طرفدارى- كريستيانو رونالدو سرانجام به عنوان برترين بازيكن جهان در سال 2014 برگزيده شد و دوشنبه شب از وى به دليل عملكردش در دوازده ماه گذشته با اهداى توپ طلا تقدير به عمل آمد. البته از ابتدا نيز مشخص بود كه چنين عنوانى به اين ابر ستاره پرتغالى و نه به مانوئل نوير، ليونل مسى و يا ساير بازيكنان ديگر خواهد رسيد.
بايد پذيرفت كه براى انتخاب رونالدو به عنوان برترين بازيكن سال فوتبال اشتباهى رخ نداده است، چون وى هم در لاليگا و هم در ليگ قهرمانان اروپا در سال 2014 آمار فوق العاده اى در امر گل زنى از خود بر جاى گذاشته است و در رسيدن رئال مادريد به دهمين عنوان قهرمانى در ليگ قهرمانان اروپا يا دسيما نيز نقش بسيار پررنگى بر عهده داشته است. در سال گذشته ميلادى او نسبت به ليونل مسى آمار بهترى در امر گل زنى از خود بر جاي گذاشته است، به خصوص اينكه ليونل مسى در فصل گذشته براى اولين بار پس از مدت ها دستش از رسيدن به جامى بازمانده بود و به همين دليل در دوئل بين اين دو ابر ستاره دنياى فوتبال بر سر تصاحب توپ طلاى 2014، كريس رونالدو مدعى اصلى به حساب مى آمد و بايد قبول كرد كه لوينل مسى در اين زمينه هيچ حرفى براى گفتن نداشته است.
اما چرا مانوئل نوير به چنين عنوانى نرسيد؟ پاسخ هاى بسيار زيادى براى اين پرسش مى توان متصور بود، از پيش مشخص بود كه سنگربان تيم ملى آلمان و باشگاه بايرن مونيخ در چنين رقابتى هرگز نمى تواند مدعى باشد و حتى فتح جام جهانى نيز نمى تواند مزيتى براى وى در چنين دوئل نامتعادلى با اين دو غول دنياى فوتبال محسوب شود.
طبق سنت و رسم موجود در فوتبال، بيشتر بازيكنان تهاجمى به عنوان برترين بازيكن فوتبال برگزيده مى شوند، توانايى ها، گل زنى ها و هيجاناتى كه آنها به فوتبال مى بخشند همواره در ذهن هواداران باقى مى ماند و به همين دليل دوستداران فوتبال راهى استاديوم ها مى شوند. چنين مسئله اى براى كسانى كه حق راى دارند، اعم از كاپيتان ها و سرمربيان تيم هاى ملى و خبرنگاران نيز برقرار است و آنها هم بيشتر بر اساس همين معيار و مقياس بهترين بازيكن مورد نظر خود را انتخاب مى نمايند.
دروازه بانان همانند مدافعين همواره كار بسيار سختى براى برانكيختن توجه هواداران فوتبال پيش رو داشته اند و واكنش هاى آنها هر چند كه بسيار خارق العاده و در راستاى كمك به تيم باشد، به ندرت در اذهان باقى مى ماند، اما ممكن است حركات ابر ستاره هايى نظير مسى يا رونالدو با اينكه منجر به ثمر رسيدن گلى نشده باشد، تا مدت ها موضوع اصلى بحث هواداران فوتبال را تشكيل دهد.
مهاجمين و هافيك هاى تهاجمى به همين دليل و به كمك آمار گل زنى خود، فشار مضاعفى به انتخاب كنندگان وارد مى نمايند، اما اگر سنگربانى همانند مانوئل نوير بازى هاى زيادى را بدون گل خورده پشت سر بگذارد، سهم استحكام خط دفاعى تيم در بسته ماندن دروازه تيم بيش از دروازه بان در نظر گرفته مى شود و همچنين ادعا مى شود كه هر دروازه بانى با چنين خط دفاعى بى نظيرى موفق به بر جاى گذاشتنى چنين آمارى از خود خواهد شد.
در فوتبال امروزى همان طور كه بارها در اين روزها در مورد آن صحبت شده، مهم گل هايى است كه به ثمر مى رسند و نه موقعيت هاى صد در صدى كه با واكنش دروازه بان ها به هدر مى روند و از گذشته چنين سنتى در فوتبال برقرار بوده است و در آينده نيز بى ترديد خللى بر آن وارد نخواهد شد. از سال 1991 از سوى فيفا بهترين بازيكن سال فوتبال برگزيده مى شود و در اين بيست و چهار دوره تنها يك مرتبه و در سال 2006 از يك مدافع به نام فابيو كاناوارو به دليل درخشش عملكردش با برگزيده شدن به عنوان برترين بازيكن سال تقدير شده است. تا كنون سنگربانان بزرگى نظير اليور كان، جيان لوئيجى بوفون و ايكر كاسياس وجود داشته اند كه در تورنمنت هاى بين المللى خوش درخشيده اند و سزاورا دريافت توپ طلا نيز بوده اند، اما هرگز ازسوى فيفا يك دروازه بان به عنوان برترين بازيكن سال از سوى فيفا برگزيده نشده است.
مانوئل نوير نيز در انتخابات سال جارى در اين واقعيت نتوانست تغييرى به وجود آورد و بى ترديد خود اين سنگربان آلمانى نيز از ابتداى شروع اين رقابت، از آن آگاه بوده است.
به قلم دانيل بوزه از وب سايت گل
