اختصاصی طرفداری
پرده یک: محمد ناصر السید الننی
این دیدار برای هر دو تیم جایگاه کلیدی در سرنوشت قهرمانی داشت. به همین دلیل گروهی از طرفداران آرسنال از حضور محمد الننی هافبک تدافعی مصری در ترکیب اصلی حیرت کردند. آنها در وهله اول می پرسیدند چرا ونگر در چنین نبرد حیاتی، الننی 23 ساله را برای اولین بار در لیگ راهی میدان کرده است؟ الننی چهره ناشناسی به شمار می رود، مگر آن که پیروزی بازل در لیگ قهرمانان 14-2013 برابر چلسی را به خاطر سپرده باشید. او حدود دو ماه پیش از بازل سوییس با حدود 8 میلیون پوند به آرسنال پیوست و پیراهن شماره 35 را پوشید. او که تحت نظر پائولو سوسا و اورس فیشر روند صعودی را طی کرده پیش از این فقط در دیدار با برنلی در جام حذفی راهی میدان شده بود.
اما چرا او؟ ونگر یادش نرفته بود مردان میانی پوچتینو طی تساوی 1-1 نیم فصل اول چگونه خط میانی اش را تحت تاثیر قرار داده بودند. او این جا به تقویت وسط زمینش پرداخت و الننی جنگجو را در ترکیب اصلی قرار داد تا با دو هافبک تکل زن – الننی و کوکلین – به جنگ تاتنهام برود. درصد پاس های رسیده به مقصد دو تیم بیشتر از 75 درصد نشد که نشان از نبردهای فیزیکی می داد. جایی که الننی شکوفا شده در بازل سوییس با مربیگری پائولو سوسا بازی خوبی برابر دله آلی، کریستین اریکسن و اریک لاملا انجام داد. محض نمونه دله آلی 6 بار توپ را از دست داد تا پوچتینو سرانجام او را تعویض کند. جلو افتادن آرسنال برتافته از توفیق تیم در میانه میدان هم بود.
پرده دو: تعویض های ونگر
اخراج فرانسیس کوکلین در دقیقه 55 همه چیز را به هم ریخت. شاید خطایی که او کنار زمین روی هری کین انجام داد بی مورد به نظر می رسید (و به همین دلیل هم از طرفداران توپچی ها عذرخواهی کرد) آن هم در زمانی که آرسنال با یک گل جلو بود و به نظر می رسید میدان را در انقیاد خود گرفته است. کوکلین طی دیدار با کریستال پالاس سه خطا انجام داده بود که شایسته کارت زرد و اخراج به شمار می رفت، اما مایکل الیور این جا سختگیر بود و به او رحم نکرد. هفت دقیقه پس از اخراج کوکلین نتیجه 1-2 به سود تاتنهام شده بود.
یادمان باشد دنی ولبک جای الیور ژیرو در نوک خط حمله قرار داشت، کیرون گیبس هم جای ناچو مونرئال بازی می کرد و آرون رمزی در گوش راست جای جوئل کمپل سریع بازی می کرد. رمزی هم در گوش راست هم اجازه نفوذ مستقیم داشت و هم تغییر مسیر به سوی محوطه جریمه. آن چه در آمیخته به نفوذهای هکتور بیرین به عنوان مدافع راست و همین طور ولبک، به گل تماشایی او که پنجمین گلش در این فصل بود انجامید. از جلو افتادن تاتنهام دوازده دقیقه سپری شده بود که آرسن ونگر تعویضی آمیخته به مخاطره بسیار بالا را انجام داد. او قمار کرد و الیور ژیرو مهاجم نوک خود را جای الننی هافبک تدافعی تیمش راهی میدان کرد که بدین معنی بود آرسنال هر دو هافبک تدافعی اش – کوکلین و الننی - که بازی را با آنها شروع کرده بود در اختیار ندارد. ولی قمار ونگر جواب داد . ترکیب ژیرو - اوزیل - ولبک - رمزی- سانچز جریان بازی را تغییر داد و به گل تساوی بخش سانچز انجامید. کمی بعد تر ورود متیو فلامینی جای ولبک نشان داد ونگر به تساوی 2-2 راضی است. او توانسته بود با تیم ده نفره اش تیم یازده نفره پوچتینو را متوقف سازد.
پرده سه: پرسش های پرشمار از ونگر
اگر با طرفداران آرسنال حرف بزنید آنها خطاب به ونگر پرسش های متعددی را مطرح می کنند: چرا از الننی زودتر از این استفاده نشد؟ چرا گیبس ناآماده در ترکیب اصلی راهی میدان شد؟ چرا تئو ولکات برابر منچستر یونایتد در میانه زمین بازی کرد؟ چرا آرسنال برابر سوانزی و یونایتد شلخته بازی کرد؟ چرا تیم طی پنج دیدار حتی یک بار هم پیروز نشده در حالی که برابر سوانزی و هال سیتی هم بازی کرده؟ از همه مهم تر چرا تیمی که در سه بازی 5 گل زده از 9 امتیاز فقط یک امتیاز کسب کرده است؟ در حالی که لستر طی سه بازی 4 گل زده و 7 امتیاز به دست آورده است؟
پرده چهار: جای پتر چک خالی نبود
دیوید اوسپینا کلمبیایی در غیاب پتر چک مصدوم دو گل خورد، ولی روز فوق العاده ای را سپری کرد. یادمان نرفته اوسپینا بیش از60 بازی ملی انجام داده و در جام جهانی درخشیده و در 18 بازی آخرش در لیگ فقط 11 گل دریافت کرده است. ویلی کابایرو دروازه بان دوم منچسترسیتی هم در فینال جام اتحادیه برابر لیورپول سه ضربه پنالتی را مهار کرد و قهرمانی را به ارمغان آورد و اجازه نداد کسی از جای خالی شده جو هارت حرف بزند. جایی که ذخیره های بزرگ نمایش های بزرگ انجام دادند.
پرده پنج: نزول تاتنهام در برهه سرنوشت ساز
هر دو گل تاتنهام، تاتنهامی به شمار می رفتند. گل تساوی بخش تاتنهام توسط تابی آلدرویرلد پس از ارسال یک ضربه کرنر زده شد و آمار نشان می دهند مردان وایت هارت لین در این فصل بیش از هر تیمی در لیگ با نواختن ضربات ایستگاهی دروازه حریفان را گشوده اند. گل هری کین هم همان گلی بود که از ستاره نوظهوری مثل او انتظار داشتیم. ولی تاتنهام طی دو دیدار لیگ با آرسنال به دو تساوی دست پیدا کرد و صاحب دو امتیاز شد، در حالی که اگر از تاتنهامی ها بپرسید در هر دو دیدار خود را شایسته پیروزی قلمداد می کنند. آنها این بار پس از شکست از وستهم به تساوی تن دادند که یعنی یک امتیاز طی دو دیدار متوالی برابر دو همسایه شمال لندنی. مردان پوچتینو 22 بار برابر توپچی ها توپ را از دست دادند، در حالی که 35 دقیقه را یازده نفره برابر آرسنال ده نفره سپری کردند. آنها برابر وستهم هم در شرایطی که گل زودهنگامی دریافت کردند نتوانستند گل تساوی بخش را بزنند. باید دید " Poch " – نامی که طرفداران تاتنهام بر پوچتینو گذاشته اند- در برهه سرنوشت ساز فصل چه خواهد کرد. او با هر معیاری فصل درخشانی را سپری کرده و یادمان نرود 22 سال جوان تر از آرسن ونگر است.
