تیمهای لیگ برتری از مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی فوتبال وارد مسابقهها شدند تا رقابت حسابی داغ شود اما عملکرد برخی تیمهای نامدار مانند سپاهان و فولاد و اظهارنظرهای بعدی اعضای آنها نشان داد که برخی تیمهای لیگ برتری انگیزه کافی برای موفقیت در جام حذفی ندارند.
فولاد، مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر که این فصل هم جزو بالانشینان جدول لیگ است، در همان بازی نخست در جام حذفی از پارسه تهران شکست خورد و حذف شد. این شکست آنقدر دور از انتظار بود که شائبههایی ایجاد کرد.
هرچند انگیزه بالای پارسه و تلاش زیاد این تیم، دلیل اصلی پیروزی برابر فولاد بود اما صحبتهای برخی اعضای فولاد پس از حذف جام حذفی که از این اتفاق ابراز رضایت کردند، این شائبه را ایجاد کرد که شاید فولادیها چندان علاقهای به پیروزی نداشتند.
همچنین سپاهان پس از 120 دقیقه تلاش برابر گلگهر سیرجان شکست خورد، هرچند پس از این باخت، سرمربی و بازیکنان سپاهان از بازی "دفاعی" حریف انتقاد کردند اما شاید آنها هم در اعماق دلشان چندان بیمیل به حذف از جام نبودند.
اما چرا باید چنین تفکری وجود داشته باشد؟ چرا در حالی که یک تیم با پیروزی در پنج دیدار میتواند ضمن کسب یک جام قهرمانی، سهمیه مستقیم لیگ قهرمانان آسیا را کسب کند، برخی تیمها رقابت را آسان میگیرند و پس از حذف هم ناراحت نباشند؟
پاسخ را باید در نحوه برنامهریزی مسابقهها در ایران و البته آسیا جستوجو کرد. شاید این مسئله دلیل اصلی بیمیلی تیمهای بزرگ برای حضور در جام حذفی باشد. فصل پیش، در حالی که تیم ملی برای حضور در جام جهانی آماده میشد، صحبتهای زیادی درباره حذف جام حذفی مطرح شد چون برنامهریزی مسابقههای آن در برنامههای لیگ و تیم ملی خلل وارد میکرد.
امسال هم تیمهایی مثل فولاد، هم در لیگ برتر حضور فعال و قدرتمند دارند و هم در آسیا رقابتهای سنگین را پیش روی خود میبینند. همچنین برگزاری جام ملتهای آسیا 2015 در زمستان باعث شده که اردوهای تیم ملی و بازیهای تدارکاتی آن درست در خلال فصل چهاردهم لیگ برتر باشد و برنامه لیگ را کمی فشرده کند. از این رو به نظر میرسد که تیمهایی مانند فولاد، بیتمایل نبودند که جام حذفی را قربانی لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا کنند.
البته در این میان تیمهایی مثل استقلال و پرسپولیس هم هستند که برای قهرمانی در جام حذفی تلاش زیادی میکنند چون میدانند که با پنج بازی میتوانند قهرمان شوند و هواداران خود را خوشحال کنند و مستقیم به لیگ قهرمانان آسیا هم برسند.
این تیمها در نخستین قدم چندان مقتدر عمل نکردند. پرسپولیس در حالی حریف گمنام بوشهریاش را سه بر صفر شکست داد که انتظار میرفت پس از تعطیلی 18 روزه لیگ و تمرینهای تیم در کیش، نتیجه بهتری در این بازی برای سرخپوشان رقم بخورد.
استقلال هم به سختی و پس از 108 دقیقه تلاش طاقتفرسا در اهواز، تیم دوم فولاد یعنی فولاد نوین را با یک گل از پیشرو برداشت و یک مرحله صعود کرد. نکته جالب توجه این است که آبیپوشان به دلیل داشتن هفت ملیپوش که به همراه تیم ملی به پرتغال رفته بودند در حالی به مصاف حریف اهوازی رفت که ملیپوشان خسته بودند و از این نوع برنامهریزی جام حذفی هم انتقاد داشتند.
دسته دیگر تیمهای حاضر در جام حذفی، تیمهای کم نام و نشانی هستند که به امید دیده شدن پا به رقابتها گذاشتهاند. تیمهایی مانند کارگربنهگز بوشهر، شهرداری اردبیل، پارسه تهران و گل گهر سیرجان با این هدف در جام حذفی شرکت کردند که خودی نشان دهند و شاید در ذهن خود پنداشتهاند که میتوانند از بیانگیزگی برخی تیمهای بزرگ کمال استفاده را برده و به مراحل بالاتر جام صعود کنند؛ دقیقا همان اتفاقی که برای پارسه و گلگهر رخ داد.
اما تندیس جالب توجهترین اظهار نظر پس از مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی تقدیم میشود به مدیرعامل باشگاه نفت مسجد سلیمان. مسعود رضاییان درباره پیروزی تیمش در نخستین بازی در جام حذفی اظهار کرد: " حریف زرنگی کرد که باخت و ما هم از پیروزیمان خوشحال نشدیم. اگر بازیکنانم به خاطر این پیروزی از پاداش حرف میزدند، جریمهشان میکردم چون حالا باید کلی خرج کنیم تا برای بازی بعدی به اصفهان برویم!"
جالب اینکه بر خلاف پیشبینی رضاییان، سپاهان با شکست برابر گل گهر از دور مسابقات کنار رفت و نفت مسجد سلیمان باید در مرحله بعد به مصاف تیم سیرجانی برود.