طرفداری ـ دوران سرخوردگی و عقب ماندگی ورزش بانوان به غروب خود نزدیک شده است. ورزشکاران بانوی ایرانی که در سال‌های بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به دلیل برخی نگاه‌های تبعیضی کمتر فرصت حضور و درخشش در میدان‌های برون مرزی را یافته بودند و در اغلب رقابت‌ها با حریفان بازنده بودند، با جسارت، حمایت و برچیده شدن این نگاه بستر بسیار مطلوبی برای ظهور در عرصه ورزش به دست آورده‌اند.
کسب مدال در رقابتهای آسیایی و جهانی سبب شده است بانوان با شناخت قابلیت‌ها و تقویت آن، شکاف میان ورزش ایران و جهان را بپوشانند و بتوانند با به منصه ظهور رساندن توانمندی‌ها سکوهای برتر ورزش را از آن خود کنند. در این سال‌ها ورزش جمهوری اسلامی ایران در حوزه بانوان موفقیت‌ها و پیشرفت‌های قابل قبولی در رشته‌های گوناگون به دست آورده است که به طور قطع با ادامه این مسیر و پر رنگ شدن حمایت مسئولان می‌توان شاهد بزرگی بیشتر آنها در میدان‌های جهانی و المپیک نیز باشیم. اکرم خدابنده یکی از این زنان موفق در ورزش ایران است.
کاپیتان تیم ملی تکواندو بانوان که از اواخر دهه 80 فعالیت خود را در این رشته آغاز کرده یکی از این بانوان فعال در عرصه ورزش کشور است. کسب مدال طلای دانشجویان جهان در سال 2015 و همچنین نقره بازی‌های آسیایی 2014 اینچئون او را مصمم کرده است با برنامه‌ریزی دقیق و تمرین‌های سخت و طاقت فرسا، این بار برای هدفی بزرگتر یعنی رقابتهای المپیک 2016 ریو و کسب خوش رنگ‌ترین مدال آماده شود. آنچه در ذیل می‌آید گفت‌وگوی ایسنا با اکرم خدابنده است:
شما چند ماه قبل در رقابتهای جهانی روسیه از کسب مدال باز ماندید اما با تلاش زیاد به عنوان اولین بانوی ایران مدال طلای یک رقابت جهانی (دانشجویان جهان) را به دست آوردید، چه حسی دارید؟
از این موضوع بسیار خوشحال هستم، این مدال سبب شد مقداری از دردهای حذف از رقابتهای جهانی روسیه و عدم رسیدن به مدال کاسته شود.
در رقابتهای جهانی روسیه توانایی کسب مدال نداشتید یا عوامل دیگری سبب شد کاپیتان تیم ملی از مدال دور بماند؟
برای این رقابتهای به لحاظ جسمانی بسیار آماده بودم و می‌توانستم به راحتی در مبارزه با حریفان پیروز شوم اما اعتقاد دارم از نظر روحی و روانی شرایط خوبی نداشتم و همین عاملی شد تا کارایی لازم را نداشته باشم و از رسیدن به مدال باز بمانم.
چرا شرایط روحی و روانی خوبی نداشتید؟
من اولین بار بودن در رقابتهای بزرگی مثل جهانی حضور پیدا می کردم، باید اذعان کنم بی تجربه بودم و همین عاملی شد تا نتوانم توانمندی‌های خودم را بروز دهم. قبل از این رقابتهای جهانی اغلب ورزشکاران و حتی رسانه‌ها از سختی و غیر ممکن بودن رسیدن به مدال صحبت می‌کردند و اعتقاد دارم این موضوع به صورت ناخودآکاه بر روی ذهن من اثر منفی گذاشته بود.
