طرفداری - به گزارش ایسنا. سپیده توکلی درباره عملکردش در مسابقات قهرمانی آسیا، اظهار کرد: سطح مسابقات قهرمانی آسیا از بازیهای آسیایی اینچئون بالاتر بود، چرا که با رکوردی که در چین زدم مدال برنز در بازیهای آسیایی حتمی بود. حریفان بسیار قدرتمند بودند. در ماده هفتگانه شرایط همیشه این گونه بوده، اما با توجه به رکوردهایی هم که در مادههای دیگر جا به جا شد نشان داد سطح دوومیدانی آسیا بسیار بالا رفته و رقابتها در برخی از مادهها در سطح جهانی بود به دلیل این که یک سال تا المپیک نیز باقی مانده همه با آمادگی کامل برای کسب سهمیه در مسابقات حاضر میشوند.
توکلی درباره عملکرد خود در این مسابقات نیز گفت: تا پایان روز نخست در جایگاه نخست قرار داشتم و در پرتاب وزنه موفق شدم رکورد شخصی خودم را بهبود ببخشم. در روز دوم هم عملکرد بدی نداشتم و قبل از دوی 800 متر مدال نقره من حتمی بود، اما رقیبان اصلی من در این ماده بسیار خوب دویدند با وجود این که رکورد خوبی در 800 متر بر جای گذاشتم، اما نتوانستم مدال بگیرم. این برای نخستین بار بود که در دوی 800 متر هفتگانه دو نفر زیر 2:15 میدویدند. در هر صورت ویژگی مسابقه این است که و نمیتوان پیشبینی کرد که چه اتفاقی رخ میدهد. این موضوع در هفتگانه بیشتر به چشم می خورد، چرا که این ماده در طی دو روز برگزار میشود و دوومیدانی کار نمیتواند در تمام مادهها خوب نتیجه بگیرد.
او با تاکید بر این که هنوز به آنچه در ذهن دارد دست نیافته است، تصریح کرد: زمانی که من وارد مسابقات قهرمانی آسیا شدم فکر نمی کردم چنین آمادگی بالایی داشته باشم، اما بعد از دو رقابت اول به این نتیجه رسیدم که میتوانم با حریفان قدرتمند رقابت کنم و مدال بگیرم. در واقع می خواستم نتیجه بازیهای آسیایی اینچئون را جبران کنم. خیلی هم تلاش کردم و موفق شدم 120 امتیاز رکورد ایران را جا به جا کنم که این مقدار کمی نیست، اما باز هم به آنچه که می خواستم و در ذهن داشتم نرسیدم.
ملیپوش دوومیدانی ایران با بیان این که برای کسب مدال هیچ چیز کم ندارد، اظهار کرد: مسابقه بعدی من قهرمانی داخل سالن آسیا است که در بهمن برگزار میشود. تمام تلاشم این است که در این رقابتها مدال طلا بگیرم و اصلا به نقره و برنز فکر نمیکنم. واقعا فقط به طلا فکر میکنیم، چرا که می دانم شرایطش را دارم و از رقیبانم چیزی کم ندارم. فقط باید کمی خودم را جمع و جور کنم و تمریناتم را در برخی مادهها بهتر کنم.
او ادامه داد: با وجود این که از لحاظ فنی میتوانم با آسیاییها رقابت کنم ، اما از لحاظ امکانات با هیچ کشوری قابل مقایسه نیستیم. دوومیدانی کاران هندی که نقره و برنز را گرفتند در کشور خودشان رقبای زیادی دارند و ما هر دوره شاهد این هستیم که ورزشکاران خوبی از این کشور در مسابقات شرکت میکنند. در واقع بین خودشان رقابت بسیار خوبی در جریان است، اما من در ایران تنها هستم و هیچ رقیب و تهدیدی روی من وجود ندارد. این موضوع برای رشتهای به مانند دوومیدانی اصلا خوب نیست که نفرات اول و دوم با یکدیگر تفاوت زیادی داشته باشند.
توکلی درباره شرایط فعلی تیم ملی دوومیدانی، اظهار کرد: به نظرم اگرجوانگرایی فعلی ادامه دار باشد و فدراسیون بتواند شرایط خوبی را برای آنها مهیا کند، آینده خوبی در انتظار دوومیدانی ایران خواهد بود. من با شرکت در قهرمانی آسیا متوجه شدم به راحتی میتوانم رکورد بهتری بزنم اما امکانات در این راه بسیار تاثیرگذار است. مربی و اردوهای مداوم باید برای تمامی بچهها وجود داشته باشد. ما حدود چهار، پنج ماه نه حقوق داریم و نه مزایا و نزدیک به اعزامهای برون مرزی میشود اردویی میگذارند که این تمرینات هیچ فایدهای ندارد. هر چند که با حضور سرپرست شرایط بهتر شده است و از شرایطی که سه، چهار ماه به حال خود رها شد بودیم خارج شدیم. با این حال کمبودها هنوز وجود دارد.
او در پایان گفت: با شرایط فعلی دوومیدانی ایران و دیگر کشورها کار برای مدال آوری ما سخت شده است، این که بگوییم شانس نداریم درست نیست اما حضور دوومیدانی کاران آفریقایی و آمریکایی در قالب تیمهای آسیایی کار را برای ما سخت کرده است و واقعا بی انصافی است. برای مثال دونده 400 متر با مانع بحرین با نفر دوم هفت، هشت متر فاصله دارد و این بسیار عجیب است و در حق دیگران بیانصافی است اما باید این شرایط را قبول کنیم و بر اساس آن در رقابتها شرکت کنیم.