بازی هافبک ولزی در پست هافبک راست به اوزیل که بازیساز اصلی توپچی هاست این اجازه را می دهد که فضای زیادی را برای انجام کارهای دلخواهش پیدا کند. پست اوزیل دقیقا پستی است که رمزی در فصل پیش در آن بازی می کرد. او در فصل 2013/2014 از ارکان مهم هجومی تیم آرسنال بود. خونسردی بازیکن سابق کاردیف و فرارهای او درون محوطه جریمه باعث شد که در آن فصل 16 گل به ثمر برساند و خرید بزرگ آرسنال یعنی مسوت اوزیل را زیر سایه درخشش خود قرار دهد. بازی خوب رمزی در آن فصل باعث به یادآوری دلایل حکومت آرسن ونگر در آرسنال است. خصوصا این مشخصه وی که اجازه می دهد بازیکنان پتانسیل های خود را شکوفا کنند و اینکه اعتماد خود را به جوانان از دست نمی دهد.
تحول بازیکن ولزی از فصل 2012/2013 شروع شد. او در سال 2010 به شکل وحشتناکی پایش شکست و تا 2 فصل بعد نتوانست بازی کند. او در سال 2012 حتی یک بازیکن ترکیب اصلی نبود و توسط هواداران آرسنال نیز مورد انتقاد قرار می گرفت. با این حال آرسن ونگر ایمان خود را به این بازیکن از دست نداد و او نیز جواب اعتماد رئیس فرانسوی خود را در فصل آینده داد. در سال 2012 رمزی در پست های مختلفی بازی کرد. او گاهی به عنوان هافبک هجومی پشت مهاجمین و گاهی در پست هافبک دفاعی دیده می شد. بازی کردن این بازیکن در پست های مختلف هم به او و هم به مربی این تجربه را داد که برای کدام موقعیت مناسب تر است. ونگر از این ابزار در دو بازی گذشته آرسنال بهره مند شده است. با وجود اینکه رمزی این دو بازی را در گوشه راست شروع کرد ولی نتیجه آن پیروزی های پیاپی بوده است. او دو پاس گل مقابل لیورپول داد و در ترف مور مقابل برنلی زننده گل 3 امتیازی برای آرسنال بود.
تیری آنری اسطوره آرسنال و کارشناس اسکای اسپورتس راجع به پست جدید این بازیکن می گوید:"او این را دو سه بار گفته و ما متوجه این موضوع هستیم که وی دوست ندارد در سمت راست خط میانی بازی کند، اما بازی وی در این پست موجب نتیجه گیری آرسنال شده است. اگر آرسنال در فرم خوبی قرار دارد به این دلیل است که بازیکنان حتی کارهایی که دوست ندارند هم انجام می دهند."
با بازی کردن در سمت راست رمزی گزینه های زیادی را به تیم اضافه می کند و باعث می شود در واقع آرسنال شکلی که می خواهد را پیدا کند. مقابل برنلی، آرسنال با سیستم 1-1-4-4 بازی کرد و اوزیل هافبک تهاجمی پشت سر تک مهاجم تیم اولیویه ژیرو بود. این سیستمی است که تیم ونگر همیشه باید بازی کند و باعث روانتر شدن بازی آرسنال می شود. نظم بازی آرون رمزی در گوش راست باعث می شود زمانی که هکتور بیرین رو به جلو حرکت می کند خیالش از فضای پشت سر خود راحت باشد.
آرون رمزی به نظر تنها گزینه موجود برای بازی در آن پست است. شاید بتوانیم بگوئیم ولبک هم می تواند در آن پست بازی کند ولی مهاجم انگلیسی با وجود نبودن قرضی جوئل کمپبل، لوکاس پودولسکی، چوبا آکپوم و یایا سانوگو تنها گزینه برای پوشش یار ذخیره نوک پیکان هجومی آرسنال است. تئو ولکات نیز در جناح راست بازی می کند ولی این مهاجم که سرعت برق آسایی دارد عادت ندارد که بازیکن را در موقعیت تدافعی دنبال کند. عملکرد دفاعی الکس اکسلید چمبرلین نیز شرایط مشابهی دارد.
بازی رمزی در گوشه برای او نکات مثبت زیادی داشته است و حرکت های او به سمت مرکز باعث شده تا بازی وی از قبل هم بیشتر به چشم آید. جنبش او بین خطوط باعث می شود بازیکن سابق سوئدی آرسنال را به یاد آوریم. فردی لیونبرگ مانند آرون رمزی حرکات بدون توپ عالی انجام می داد و پشتکار بی وقفه ای داشت.
دقیقا مانند رمزی، لیونبرگ بازی را در میانه میدان شروع کرد و در ادامه ونگر برای ایجاد توازن در تیم او را به جناح راست برد. زمانی که لیونبرگ از سمت راست حرکت می کرد رابرت پیرس از گوش چپ به داخل محوطه جریمه می آمد و تیری آنری پست او را پر می کرد و دنیس برگکمپ پشت سر آن ها در پست شماره 10 قرار می گرفت. ونگر سال ها تلاش کرده تا شکل منظم تری از فوتبال را در تیم خود با وجود مهارت های فردی بازیکنان به وجود آورد و این تلاش باعث شده آرسنال در بهترین فرم خود در سال های اخیر قرار بگیرد. تنها چیزی که آرسنال تا چند هفته پیش کم داشت توازن بود و آرون رمزی این عنصر را به توپچی ها اضافه کرد. حرکات او از گوشه ها به مرکز باعث شده آرسنال در میانه میدان قدرتمندتر از رقبای خود ظاهر شود. همچنین او باعث شده سانتی کازورلا که خود یک شماره 10 تمام عیار است بتواند گاهی جای خود را با مسوت اوزیل در زمین عوض کند.
کازورلا و اوزیل می توانند در ترکیب کنار یکدیگر قرار بگیرند و این موهبت به این دلیل است که رمزی در سمت راست توانسته بازی کند. زمانی که رمزی به پست شماره 10 می رود اوزیل به درون محوطه جریمه می رود و سانتی کازورلا پشت سر الکسیس سانچز را پوشش می دهد. این نوع تغییر موقعیت در زمین، از خواص فلسفه فوتبال پروفسور فرانسوی توپچی هاست. ولی تمام این ساختار بدون قرار گرفتن رمزی در جناح راست ممکن نبود.