چرا از سختی کسب مدال حرف می‌زدند؟
تا قبل از رقابتهای جهانی روسیه هیچ ورزشکاری از ایران (در رده بانوان) موفق به کسب مدال در رقابتهای جهانی نشده بود و این تا حدودی طبیعی بود که با نا امیدی صحبت کنند. اما خودم به هیچ عنوان چنین حسی نداشتم و برای کسب مدال وارد رقابت‌ها شدم اما به دلیل عدم آشنایی با فضای رقابت‌ها از نظر روحی و روانی افت کردم. من در رقابتهای جهانی در مقابل حریف ترک خودم 9- 8 بازی را باختم و این در حالی بود که من چندی قبل در بازی‌های کشورهای اسلامی در سال 2013 این بازیکن را ناک اوت کردم به طوری که با برانکارد از شیاپچانگ بیرون رفت!
سطح رقابتهای دانشجویان جهان نسبت به جهانی روسیه ضعیف‌تر بود؟
به هیچ عنوان، به لحاظ کیفی رقابتهای دانشجویان جهان با رقابتهای جهانی روسیه کاملا برابر بود، چرا که ورزشکاران و مدال آوران رقابتهای جهانی روسیه نیز در آن حضور داشتند.
پس کسب طلای دانشجویان جهان با وجود حضور همه حریفان برای شما تلخ نیز بوده است؟
بله این طلا بسیار تلخ بود؛ چرا که به یاد رقابتهای جهانی روسیه و فرصتی که از دست دادم افتادم. در روسیه به راحتی می‌توانستم به مدال جهانی دست پیدا کنم اما نشد، امیدوارم در رقابتهای پیش رو از جمله المپیک 2016 ریو برزیل جبران کنم.
از کسب طلای دانشجویان جهان خوشحال نیستید؟
در کنار تلخ بودن اما بسیار خوشحالم؛ چرا که کمی از دردهای من را کم کرد. کسب مدال طلای دانشجویان جهان ثابت کرد که در وزن خودم بهترین هستم و بدشانسی مانع رسیدن به مدال جهانی در روسیه شد. همه حریفان من در رقابتهای دانشجویان جهان حضور داشتند و توانستم با اختلاف بسیار خوبی آنها را شکست دهم. خوشبختانه در حال حاضر همه رقیبان جهانی از من می‌ترسند و امیدوارم با تلاش و پشتکار زیاد بتوانم از این فرصت در بازی‌های المپیک استفاده کنم و خوشرنگ ترین مدال را از آن کشورم کنم.
بعد از شکست در رقابتهای جهانی روسیه نوع نگاه اطرافیان به شما چگونه بود؟
من بعد از ناکامی در رقابتهای جهانی روسیه روزهای بسیار بدی را پشت سر گذاشتم. تحقیر، تخریب و تضعیف شدم و در این مدت بسیاری از دوستان و دشمنانم را شناختم!
برخورد خانواده و همسر شما چطور بود؟
تنها کسانی که حامی من بودند خانواده و همسرم بودند، مینو مداح سرمربی تیم ملی و مربی روانپزشک تیم نیز کمک زیادی به من کردند که در تکواندو بمانم و فشارهایی بسیار زیادی که وجود داشت را تحمل کنم. به خاطر همین می‌گویم کسب مدال طلای دانشجویان جهان مقداری از دردهای من را کاهش داد.
رئیس فدراسیون از شما راضی بود؟
پولادگر همواره به توانمندی بانوان اعتقاد دارد به همین دلیل از حذف من بسیار شاکی بود.
در شرایط فعلی مهمترین هدف اکرم خدابنده چیست؟
من بعد از رقابتهای دانشجویان تنها یک روز استراحت کردم و برای رقابتهای جایزه بزرگ روسیه آماده می‌شوم. در شرایط فعلی مهمترین هدفم کسب سهمیه و قهرمانی در المپیک برزیل است که امیدوارم با تلاش و همراهی خداوند موفق شوم.
از المپیک نمی‌ترسی؟
آدمی که بترسد در هیچ برنامه‌ای موفق نمی‌شود. من به هیچ عنوان از رقابتهای المپیک نمی‌ترسم. برخی‌ها از بیان کسب مدال نیز می‌ترسند اما من تلاش می‌کنم خوشرنگ ترین مدال المپیک را کسب کنم.
