طرفداری- رشته فوتبال یکی از محبوب ترین و پر تماشاگرترین رشته های ورزشی دنیا به شمار می رود که تحقیقات علمی بسیاری نیز در مورد آن انجام گرفته است. در سلسله مطالب پیوسته ای که در قالب "فیزیولوژی فوتبال" برای شما عزیزان آماده خواهیم کرد شما را به تدریج با تمامی موارد فیزیولوژیکی این رشته ورزشی آشنا خواهیم کرد.
در قسمت دوم نگاهی داریم به نیازهای هوازی و بی هوازی رشته فوتبال:
پاسخ هاي فيزيولوژيك به بازي، در واقع نمايشگر نيازهاي جسماني آن بازي به شمار مي روند. طبيعت اين بازي به گونه اي است كه ثبت مستقيم هر چيز، مگر ضربان را با مشكل و ترديد همراه مي سازد.
نياز هوازي
فوتباليست ها نياز بسياري به سيستم و مسير توليد انرژي به صورت هوازي دارند و اين موضوع تأثير آشكاري بر موفقيت آن ها مي گذارد. در تحقیق در همین زمینه ضربان قلب چندين فوتباليست زن و مرد در شرايط بازي اندازه گيري شده است. تعداد ضربان معمول، هميشه بيش از 150 بار در دقيقه است و تا حدود دو سوم از زمان بازي، بيش از 85درصد از تعداد ضربان حداكثر است. با در نظر گرفتن طبيعت بازي، اين مفهوم با نياز هوازي حدود 85 درصد اكسيژن مصرفي بيشينه مطابقت دارد.
نياز بي هوازي
برآورد نياز بي هوازي بازيكن، دشوارتر است. معمول ترين روش اندازه گيري آن، بهره گيري از اندازه گيري هاي مربوط به اسيدلاكتيك خون است. اگر سطح و شدت بازي، به ويژه در نيمة اول بالاتر باشد، واكنش هاي لاكتيكي شديدتري در پي مي آيد.
اگر چه مقادير يادشده نسبتاً خوب و مناسب است، اما اين ارقام احتمالاً كم تر از ميزان سهم واقعي بي هوازي، برآورد شده اند. اين مقادير، سهم سيستم بي هوازي را در تأمين انرژي فوتباليست ها در حد متوسط نشان مي دهند. در برخي از رشته ها سطح لاكتات خون به بالاتر از 15 ميلي مول در ليتر نيز مي رسد و در شماري از رشته هاي ديگر نيز ممكن است كم تر از مقادير مربوط به فوتبال باشد.
