طرفداری- صاحب مدال قهرمانی لیگ قهرمانان سال 2005، در ترکیب خود بیشتر از بازیکنانی استفاده کرده است که با او در قهرمانی لیگ قهرمانان هم داستان بوده اند. او در سایت دیلی میل اینطور در مورد ترکیب خود نوشت:
گلر: په په رینا
او آدم بامزه ای است. او همیشه سعی می کند جوک بسازد و اعتماد به نفس بالای خود را نشان دهد. او گلری است که شما دوست دارید داشته باشید.
دفاع راست: استیو فینان
آرام ترین آدمی که در عمرم دیده ام. او هیچوقت تحت تاثیر استرس قرار نگرفت. شاید بهترین دفاع راستی نبود که دیده ام، اما از بازی کنار او لذت می بردم و هیچگاه ندیدم که اشتباه بزرگی مرتکب شود.
مدافع میانی: جیمی کرگر
بازی مقابل بلک برن در سال 2003 را به یاد دارم که پایش شکست. با این حال دوست نداشت از بازی خارج شود. او می خواست که باز هم بازی کند. او واقعا برای مدافع بودن ساخته شده بود. بهترین مدافعی که با او بازی کرده ام.
مدافع میانی: سامی هیپیا
یک دو پای تمام عیار. با حدود دو متر قد در هوا عالی بود. بازی خوانی صفت بارز او بود. یکی از بهترین آدم‌هایی که در فوتبال دیده ام.
دفاع چپ: کایرن ریچاردسون
او یک ماشین تمام عیار بود. بسیار قوی، سریع و هجومی. نبرد بز رگی با او برای جا گرفتن در ترکیب داشتم.
هافبک دفاعی: خاویر ماسکرانو
او خیلی سمج است. می دانم که چرا بازیکنان برای بازیکنان حریف تنفر برانگیز است چون او همیشه برای گرفتن توپ روی پای آن ها تکل می رود.
هافبک دفاعی: دانیله ده‌روسی
نگاه دقیق و پاس های ساده او چیزی هستند که بازیکنانی زیادی از پس آن بر نیایند. او یکی از بزرگترین های تاریخ رم است.
هافبک دفاعی: ژابی آلونسو
می توان او را بهترین پاسور نامید. هیچکس به مانند او نمی تواند پاس دهد. اولین بازی او در آنفیلد را به یاد دارم که 39 دقیقه طول کشید تا نخستین پاس اشتباه را ارسال کند. او باورنکردنی است.
هافبک: استیون جرارد
بدون تردید بهترین بازیکنی است که در کنار او بازی کرده ام. افتخار می کنم که در کنار او بازی کرده ام چون یکی از بهترین های تاریخ فوتبال است. او شخصیت فوق العاده ای دارد و کاپیتانی معرکه است.
مهاجم: فرانچسکو توتی
خدای رم. هیچگاه چیزی شبیه این ندیده بودم. به عنوان یک فوتبالیست او در 38 سالگی سرعت چندانی ندارد اما تکنیک و جاه طلبی او یک هدیه خدادادی است.
مهاجم: فرناندو تورس
او از زمان ترک لیورپول با مشکلاتی روبرو شد اما زمانی که من آنجا بودم او یک ماشین گلزنی بود. فکر می کنم فشار زیادی در چلسی روی او بود. گمان می کنم حالا به جایی که تعلق داشت باز گشت.
