طرفداری-بسیاری از کارشناسان فوتبال و مطبوعات ورزشی ترافیک بازیکنان در خط میانی بایرن مونیخ را دلیل اصلی جدایی شوکه کننده باستین شواین اشتایگر از این تیم دانسته بودند، چون کاپیتان مانشافت در فصل منتهی به رقابت های یورو 2016 حاضر به نیمکت نشینی در مونیخ نبوده است، حال با جدایی هافبکی با کیفیت نظیر شواینی، سران مونیخ در حال تلاش برای جذب آرتورو ویدال هافبکی با مشخصات مشابه می باشند. چنین انتقالی چه پیامدهای می تواند برای مونیخی ها به همراه داشته باشد؟
بی تردید با افزوده شدن ویدال رقابت درون تیمی برای قرار گرفتن در خط میانی مونیخی ها به شدت افزایش پیدا خواهد نمود و به احتمال زیاد برخی هافبک های تیم را به بازیکنانی ذخیره و نیمکت نشین بدل خواهد نمود. در نگاه اول وجود جنگجوی دونده و پرتلاشی نظیر ویدال در مرکز میدان مونیخی ها ضروری به نظر می رسد، اوتمار هیتسفیلد سرمربی سابق بایرن مونیخ در زمان جذب مارک فن بومل هلندی او را “Aggressive Leader”خطاب نموده بود و به نظر چنین توصیفی برای ویدال نیز مناسب خواهد بود. این هافبک شیلیایی با اضافه شدن به ترکیب میونیخی ها می تواند همانند سپری محافظ و مطمئن برای تیاگو آلکانتارا عمل نماید و هم به زوج بسیار مناسبی برای ژابی آلونسو در پست شماره شش بدل گردد و به نوعی کند بودن وی را جبران نماید.
بایرن مونیخ در دو فصل گذشته تحت هدایت پپ گواردیولا به دلیل رو به جلو بازی کردن مدافعین و همچنین کند بودن نسبی هافبک های تدافعی، همواره اسیر تیم های سریع در ضد حملات می گردید که باخت مقابل دورتموند و بارسلونا در مرحله نیمه نهایی دور رقابت DFB Pokal و لیگ قهرمانان اروپای فصل گذشته، اثبات خوبی برای چنین ادعایی می باشد، حال آرتورو ویدال یا همانطور که وی در توئیتر خود را نامیده “kingarturo23” با قابلیت هایی که دارد می تواند به خوبی چنین نقیصه ای را در بایرن مونیخ مرتفع سازد، ژروم بوآتینگ مدافع تیم نیز در خصوص ویدال معتقد است:"او یکی از بهترین بازیکنان پست شماره شش در فوتبال اروپا است."
کلاوس آوگن تالر کاپیتان سابق و اسطوره بایرن مونیخ نیز موافق چنین نقل و انتقالی است:"شواینی شاید به دلیل ترافیک زیاد بازیکنان در خط میانی مونیخ را ترک نموده باشد، اما بازیکنی نظیر ویدال بسیار برای تیم مناسب است." از نظر آوگن تالر فاتح جام جهانی 1990 با اضافه شدن احتمالی ویدال به خط میانی، خاوی مارتینز به طور دائم به خط دفاعی منتقل خواهد گردید، او همچنین از بازیکنانی نظیر سباستین روده، پیر امیل هویبیرگ و یوشوا کیمیش تازه وارد، به عنوان سایر انتخاب های پپ گواردیولا برای بازی در پست شماره شش یاد می کند.
به نظر می رسد کاپیتان فیلیپ لام نیز مجبور باشد با توجه به اینکه رافینیای برزیلی در فصل گذشته از ثبات خوبی در پست دفاع راست برخوردار نبود، از خط میانی به دلیل تراکم بازیکن در این منطقه به خط دفاعی بازگردد. البته در صورت تمایل پپ گواردیولا به بازی با یک زنجیره دفاعی چهار نفره، بازگشت داوید آلابا علی رغم میل باطنی خود او به خط دفاعی نیز قابل تصور است. البته با توجه با حضور زیاد بازیکنان با کیفیت در خط میانی حتی شاید خود آرتورو ویدل نیز در صورت عدم ثبات مناسب، مجبور به قبول نیمکت نشینی در بایرن مونیخ گردد.
برخی از بازیکنان به همین دلیل و برای قرار گرفتن دریافت شانس بازی بیشتر به فکر انتقال به باشگاهی دیگر به صورت قرضی می باشند، پیر امیل هویبیرگ دانمارکی یکی از این بازیکنان است که بر طبق اخبار منتشر شده همانند نیم فصل گذشته، مایل به حضور قرضی در تیم دیگری است، به نظر می رسد که آوگزبورگ بار دیگر تمایل خود را نسبت به چنین انتقالی نشان داده باشد. البته کارل هاینس رومنیگه پیش از این مدعی شده بود که جدایی شواین اشتایگر باعث شکوفا شدن استعدادهایی نظیر هویبیرگ و کیمیش خواهد شد، که حال با جذب احتمالی ویدال می بایست این موضوع را منتفی دانست.
البته برخی مطبوعات آلمانی انتقاداتی را به جذب احتمالی ویدال وارد نموده اند و آن را در راستای پروسه آلمانی زدایی پپ گواردیولا و یا به قول رومنیگه بین المللی کردن بایرن مونیخ می دانند، چون با توجه به بازگشت بازیکنانی نظیر لام و آلابا و حتی مارنتینز به خط دفاعی، حضور استراتژیست خلاقی نظیر شواین اشتایگر با توجه به بار روانی مثبتی که وی به تیم اضافه می نمود، می توانست کمک بزرگی برای بایرن مونیخ باشد. حال با جدایی شواینی به هر دلیلی، گواردیولا می توانست از سباستین روده که قابلیت خود را به خوبی برای بازی در چنین پستی نشان داده، اعتماد نماید، اما این سرمربی اسپانیایی ترجیح می دهد به جای اعتماد به یک هافبک جوان و آینده دار آلمانی، یک بازیکن دیگر از آمریکای جنوبی به تیم اضافه نماید، تا بلوک اسپانیایی، برزیلی و لاتین خود را در بایرن مونیخ تقویت نماید.
