طرفداری- سیستم انتخابی سایت 1-3-2-4 است که سیستم اصلی اکثر تیم های شرکت کننده محسوب می شد.
دروازه بان
کیم جین هیون (کره جنوبی)
بدون شک بهترین روز دروازه بانی تورنمنت متعلق به بازی استرالیا و کره جنوبی ودرخشش «کیم جین هیون» 27 ساله است که سال هاست در فوتبال ژاپن و تیم سرزو اوزاکا توپ می زند. کیم جین هیون در حالی واکنش های مناسبی را مقابل مهاجمان خطرناک استرالیایی انجام داد که به عنوان گلر اول کره ای ها قبل از جام محسوب نمی شد. با این حال او در دوبازی کشورش در گروه اول بازی کرد و گلی دریافت نکرد. علی رضا حقیقی و ایجی کاواشیما نیز به دلیل کلین شیت در سه بازی می توانستند در این لیست باشند ، ولی چندان خطری دروازه آن ها را تهدید نکرد.
مدافعین
مایا یوشیدا( ژاپن)
مدافع بلند قامت و مستحکم ژاپنی ها که از ارکان ثابت تیم رونالد کومان محسوب می شود و تنها به دلیل مصدومیت چندبازی لیگ برتر را از دست داد؛ در جام ملت های آسیا توانایی های خوب خودش را همگان نشان داد و به همراه «ماساتو موریشیگ» اجازه کوچکترین نفوذی را به مهاجمان حریف نداد. یوشیدا و موریشیگ به هنگام ضربات ایستگاهی و کرنرها نیز به عنوان بلند قدترین بازیکنان کشورشان به جلو می امدند که این مدافع ساوتهمپتون یک بار مقابل فلسطین موفق به گلزنی شد. در این لیست « اسپیرانوویچ» استرالیایی هم می توانست حضور داشته باشد.
مرتضی پور علی گنجی( ایران)
جوان 22 ساله بابلی در حالی که اولین بازی های ملی خودش را در این تورنمنت انجام می داد به خوبی از عهده وظایفش برآمد و جای خالی پژمان منتظری را پر کرد. در توپ های هوایی حملات ایران نیز به عنوان یکی از اهرم های گلزنی بارها دروازه حریفان را مورد خطر قرار داد. البته در این لیست از بازی های بدون نقص سید جلال حسینی نیز نمی توانیم غافل شویم که در کنار هم زوج خوبی را تشکیل دادند.
کیم چانگ سو ( کره جنوبی)
دیگر بازیکن انتخابی کره ای ها هم در ژاپن و باشگاه کاشیوا ریسول بازی می کند. چانگ سو در بازی اول مصدوم شد و «چادوری» نه چندان آماده جای او را در بازی اول و دوم گرفت، اما در بازی سوم چانگ سو با حضور خوبش از ارکان موفقیت کره جنوبی مقابل استرالیا محسوب می شد. در این لیست «ساکای» ازژاپن و « فرانچیچ» از استرالیا هم می توانستند حضور داشته باشند.
یوتو ناگاتومو( ژاپن)
مدافع بین المللی ژاپنی ها در این بازی ها با نفوذ های مناسب ، پاس های دقیق و استحکام در خط دفاعی ارزش های بالای خودش را به همه نشان داد تا همه بدانند که بی جهت نیست سال ها در یک باشگاه بزرگ ایتالیایی به طور ثابت بازی می کند. با اختلاف نسبت به او بازیکنانی چون مهرداد پولادی و عزیز بهیچ استرالیایی را هم می توان در ترکیب گذاشت.
هافبک های دفاعی
ژنگ ژی ( چین)
کاپیتان چینی ها و بهترین بازیکن سال 2013 آسیا با رهبری و حضور مناسب در خط میانی کشورش نشان داد که انتخابش به عنوان بهترین بازیکن سال منطقی بوده است. نقش او را می توانیم روی گل های چین مقابل عربستان و ازبکستان به خوبی مشاهده کنیم که به خوبی فضا را برای مهاجمان باز کرد. در این پست از کاپیتان کره ای ها «کی سئونگ یئونگ» هم می توانیم نام ببریم.
