طرفداری- آنچه در ذیل می خوانید مقاله ای به قلم Jack Lusby در سایت TIA، توضیح داده است که چرا لیورپول به جای جدی گرفتن جام نیاز دارد همه حواس خود را معطوف لیگ، بازی های باقی مانده و کسب دوباره مجوز لیگ قهرمانان کند.
لیورپول در دو هفته آینده برنامه ای پیچیده ای در پیش دارد. آن ها پس از دیدار مقابل پالاس در جام حذفی، در بین دو دیدار مقابل بشیکتاش در آنفیلد و استانبول؛ در دیداری در لیگ برتر مقابل حریف مستقیم خود ساوت همپتون به میدان خواهد رفت.
یک دلیل در ذهن آنها که گذاشتن توان روی جام حذفی ایمان دارند، وجود دارد. استیون جرارد. او که در تابستان لیورپول را ترک می کند این شانس را دارد که فصل را در روز تولدش و در ورزشگاهی که دوست دارد، با یک جام به پایان برساند.
او مدتی پیش به LFC TV گفت: "از منظری خودخواهانه، همیشه داستان جام و مدال کسب کردن برای من لذت بخش است. چیزی را بیشتر از دور ویمبلی با مدال قدم زدن دوست ندارم." استیوی در این مصاحبه و در چهار جای مختلف آن از جام صحبت می کند. همچنین راجرز در این مورد گفت: "فکر می کنم فینال در روز تولدت او باشد پس راه بهتری برای بدرقه او نیست. این می تواند برای او فوق العاده باشد."
باید این در نظر گرفته شود که استیون جرارد در روز فینال جام حذفی وارد 35 سالگی و نه ده سالگی می شود! حقیقت ماجرا این است که استیون جرارد -با تمام احترامات- نامی بزرگتر و مهم تر از باشگاه فوتبال لیورپول و آینده آن نیست.
جدا از دستاورد شخصی کاپیتان؛ باید منفعت باشگاه را در نظر گرفت، اگرچه قهرمان جام حذفی مجوز حضور در دور گروهی لیگ اروپای فصل بعد را به دست می آورد، باید گفت که این حداقل جایگاهی است که قرمزها در این فصل کسب می کنند. باید منفعت باشگاه را در نظر گرفت، برای مثال آرسنال در فصل گذشته شرایطی متفاوت داشت. آن ها توانستند جام حذفی را به دست بیاورند و در لیگ به مقام چهارم دست پیدا کنند. مبلغی که باشکاه آرسنال بابت کسب مقام چهارم لیگ برتر و صعود به لیگ قهرمانان کسب کرد، قابل قیاس با مبلغی که از قهرمانی جام حذفی به دست آورد، نبود. حضور در لیگ قهرمانان به مشابه پیدا کردن یک معدن طلا برای تیم هایی مانند لیورپول است که بینندگان تلویزونی بسیاری دارند.
در نوامبر 2013 شبکه BT Sport حقوق پخش تلویزونی لیگ قهرمانان و لیگ اروپا را از ابتدای فصل 2015/16 با مبلغ 897 میلیون پوند و برای سه سال خریداری کرد. این یعنی به قول مارتین زیگلر از ایندپندنت: "قراردار بی تی اسپورت یک دستاورد دارد و آن فاصله ای است که بین تیم های حاضر در لیگ قهرمانان و تیم هایی که در آن نیستند، بیشتر و بزرگتر و عمیق تر می شود. قرارداد مورد نظر بین سال های 2015 تا 18 میزان درآمد باشگاه های انگلیسی را از 15 میلیون به 20 میلیون پوند –تنها بابت ورود- می رساند."
با خریدهای لیورپول در تابستان موافق باشید یا نباشید، هرچه که از کسانی که با مبلغ فروش سوارز به باشگاه آمدند راضی باشید یا خیر؛ نمی توانید با اینکه باشگاه به وضعیت مالی بهتری نیاز دارد تا بتواند با خیال راحت سراغ خرید ستاره های جوانی مانند لازار مارکوویچ و آدام لالانا برود، نمی توانید مخالف باشید. بیست میلیون بیشتر می تواند باعث تکرار خرید هایی موفق دیگری مانند امره جان و لازار مارکوویچ شود.
بعلاوه، حضور در لیگ قهرمانان می تواند بازیکنان با نام های بزرگ را اغوا کند و جایگاه تضمین شده در لیگ قهرمانان می تواند مانند اتفاقی که در خصوص آرسنال و سانچز افتاد، ترانسفرهایی با این کالیبر و لیورپول را شاهد باشیم. شاید این نگاهی حاشیه ای باشد، درست، اما برای یک تصویر محکم نیاز است که باشگاه وجهه ای مقبول برای حضور در ترانسفرینگ -در کنار همه آن کارهایی که در خصوص جوانانی چون استرلینگ و آیب انجام می دهد- لیورپول نیاز دارد تا در بازی های اروپایی حضور داشته باشد.
بدشانسی های ادامه دار دنیل استوریج در این فصل و عملکرد نه چندان دلچسب فابیو بورینی، ریکی لمبرت و ماریو بالوتلی یک جای خالی در خط حمله لیورپول باقی گذاشت. جای خالی ای که نگذاشت راجرز آنطور که باید موفقیت فصل گذشته را حداقل در ماه های نخست لیگ ادامه دهد. لیورپول برای بازی های فوریه و در ادامه با ترکیبی کوچیک از بازیکنان قابل اعتماد ادامه خواهد داد.
مصدومیت ها همچنان می تواند امیدهای راجرز را نقش بر آب کنند. مصدومیت لوکاس لیوا، به عنوان بازیکنی که –نه در بالاترین سطح، اما- جانشینی در ترکیب راجرز ندارد. روزهای خوب لیورپول پس از بازگشت لوکاس به ترکیب کلید خورد و جانشینی در ترکیب راجرز وجود ندارد.
لیورپول به سرمایه گذاری جدیدی برای تابستان پیش رو نیاز دارد تا برنامه بلند مدتش را قوت بخشد. تنها رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان می تواند قدرت مورد نظر را از نظر مالی، از نظر وجهه و ترغیب کننده بودن باشگاه به آن ها تقدیم کند. این ها دلایلی هستند که باید هدف اصلی را قرمزها لیگ در نظر بگیرند.
عواقبت عدم حضور در لیگ قهرمانان می تواند منجر به سرخوردگی و تردید در آنفیلد شود. برنامه و فلسفه ای که از زمان ورود جان هنری و دوستان او در FSG کلید خورد و قرار را بر این گذاشت که منحنی وضعیت باشگاه را به سوی بالا و آن بالاها هموار کند. رسیدن به لیگ قهرمانان در فصل گذشته، حذف در دور گروهی و بعد نرسیدن به این جام در فصل پس از آن –که فصل جاری باشد- می تواند دایره تردید ها را گسترده تر و خیل ناباورها را ناباورتر کند. تردید و احساس شکست می تواند فاصله به وجود آمده را برای سال ها به درازا بینجاماند و مسیر رفته را تا نقطه صفر عقب گرد کند.
بله، همه عاشق بردن جام ها هستند اما لیورپول به لیگ قهرمانان نیاز دارد و این برای آینده باشگاه حیاتی است.
