یکی از بزرگترین موانع ساکروس در تلاش برای قهرمانی، تیم ژاپن است که قهرمان 4 دوره از 6 دور گذشته رقابت ها شده است. دیگر بزرگان قاره همچون کره جنوبی با دو قهرمانی، ایران با 3 قهرمانی و عربستان با 3 قهرمانی، برای افزودن به تعداد قهرمانی هایشان تلاش می کنند. عراق، قهرمان شگفتی ساز سال 2007 آسیا نیز در درجه بعدی مدعیان قرار دارد. همچنین، این دوره شاید شاهد تلاش قدرت نوظهور آسیا، ازبکستان، برای قهرمانی باشد.
بررسی اجمالی:
دور اول بازی ها در چهار گروه چهار تیمی برگزار می شود، سیدهای اول آن استرالیای میزبان، تیم ملی کشورمان، ژاپن و ازبکستان هستند. بر روی کاغذ، گروه های B و C به شدت متعادل به نظر می رسند که پیش بینی های تیم های صعود کننده را مشکل می سازد. گروه A شاهد نبرد تیم میزبان با تیم های کره جنوبی، کویت و عمان است. در حالی که گروه D احتمالا شاهد صدرنشینی ژاپن و همراهی یکی از دو تیم اردن یا عراق با آن در مرحله بعدی خواهد بود. دیگر تیم این گروه، فلسطین، اولین حضور در مرحله نهایی جام ملت های آسیا را تجربه می کند و بعید است که بتواند مشکلی جدی برای تیم های این گروه ایجاد نماید هرچند یکی از سفت و سخت ترین آماده سازی ها را برای این رقابت ها داشته است. در گروه B احتمالا ازبکستان صعود راحت تری در پیش خواهد داشت و از بین تیم های عربستان سعودی، کره شمالی و چین، یکی به مرحله بعد پای خواهد گذاشت. گروه C شاهد نبرد کشورهای جنوب غرب آسیا خواهد بود. در این گروه تیم ملی به مصاف امارات متحده عربی، بحرین و قطر خواهد رفت. تیم ملی دل خوشی از مصاف با کشورهای عربی ندارد و در سال های اخیر در چندین بزنگاه نتایج در خوری را مقابلشان کسب نکرده است، بازی های همچون بازی با لبنان، بحرین، اردن و قطر. داستان صعود از این گروه ممکن است به بازی آخر کشیده شود. پس از صعود، تیم های گروه های A و B در یک سوی جدول و دو گروه دیگر در سوی دیگر جدول، با یکدیگر در یک چهارم نهایی مسابقه می دهند.
ایران و کره قدرت های تاریخی فوتبال آسیا هستند اما، به خصوص در مورد ایران، در سال های اخیر، این قضیه تنها بر اساس گذشته شکوهمند پیشین بوده است. آخرین قهرمانی تیم ملی به سال 1976 برمی گردد و در طی این سال ها، نزدیکترین فاصله ما با جام، تیم شگفت انگیز 96 بود که با وجود امثال دایی، باقری و عزیزی پس از شکست در ضربات پنالتی مقابل عربستان ( که در نهایت قهرمان شد) در نیمه نهایی، به مقام سومی رسید. با این وجود، ایران قدرت برتر غرب آسیا باقی مانده است. اگر به دنبال تیم شگفتی ساز می گردید، موفقیت های بیشتری در انتظار ازبکستان خواهد بود. آن ها ترکیبی هجومی و جالب توجه در اختیار دارند و سوپر استاری به نام اودیل احمدف، که در تیم کراسنودار روسیه توپ می زند، در ترکیب دارند. او ضرب آهنگ تیم را دست دارد. اما بی شک شانس اول قهرمانی ژاپن است. سامورایی ها فراتر از قاره کهن هستند. استرالیای میزبان تلاش خواهد کرد چالشی جدی برای ژاپنی ها به وجود آورد اما تیم آنجه پوسته کوگلو تیمی در حال پوست اندازی در اختیار دارد و برای آن ها کمی زود است که بتوانند برای قهرمانی تلاش کنند.
چیزهایی که باید از جام ملت ها بدانید:
این شانزدهمین دوره رقابت هاست.
تنها 6 بار تیم های میزبان موفق به قهرمانی در جام شده اند.
علی دایی با 14 گل زده در 3 دوره حضور در این رقابت ها، آقای گل کلی این جام است.
15 هت تریک در تاریخ این رقابت های انجام شده است که 6 تای آن سهم ایرانیان و 3 تا سهم ژاپنی ها بوده است.
4 مربی برزیلی تیم های تحت هدایتشان را به قهرمانی رسانده اند.
رکورد تماشاگر به ازای هر بازی، در اختیار سال چین در میزبانی این کشور درسال 2004 است. (31877 نفر در هر بازی)
ایران و کره جنوبی با 13 حضور، رکورد دار حضور در مرحله نهایی این جام هستند.
فلسطین برای اولین بار در این رقابتها شرکت می کند.
ایران با 34 برد در تاریخ این جام و زدن 112 گل، رکورد دار است.
ژاپن با 4 قهرمانی پر افتخارترین تیم قاره است.
تنها تیم های استرالیا، کره شمالی، ازبکستان، بحرین، عراق، فلسطین و امارات توسط مربیان بومی هدایت می شوند.
بازیکن کلیدی / استعداد نوظهور
استرالیا: مایل جدیناک (کریستال پالاس) / تامی اور (اوترخت)
کره جنوبی: کی سونگ یونگ (سوانزی) / سون هیونگ مین (لورکوزن)
عمان: عماد الحسنی (سهام) / عبدالعزیز مقبالی (فنجا)
کویت: بدر المطوع (قادسیه) / یوسف ناصر (کاظما)
ازبکستان: اودیل احمدف (کراسنودار) / سردر رشیدف (بنیودکر)
عربستان سعودی: ناصر الشمرانی (الهلال) / نایف حزازی (الشباب)
چین: ژانگ ژی (گوانگژو) / ژانگ لینپنگ (گوانگژو)
کره شمالی: پاک نام چول (سیساکت) / پاک کوانگ ریونگ (وادوز)
ایران: اشکان دژاگه (العربی) / علیرضاجهانبخش (نایمخن)
امارات: عمر عبدالرحمان (العین) / علی مبخوت (الجزیره)
بحرین: فوزی عایش (السیلیه) / محمد التایب (النجمه)
قطر: خلفان ابراهیم (السعد) / بوعلام خوخی (العربی)
ژاپن: کیسوکه هوندا (میلان) / گاکو شیباساکی (کاشیما)
عراق: یونس محمود (بدون باشگاه) / علی عدنان (چایکور)
اردن: عامر شافی (الوحدت) / خلیل بنی عطیه (الفیصلی)
فلسطین: اشرف نعمان (الفیصلی) / عابد جابر (هلال القدس)
پیش بینی چهار تیم پایانی
استرالیا، ازبکستان، ژاپن و ایران
برگردانی از مقاله بابک گلریز
