shervin DSMبعد از مصدومیت شاو واقعا دل و دماقه نظر دادن نداشتم و بدم اومده بود از فوتبال ولی اینجا یه چیزایی دیدم که نتونستم طاقت بیارم!
تو فوتبال اون زمان انگلیس که خیلی خیلی فیزیکی و رو هوا بود یه بچه اومد که رو زمین و تک ضرب بازی میکرد و نبض بازیو میگرفت تو دستش..از این نظر فقط میتونه با زاوی تو یه ردیف قرارش داد..تازه زاوی تو شرایطی بزرگ شد تو لاماسیا که بازی رو زمین اولویتشون بود و با اون سبک بزرگ شد(مصاحبه مسی و الگو بودن اسکولزی تو لاماسیا به کنار) در صورتی که سبک منچستر و کلا انگلیس چیز دیگه ای بود و چنین رشد و سطح و نوع بازی ای تو جزیره اون زمان فوق العاده بوده..خیلی از اسمهایی که میگین فقط تکنیک خیلی خوبی داشتن و پاسهای خوبی میدادن ولی اسکولزی کاملا چند بعدی بود سبک بازیش..دوندگی زیادی داشت و تکل و توپ گیری خوبی داشت..شوتاش..پاسش و تک ضرب بازی کردنش و....از اونایی بود که تنهایی میتونست وسط رو بچرخونه.
هیچ وقت 3فصل قبل بازی آخرمون با بلکبرن یادم نمیره که سرالکس دقیقه 70اسکولز رو آورد تو زمین..جلو بودیم بازیو و ببست دقیقه فقط آقا وسط بازی کرد و توپ رو. اصلا با بلکبرنیا نداد!
نیم فصل اول همون فصل اسکولزی نبود و خدا حافظی کرده بود..نیم فصل دومش برگشت منچستر متحول شد و رشد فکر کنم 11درصدی داشت مالکیت توپ منچستر!
تو انگلیس با چنین سبکی چنین اثر گذاری ای خیلیه.
با بازیای ضبط شده ای که دیدم :"از نظر من" بهترین هافبک میانی تاریخه اسکولزی..چون کاملا یه بازیکن تاثیر گذاره(بر خلاف بعضی از هافبکهای این چند سال که اثر پذیر از سبک بازی تیمشونن)
کل دنیا تمجید کردن شاهزاده زنجفیلی رو یعد یه سری دوستان راحت جبهه میگیرن انگار که اسکولز فرناندو گاگوست!مصاحبه بعضی از بزرگان رو ببینن..چمن بازی کرده باشین میفهمین چه اعجوبه بی نظیریه اسکولزی.