ALI+VIDIC 70من تازه شروع کرده بودم بازیهایِ منچسترو دیدن
خیلیاتون عاشقِ سولسشایرین
من عاشريالِ تدی شرینگهام چ وقتی تیم ملی بود چ وقتی یونایتد بود
بابام بایرنی المانیِ بود منم یونایتدی
نشستیم باهم بازی رو دیدیم اولین فینالِ سی ال بود ک میدیدم
درک و فهمم از هودار بودن اونقدرا نبود ک بعد فینال اشک بریزم واسه همین وقتی 1-0 عقب بودیم گفتم فوقش میبازیم و منم تا دوه سه روز ناراحتم
یهو گلِ اول گفتم ای خدا حالا باید دفاع کنیم تا ضعفِ خط هافبک جبرانب بشه فکرام تموم نشده بود اوله و گلِ دوم
چنان پریدم هوا و یه داد جلو بابام زدم ک صورتم قرمز شده بود و از هیجان چشمام خیسی خیس بود
اون بازی به اندازه ی 20 سال قدرتِ عشقم ب یونایتد رو بالا برد و چنان عاشقش شدم ک نگو و شمام نپرس
اما سختیها هم رسید دوباره جامها شروع شد
سه بار اشکم در اومده دوبارش فینالِ جلو بارسا و صحنه ی لرزیدنِ دست فرگی
یبارم جلو سیتی ک ششتا خوردیم تا 45 دیقه تو دستشویی خودمو حبس کردم و نشستم و اشک ریختم سرم داشت میترکید
واقعا سخته ادم چطوری بیان کنه عشقش رو ب تیمش
خیلی دوستت دارم یونایتد فقط همین
ما اگه کین و اسکولز رو داشتیم قطعا بازی دستی ما بود نه بایرن ولی خدا با ما بود
اگه مسیرِ رسیدنِ ب فینال رو نگاه کنین میبینین اصلا شانس نداشتیم
ب قولِ دوستمون اگه ما شانس داشتیم بهترین تیمِ تاریخمون هواپیماش سقوط نمیکرد
will never die
عاشقتم منچستر یونایتد کبیر
دراماتیک ترین تیم تاریخ منچستر یونایتد کبیر
جلو چلسی هم اصلا شانسی در کار نبود اگه شانسی بود فقط برین نیمه یاول رو ببینین ک ما باید 4 هیچ جلو میفتادیم
دوبار فقط وندرسال توپ کاملا ب دستش میخورد و میرفت تو گل پنالتیا پنالتی اشلی کول و لمپارد
تری هم وقتی دید پنالتیش داره میره بیرون یهو سر خورد اولش ک زد سر نخورد بعدش سر خورد
این جملاتِ شما نشانِ سوزشِ شماست ادامه بدین و مارا ب فیض کامل برسونین عقده اییا
