این نوشته از سوی یکی از خوانندگان سایت برای ما ارسال شده و منعکس کننده نظرات سایت نمی باشد.
تریبون آزاد طرفداری :
شما نیز می توانید مطالب، یادداشت ها و مقالات خود را به ایمیل news@tarafdari.com ارسال نمایید. جهت همکاری در سایت نیز می توانید با ایمیل info@tarafdari.com تماس حاصل فرمایید.
حسین جهانگیرپیشه
طرفداری - روز چهارشنبه یکم آذرماه مقاله ای بسیار عجیب و شگفت آور در سایت گل منتشر شد که به آنالیز فنی بازی یووه- چلسی از سری مسابقات لیگ قهرمانی اروپا پرداخته بود. یووه در این بازی با نمایشی مقتدرانه و کاملا یکطرفه قهرمان فصل پیش اروپا را با سه گل مغلوب کرد و شکست‌خورده به رختکن فرستاد، در نتیجه این دیدار دی ماتیو اخراج شد و بزرگان دنیای توپ گرد مانند گاس هیدینگ زبان به تمجید از بازی یووه گشودند. تنها نکته ای که باید اضافه کرد این است که چلسی دروازه‌بانی چون پتر چک داشت که اجازه نداد چلسی تحقیر شود و تعداد گل های بانوی پیر در عدد ۳ باقی ماند. اما نویسنده سایت گل در مقاله فوق الذکر از این بازی بزرگ با نام پیروزی بد در مقابل بدتر نامبرده است.
یک – در این مقاله سیستم چلسی ۱-۳-۲-۴ عنوان شده است در صورتی که عملا اثری از چنین سیستمی در بازی چلسی مشاهده نمی شد همانطور که سایت یوفا نیز سیستم بازی چلسی را ۳-۲-۵ ثبت کرده بود. سؤالی که اینجا مطرح می شد این است که نویسنده محترم مهاجم هدف چلسی در ترکیب مورد اشاره شما در آن بازی چه کسی بود؟ در حالی که تورس هم از نیمکت بازی را دنبال می کرد و نقش آزپیلیکوئتا در بازی چه بود؟
در این که چلسی بازی واکنشی را سرلوحه برنامه های خود قرار داده بود حرفی نیست چون مطمئنا مربیان چلسی بازی رفت با یووه و سایر بازی های یووه را دیده بودند و از قدرت این تیم آگاهی کافی داشتند و برای کسب تنها یک امتیاز به تورینو آمده بودند اما در مورد اصرار به حمله از سمت چپ این مساله در تمامی بازی های این فصل یووه به چشم می خورد و در حالی که دفاع تیم حریف روی جناح چپ خط هجومی یووه تمرکز می کند با یک بازگشت به مرکز و یک ارسال، هافبک راست یووه کار را تمام می کند مثل ضربه ای که لیختشتاینر زد و چک و تیرک دروازه مانع گلزنی وی شدند که اگر این گل و ضربه عالی مارکیزیو در نیمه اول به گل تبدیل می شد منتقدان نمی توانستند از ضعف بازی خوانی توسط تیم فنی یووه به همین راحتی سخن برانند.
دو – درباره گل نخست یووه که نویسنده محترم آن را همراه با فاکتور شانس و تصادفی دانسته اند مطمئنا ایشان اصلا بازی های این فصل یوونتوس به ویژه بازی قبل با لاتزیو را ندیده اند که دقیقا همین تاکتیک اجرا شد، پیرلو نشان داد که می خواهد به سمت چارچوب شلیک کند اما ضربه آرامی زد که کوالیارلا آن را با ضربه محکمی به سوی دروازه روانه ساخت که مارکتی با یک واکنش حیرت انگیز توپ را دفع کرد. این تاکتیک بار دیگر در بازی چلسی به اجرا درآمد که چک تسلیم شد. خود کوالیارلا هم در پایان بازی به این موضوع اشاره داشت. به طور قطع اگر پیرلو قصد ضربه زدن به سمت دروازه را داشت - مانند ضربه ای که نیمه دوم زد و چک گرفت – خیلی قدرتمندتر می توانست این کار را انجام دهد.
سه – در نیمه دوم یووه باز هم با همان تاکتیک فشار از سمت چپ بازی را دنبال کرد که با تعویض لیختشتاینر نیم نگاهی هم به حمله از سمت راست داشت اما گل دوم یووه روی ضد حمله و پرتاب بوفون به ووچینیچ، بازگشت توپ به آساموای اضافه شده و پاس در عرض وی به ثمر رسید که ربطی به حمله از سمت راست نداشت.
چهار – فراموش نکنیم که چلسی و دی ماتیو سال قبل با همین تیم و همین تاکتیک راه نفوذ را روی مردان گواردیولا بست، قدرت هجومی بارسا را فلج کرد و در نهایت بازی را برد و اگر این کار را در مقابل یووه نتوانست انجام دهد در مورد دلایلش باید به عدم حضور جان تری و فرانک لمپارد اشاره کرد و روی قدرت یووه انگشت تایید گذاشت.
پنج – در بازی یووه – چلسی با توجه به گزارش سایت یوفا در مجموع ۳۸ موقعیت گل به وجود آمد که در این میان سهم بانوی پیر ۲۶ موقعیت گل بود. آن هم در برابر قهرمان اروپا که بازی تدافعی انجام می داد؛ در حالی که به طور مثال در بازی هفته پیش منچستر سیتی و رئال مادرید ( قهرمانان لیگ های اسپانیا و انگلستان ) در مجموع ۲۶ حمله به سمت دروازه انجام گرفت که موقعیت های کل بازی تنها با تعداد موقعیت های گل یووه در نبرد با چلسی برابری می کند اما آنچه که خیلی جلب توجه می کند اینکه از تیمی که در برابر قهرمان اروپا ۲۶ موقعیت خلق می کند با عناوینی مانند ضعف کادر فنی در بازی خوانی و ضعف آشکار در انتقال حمله به دفاع (!) و به ثمر رساندن گل تصادفی ( آن هم دو بار در یک مقاله ) نام برده می شود. البته خوشبختانه چند اشتباه داوری به وجود آمده در این بازی به ضرر بانوی پیر بود و فرصت به افراد دیگری چون عادل فردوسی پور دست نداد تا در برنامه ای که فقط و تنها فقط به بررسی فوتبال کشورمان می پردازد آن را بهانه ای برای کمرنگ جلوه دادن قدرت بانوی پیر قرار دهد.
