طرفداری- بروسیا دورتموند پس از تساوی بدون گل در خانه لورکوزن و با توجه به پیروزی 4-1 فرایبورگ در مقابل فرانکفورت به رتبه آخر جدول رسید. نتیجه ای که مقابل تیمی در سطح لورکوزن، در حرف بسیار آسان تر از عمل است.
یک امتیاز از دیداری که شاید برای بینندگان فوتبال ایده آل مناسب نبود. نایب قهرمان فصل گذشته آلمان در زمینه پاس های سالم با 46 درصد، بدترین آمار را از زمانی که داده ها شروع به ثبت شدن شد، ثبت کرد. نوری شاهین هافبک دورتموند اظهار کرد: "ما یک گام به جلو برداشتیم، هرچند ما ترجیح می دادیم با 3 امتیاز زمین را ترک کنیم ولی در برابر بایرلورکوزن پایدار و مستحکم نشان دادیم. ما برنامه ای داشتیم که در کل 90 دقیقه آن را عملی کردم. واضح بود که این بازی، دیداری سخت و درگیرانه خواهد بود." سومین کلین شیت فصل دورتموند و دادن تنها دو موقعیت صددرصد به لورکوزنی ها، نظر شاهین را تایید می کند.
"به ثبات رسیدن" کلام اصلی یورگن کلوپ در تعطیلات زمستانی پس از دریافت 26 گل در 17 بازی نیم فصل اول بوندسلیگا بوده است توپ از جانب هر دوتیم دقایق زیادی را در هوا معلق بود. برای دورتموند امن ترین راه بازی مقابل پرس شدید لورکوزن، بازی هوایی بود.
فوتبال منطقی توسط دورتموند به سبک "خودکشی" که در نیم فصل اول حاکم بود، ترجیح داده شده است. روگر اشمیت سرمربی بایرلورکوزن، همان برنامه گذشته را داشت؛ مشغول دوری از اشتباه، روشی آرام تر با موقعیت های گل کم تر نسبت به قبل برای گرفتن نتیجه مطلوب. به نظر می رسد هر دو تیم از کسب یک امتیاز خوشحال هستند؛ چرا که هیچ بازیکنی عجله ای برای آغاز بازی از اوت یا ضربات آزاد نداشت. حتی در وقت های تلف شده هیچ تیمی تلاشی برای به ثمر رساندن گل پیروزی نکرد.
این دیداری است که دورتموند می تواند روی آن حساب کند زیرا که آن ها با یک تیم با شناسنامه لیگ قهرمانانی مصاف داشته اند. کلوپ قطعا از نمایش و نتیجه به دست آمده خوشحال بود. آرامش به خاطر خراب نکردن یک نتیجه دیگر روی صورتش دیده می شد: "من نمی توانم انتظار یک فوتبال روان و فرار از سقوط را با هم داشته باشم. تیم های دیگر می توانند فوتبال زیبا بازی کنند اما ما باید امتیاز جمع کنیم." یک رفتار منطقی که خیلی از هواداران دورتموند انتظار شنیدنش را خیلی زودتر از این ها داشتند.
در حمله، جای پیشرفت زیادی باقی است. خیلی از حرکات هافبک های دورتموند قبل از تبدیل شدن به موقعیت، از بین می رفتند. هافبک های هجومی تیم متشکل از کوین گروس کرویتز، مارکو رویس و کوین کمپل تازه وارد به سختی در کنار هم قرار گرفتند و حرکات ترکیبی انگشت شماری را انجام دادند. در حالی که کمپل نمایشی بسیار خوب در بازی اول خود انجام داد؛ پوشش بیش تر نقاط زمین در بین بازیکنان دورتموند و انجام وظایف دفاعی بی نقص. اما رویس به نظر می رسید تا روشن شدن تمام سیلندر هایش هنوز نیاز به چند بازی داشته باشد.
به خاطر این که گروس کرویتز از نظر هجومی خیلی تاثیرگذار نیست و چیرو ایموبیله به شدت به تغذیه از سوی هافبک های تیمش وابسته است، قدرت هجومی زرد و سیاه ها بیش تر به زنبورهای صلح جو شباهت داشت تا زنبورهایی با نیش های خطرناک. تعویض های آخر هنریک میکیتاریان و آدریان راموس هم نتوانست به موقعیت های دورتموند قدرت بیش تری بدهد.
این بازی بیش تر مسابقه ای برای تفکرات دفاعی و بازیکنانی با روحیات دفاعی بود. اگر ایلکای گوندوعان به بازی می رسید، ساختار برای دورتموند کمی مستحکم تر می شد، اما هافبک دفاعی آلمانی به واسطه مشکلات عضلانی در ران خود نتوانست به بازی برسد. ماتیاس گینتر در کنار نوری شاهین می بایست جای خالی او را پر می کرد و موفق شد با 80 درصد تکل سالم عملکرد بی نقصی را به نمایش بگذارد. این نمایش مستحکم برای مدافع 21 ساله که عملکرد نسبتا ضعیفی در خط دفاعی داشته، آرامش بزرگی محسوب می شود. با برچسب 10 میلیونی که از سرش آویزان است او نتوانسته بود از اشتباهات در بازی خود رهایی یابد و بازی تاثیر گذاری از خود نمایش دهد.
تا جایی که به نظر می رسد، کلوپ توانسته قول خود را عملی کند و تیم او استحکام خوبی در تعطیلات زمستانی به دست آورده است. حتی تغییر اجباری لوکاس پیشچک در بین دو نیمه در خط دفاعی هم این استحکام را از بین نبرد. پیشچک به خاطر مشکلات عضلانی تعویض شد، سوکراتیس به سمت راست آمد و سوبوتیچ به قلب دفاع اضافه شد؛ بنابراین مشکل حل شد.
این یک شروع خوب برای سال 2015 بود، اما حریف بعدی آن ها، آگزبورگ چهارشنبه شب انتظار آن ها را می کشد. حفظ ساختار پایدار دفاعی به اضافه ایجاد جنبش هجومی در جلو، وظیفه بازی های آینده دورتموند است. تک امتیاز در بازی سخت مقابل لورکوزن فقط در صورتی راضی کننده خواهد بود که با یک پیروزی مقابل آگزبورگ همراه شود.