آندرانیک تیموریان ( ایران)
سامورایی جنگنده فوتبال ایران که به خاطر یک کلاه قرمز با هواداران از باشگاه سابق خودش جدا شد بار دیگر با فوتبال جنگنده و تاثیرگذار و دخالت در هر 4 گل تیم ملی توانایی های بالای خودش را ثابت کرد. اکثر سانترهای ارسالی از کرنرهای تیموریان خطرناک بود و در این راه از قدرت توپ گیری او نیز نمی توانیم بگذریم. «مارک میلیگان» استرالیایی هم از دیگر بازیکنان موثر این خط محسوب می شود.
هافبک وسط
عمر عبدالرحمان ( امارات)
بعد از سال ها که اماراتی ها از بازی های فوق العاده علی کریمی به شعف می آمدند حالا می توانند از تکنیک و هنر یک بازیکن وطنی هم لذت ببرند. دریبل 6بازیکن تیم ملی ایران توسط این بازیکن تحیر همه ما را نیز به وجود آورد. هرچند گاهی پاس های اشتباهش باعث می شد که متوجه شویم تا کامل شدن فاصله زیادی دارد. ولی به هر صورت با 2 پاس گل و پاس هایی زیادی که منجر به گل نشد از تاثیر گذارترین و بهترین بازیکنان مسابقات محسوب می شود. «لونوگو» و «مک کای» هر دو از استرالیا هم از دیگر هافبک های خوب این دور گروهی بودند.
وینگرها
کیسوکه هوندا ( ژاپن)
شاخص ترین بازیکن تورنمنت در این مسابقات بدون این که خودش را فعلا به آب و آتش بزند مفید و موثر ظاهر شد و در هر سه بازی موفق به گلزنی شد. زوج هوندا و کاگاوا با اختلاف بسیار شاخص ترین بازیکنان حاضر در جام محسوب می شوند و این در سبک بازی و تاثیرگذاریشان کاملا مشخص است.
متئو لکی( استرالیا)
وینگری که در بوندس لیگای 2 آلمان حضور دارد با پاس های های فوق العاده و سرعت مناسب که نشان داد می تواند در سطح اول اروپا هم حضور داشته باشد. پاس زیبایش به یوریچ در بازی عمان اوج توانایی های لکی محسوب می شد. «رابی کروسه» وینگر ذخیره تیم بایرله ورکوزان هم از دیگر خوب های این مسابقات است.
مهاجم نوک
سون که ( چین)
فوتبال آسیا چندسالی است که از لحاظ مهاجم هدف و گلزنان فوق العاده ای چون دایی، الهویدی، میورا و سامی الجابر و ناکایاما خالی شده و مهاجمان فعلی به هیچ وجه توانایی های آن ها را ندارند. بازیکنانی چون احمد خلیل، اوکازاکی، سردار آزمون، قوچان نژاد، حمزه الدردور و سردار رشیدوف جرقه هایی در این جام زدند ولی آن قدر کامل نبودند که در این لیست قرار بگیرند. در این بین ما دو وینگر چین و امارات را شایسته تر برای حضور به عنوان مهاجم نوک دیدیم. «سون که» بعد از این که در بازی اول حضور نداشت در بازی دوم به عنوان تعویض طلایی گل زیبایی به ازبکستان زد و در بازی سوم هم دو گل دیگرش به کره شمالی حضور کاملا مفید و مختصر او را نشان داد. جالب است که او در باشگاه خودش هم از سال 2006 به این سو تنها 14 گل به ثمر رسانده است. «علی المبخوت» اماراتی هم با سه گلی که مقابل قطر و بحرین به ثمر رساند بار دیگر نشان داد که در تیم ملی به خوبی گلزنی می کند. او آقای گل مسابقات جام خلیج فارس در سال 2014 شده بود.
مربی برتر
آلن پرین ( چین)
مربی فرانسوی که هفتمین و آخرین قهرمانی متوالی لیون را در سال 2008 به همراه جام حذفی برای آن ها به ارمغان آورد، بعد از یک دوره نه چندان موفق در کشورهای عربی دوباره در چین ارزش های خودش را ثابت کرد و در هر سه بازی جام موفق به پیروزی شد. ارائه بازی برتر مقابل عربستان ، تعویض طلایی «سون که» و برگرداندن بازی مقابل ازبکستان و سه پیروزی متوالی و بازی های منطقی و مناسب از دلایل انتخاب آلن پرین فرانسوی است. همچنین «اشتلیکه» آلمانی به دلیل پیروزی مقابل استرالیا می توانست دراین لیست باشد. ولی کره جنوبی مقابل مقابل عمان و کویت چندان خوب ظاهر نشد.
