اول او به سرویس ها خیلی امتیاز آور نیستند - در ویمبلدون 2015 فقط 11 بار - اما ضرباتش توپ را در بازی نگه می دارد.
سرو
اوشانزی ادامه می دهد:
بزرگ ترین نقطه قوت او توانایی اش در زدن ضربه به نقطه ای خاص است. اگر یک قوطی خالی توپ را در زمین بازی بگذارید و بخواهید بازیکنی انتخاب کنید که آن را بزند - طبق معمول باید آن انتخاب راجر فدرر باشد. این روزها اما، در آستانه ویمبلدون، فکر می کنم آن فرد جوکوویچ است. مخصوصاً در گوشه ها. نقشه او مثل فدرر است، وقتی به امتیاز نیاز دارد به زمینِ سرویس سمت راست می زند. در زمین سرویس سمت چپ، همه چیز را متناسب با هم ترکیب می کند. او محکم ترین سرویس ها را نمی زند - در سال 2015 میانگینش در ویمبلدون 117 متر بر ساعت در سرویس اول و 97 متر بر ساعت در سرویس دوم بود؛ رکوردش 127 متر بر ساعت بود. میانگین سرو اولش در طی 52 هفته گذشته 66.6% بوده است؛ یعنی نفر سوم تور؛ فقط رافائل نادال و جان ایزنِر بهتر بوده اند.
او اول ضربه می زند
اوشانزی درباره نحوه امتیازگیری نوواک اضافه می کند:
وقتی به بازیکنان فکر می کنیم، در واقع به استایل آنها فکر می کنیم، ضربات ضد حمله لیتون هیوئیت، ضربات مهلک داوید فرر، یا اینکه فدرر بازیکن تمام زمین است و از این دست؛ اما همه بازیکنان روی این سیاره بازیکنان ضربه اولی هستند - امتیازاتی که در فاصله ضربه 0 تا 4 به دست می آیند. 70% امتیازات در 4 ضربه اول کسب می شوند، 20% در ضربات 5 تا 8 و 10% هم در ضربات 9 به بعد. میانگین جوکوویج دقیقاً همین است. در اوپن استرالیای 2015، 69% امتیازاتی که به دست آورد در بین 4 ضربه اول بود. 21% در 5 تا 8 و تنها 10% بعد از ضربه نهم. در اوپن استرالیای 2015 در ضربات بعد از 9 تنها 13 امتیاز بیشتر از امتیازات باخته کسب کرد. وقتی امتیازات طولانی می شوند، او می دود، می جهد و دفاعش خوب است، اما اکثریت امتیازاتش را در ضربات 0-4 کسب می کند و توانایی اش در این محدوده بیشتر از ضربات +9 است.
ذهنیت غول‌آسا
هنری لاکونت، ملی پوش سابق فرانسه در جام دیویس، باور دارد جوکوویچ مثل دوران اوج نادال و فدرر مسلط است:
در حال حاضر او نفر اول است. بعد از بردن جام دیویس برابر فرانسه در سال 2010، راهی پیدا کرده تا خودش را متمرکز کند و خودش را برای بازی های بزرگ و گرند اسلم ها آماده کند.
لاکونت معتقد است کودکی سخت او در صربستانِ زیر آتش جنگ در این قوای روانی نقش دارد:
مطمئناً زندگی برای او سخت بوده است، او از دل سختی های زیادی عبور کرده است و حالا می تواند از زندگی لذت ببرد. برای او، پیروزی مهم است، اما اگر ببازد پایان دنیا نخواهد بود. او در زندگی اش شاد است، بدنش را خوب می شناسد. وقتی روی نوار پیروزی هستید، وقتی در اوجِ بازی تان قرار دارید و شماره یک هستید، از خودتان لذت می برید و می دانید باید چه بکنید.
آمادگی و انعطاف پذیری
لاکونت درباره وضعیت فیزیکی جوکو می گوید:
آمادگی جوکوویچ در دنیا نظیر ندارد، شیوه تمرین او، تکنیک جدیدی است، او از همه انعطاف پذیرتر است. پیش از این می گفتیم به ماهیچه و قدرت نیاز است؛ دیگر اینطور نیست، باید آماده هم باشی، باید بتوانی خوب واکنش نشان دهی، سبک باشی، انعطاف پذیر باشی، باید چیز های زیادی باشی. من هیچکس را به انعطاف پذیری او ندیده ام، شاید به جز مرد پلاستیکی! فکر می کنم در حال حاضر مهم ترین ویژگی انعطاف پذیری است. اینکه لیگامنت ها و مفصل ها هم منعطف باشند، اینکه بتوانید به سختی تمام تمرین کنید و قدرت و انعطاف پذیری خود را از دست ندهید کلیدی هستند. وقتی لیز خوردنش را می بینم فکر می کنم اگر من بودم می شکستم. اما او توانایی انجام آن را دارد. او باورنکردنی است.
