Shahab RossoNeroما از مستور فقط تکنیک بالا دیدیم و تا به حال تو زمین بازی مقابل یه تیم بزرگسال ندیدیمش. شاید مستور یکی بشه مثل کاکا. یه ستاره. شاید هم یکی مثل روبینیو بشه. تکنیک بالا ولی بدون بازدهی تو زمین. ولی الشراوی رو دیدیم. میتونه بازیکن بزرگی بشه.
فقط امیدوارم این انتقال برای برگردوندن ایبرا نباشه. اگه فروش الشا با خرید روماینیولی و یه مهاجم جوون تر از ایبرا یا یه هافبک خوب مثل ویتسل همراه باشه خیلی قابل تحمل تر از اینه که زلاتانی رو بخریم که در واقع تا نهایتا 3 سال دیگه توان بازی تو اروپا رو نداره و از طرف دیگه یه بازیکن بی نهایت مغرور و بی تعصبه. ایبرا فقط میلانو دوست داره. همین و بس. زلاتان عاشق میلان که نیست. به قول خودش اگه پیشنهاد از مثلا چلسی یا بایرن داشته باشه یک ثانیه هم صبر نمیکنه.
الشراوی هم درسته که سرمایه تیمه و همه دوسش داریم. ولی بعید میدونم فروشش حداقل تو فصل آینده میلان تغییر خاصی به وجود بیاره.
میلان منز و نیانگ و سوسو رو داره که هر سه نفرشون تکنیکی و با استعدادن. چرچی رو داریم که قبل از انتقالش به میلان و افت شدیدش زیر نظر اینزاگی کم تجربه همه مون به خریدش علاقمند بودیم.
کاش عوض زلاتان، میلان بازیکنایی مثل براردی و اینسینیه و گابیادینی و باست دوست و لاملا و اوبامیانگ و .... رو در نظر میگرفت. مهاجم های جوون با قدرت حمل توپ بالا. اینا صد در صد نصف کیفیت ایبرا رو ندارن و شاید هیچوقت هم به گرد پای زلاتان نرسن. ولی در عوض مثل زلاتان 33 سالشون نیست و به اندازه زلاتان بزرگ نیستن که بخوان خودشونو برتر از تیم بدونن و ناخواسته به اعتماد به نفس جوون های تیم ضربه بزنن.
منم طبیعتا دلم میخواد هم الشا بمونه هم مستور. ولی اگه فروش این دو نفر به نفع تیم باشه برام کوچکترین اهمیتی نداره که فروخته بشن. ولی برای خرید زلاتان ؟؟؟