کمی هم از خودتان بگویید، چند سالتان است و از چه سالی تکواندو را آغاز کردید؟
من متولد 71 هستم، از 18 سالگی تکواندو را زیر نظر مینو مداح آغاز کردم. دو سال است به عضویت تیم ملی در آمده‌ام و در حال حاضر نیز کاپیتان تیم ملی هستم.
نقش خانواده در موفقیت های شما به چه میزان است؟
خانواده‌ام نقش بسیار زیادی در موفقیت های من داشته‌اند. بعد از ناکامی در رقابتهای روسیه بسیاری من را تخریب کردند و توانایی‌هایم را نادیده گرفتند اما تنها کسایی که حمایتم کردند پدرم کمال خدابنده و مادرم زینب حاج حیدری و همسرم علی افشار بودند. پدرم همواره مخالف حضور من در ورزش بود؛ چرا که اعتقاد داشت مصدوم می‌شوم، مادرم می‌گوید بعد از کسب مدال المپیک تکواندو را کنار بگذارم.
خانواده ورزشکاری دارید؟
نه تنها ورزشکار خانواده من هستم. دو برادر به نام‌های علی اصغر و علی اکبر و یک خواهر به نام سارا دارم که همه درس می‌خوانند و برای خودشان مهندس و دکتر شده‌اند.
فرزند چندم خانواده هستید؟
من فرزند سوم خانواده هستم.
بعد از کسب مدال دانشجویان جهان نگاه‌ها به شما تغییر کرد؟
بله! در این مدت متوجه شدم بسیاری از آدم‌ها من را تنها به خاطر جایگاهی که دارم می‌خواهند و اعتقاد دارم ناکامی در روسیه کمک زیادی به شناخت اطرافیانم کرد.
در چه رشته‌ای درس می‌خوانید؟
من ترم چهار مهندسی مکانیک هستم و به شدت این رشته را دوست دارم. شغل و پیشه مکانیکی در خانواده ما همه گیر شده است.
رسیدن به مدال جهانی حاصل چیست؟
کسب مدال جهانی نتیجه خوباوری و خواستن است.
نقش همسر در موفقیت‌های شما چه میزان بوده است؟
علی واقعا کمک زیادی به موفقیت‌های من کرده است، به لحاظ روحی حامی من بوده و در شرایط سخت کمک کرده است. تنها جمله‌ای که بعد از نکامی در رقابتهای جهانی روسیه به من گفت این بود، من به توانایی‌های تو ایمان دارم و به زودی موفق خواهی شد.
از مسئولان استان البرز کسی این موفقیت را به شما تبریک گفت؟
به هیچ عنوان کسی از مسئولان اداره کل ورزش و جوانان و هیات تکواندو به من تبریک نگفت و کل تشکر مجموعه استان یک بنری بود که در خانه ما نصب کرده بودند! البته یکی از نمایندگان مردم کرج در مجلس شورای اسلامی در مراسم بازگشت من به ایران در محمد شهر حضور پیدا کرد و تبریک گفت.
در زندگی آدم خوش خنده‌ای هستید یا خیر؟
به غیر از شیاپچانگ در بقیه موارد خوشرو و خوش خنده هستم.
اهل خرید هستید؟
در شرایط فعلی تمام زندگی من تمرین، تمرین و تمرین است و وقتی برای تفریح و خرید پیدا نمیکنم. اما در کل به خرید علاقه دارم.
چه چیزهایی دوست دارید خرید کنید؟
ساعت، کتانی و لباس از لوازم مورد علاقه من برای خرید است.
اهل ماشین هم هستید؟
من عاشق ماشین هستم و در حال حاضر SD دارم.
دست پخت خوبی دارید یا خیر؟
باید خانواده‌ام و همسرم در این خصوص نظر بدهند اما اعتقاد دارم دست پخت خوبی دارم.
چه غذایی را خوب درست می کنید؟
همه غذاها را خوب میپزم اما در قورمه سبزی، مرغ و شیرین پلو استاد هستم.
