سعید GodeatGodاین شعر هم تقدیم به نویسنده ی این بخش که کوچکترین احترامی برای مخاطب قائل نیست و تریبون عمومی رو برای تفنن و دل خودش دست گرفته ... فرهنگ کشور ما همینه، وقتی خودمون اینجوی هستیم چه انتظاری ازون بالانشینا داریم!
اینم در وصف خانم زینب موسوی:
مـُردم از روی تــُر ُش روی خدا داده ی تو
اخم ما بین دو ابروی خدا داده ی تو
گر چه دستت شده رو ، باز هم از رو نروی
سنگ پا هست مگر روی خدا داده ی تو
ملتی بر سر انگشت تو بازیچه شده
مرحبا بر برو بازوی خداداده ی تو
پا نهاده به سر گرده ی ما می تازی
به گمانت همه یابوی خداداده ی تو
