یک هفته دیگر از بوندسلیگا هم پشت سر گذاشته شد، هفته ای که نتایج رقم خورده در آن به مراتب عجیب تر از گذشته بود و با در نظر گرفتن نتایج ضعیف رقبای اصلی بایرن یعنی تیمهای مانند دورتموند، شالکه و لورکوزن در این هفته، شاید به صراحت بتوان گفت که حالا تنها بعد از گذشت دو ماه زنگ خطر در بوندسلیگا به صدا درآمده است، زنگ خطری که یک قهرمانی زودهنگام دیگر، حتی چه بسا زودهنگام تر از اتفاق فصل گذشته برای بایرن مونیخ را هشدار می دهد، مسئله ای که به طور قطع به نفع بوندسلیگا نخواهد بود.
در هفته هفتم از جمع تیمهای مدعی، این تنها بایرن مونیخ بود که توانست رقیب خود هانوفر را مطابق انتظار در هم بکوبد و بازی خود را با پیروزی پشت سر بگذارد، در حالی که سه مدعی دیگر همگی در برابر حریفان غالباً نه چندان قوی خود متوقف شدند، لورکوزن در یک دیدار خانگی برابر پادربورن به تساوی رسید، دورتموند در یک دیدار غیرمنتظره مقابل هامبورگ انتهای جدولی شکست خورد و شالکه نیز مطابق همیشه در زمین هوفنهایم مغلوب شد، همگی این نتایج این سوال را برای ما به وجود می آورد که آیا هنوز در بوندسلیگا تیمی هست که بتواند با بایرن مونیخ رقابت کند؟
در بازه زمانی پیش فصل که تیمها برای شروع فصل جدید آماده می شدند، می توانستیم با توجه به وضعیت اردوی مونیخی ها و سطح آماده سازی دیگر رقبا، سه تیم دورتموند، شالکه و لورکوزن را به شکلی بسیار جدی تر از گذشته رقیب مستقیم باواریایی ها در سال جدید بوندسلیگا بنامیم، اما حالا بعد از سپری شدن مدت زمان اندکی می بینیم که هر سه این تیمها استانداردهای یک مدعی و یک رقیب جدی برای قدرت بزرگی مانند بایرن مونیخ را به طور کامل ندارند و فاصله آنها با تیم صدرنشین خیلی زود زیاد شده است، به نحوی که حتی می توان گفت بایرن مونیخ از همین حالا برای رقبای اصلی خود مخصوصاً شالکه و دورتموند که بسیار ضعیف عمل کرده اند، دست نیافتنی و خارج از دسترس شده است.
کافی است نگاهی به جدول بوندسلیگا بی اندازیم، دو تیم مونشن گلادباخ و هوفنهایم در رده دوم و سوم جدول هستند که هر دو با 4 امتیاز اختلاف پشت سر مونیخی ها قرار دارند، بعد از این دو تیم لورکوزن با 5 امتیاز اختلاف در مکان چهارم قرار دارد و البته شالکه و دورتموند با 9 و 10 امتیاز اختلاف نسبت به بایرن در رده های پایین جدول قرار گرفته اند و تقریباً از کورس قهرمانی جا مانده اند، این دقیقاً همان مسئله ای است که باعث می شود پپ و شاگردانش شبها با خیالی آسوده بخوابند.
نکته ای که صدای زنگ خطر را برای تیمهای بوندسلیگا و رقبای اصلی بایرن بلندتر و گوش خراش تر از قبل می کند این است که می بینیم در اردوی باواریایی ها لشگری از مصدومان قرار دارد که هرکدام از آنها دارای نقشی کلیدی در ترکیب تیم گواردیولا هستند، باستین شواین اشتایگر، خاوی مارتینز، تیاگو آلکانترا، فرانک ریبری و هولگر بداشتوبر همگی بازیکنان مهم و تاثیر گذاری در بدنه تیمی بایرن مونیخ هستند که نتوانسته اند تا اینجای فصل تیمشان را همراهی کنند و قرمزها بدون حضور این بازیکنان توانسته اند راه همیشگی خود در بوندسلیگا را ادامه بدهند و در 7 بازی خود صاحب 5 پیروزی و 2 تساوی شوند. البته این تنها شامل رقابتهای داخلی آلمان نیست، بلکه مونیخی ها هر دو بازی خود در لیگ قهرمانان اروپا را نیز در برابر منچسترسیتی و زسکا مسکو با برد به اتمام رسانده اند و به خوبی توانسته اند هر شش امتیاز ممکن را کسب کنند.
حالا به زمان وقفه لیگ بخاطر بازیهای ملی رسیده ایم، حتی این تعطیلات هم بدون شک نخواهد توانست به ایجاد تنش بیشتر در بوندسلیگا کمک کند، بخاطر اینکه در مدت زمان این دو هفته بازیکنان مصدومی مانند تیاگو و فرانک ریبری به جمع مونیخی ها باز خواهند گشت و این به معنی قویتر شدن بایرن نسبت به گذشته خواهد بود و آنها بدون مزاحمت همچنان در بالای جدول بوندسلیگا قرار خواهند داشت. تیاگو که به علت مصدومیت زانو مدتها غایب بوده است، طبق آخرین اعلام کادر پزشکی بایرن، برای بازی بعدی در بوندسلیگا در تاریخ 19 اکتبر و در مقابل وردربرمن آماده خواهد بود و از طرف دیگر فرانک ریبری نیز که علیرغم پشت سر گذاشتن دوران مصدومیت در بازی این هفته مقابل هانوفر در ترکیب هجده نفره مونیخی ها حاضر نبود، به شکل کامل آمادگی خود را بازخواهد یافت و می تواند در برابر وردربرمن لباس قرمزها را مجدداً بر تن کند.
در کنار تمام صحبتهای گفته شده، باید به این مسئله نیز اشاره کنیم که وضعیت فعلی بوندسلیگا و نبودن رقیبی قدرتمند که بتواند بایرن مونیخ را به شکلی جدی و مداوم به چالش بکشد، قطعاً برای خود مونیخی ها نیز قابل قبول نخواهد بود، آنها فصل گذشته در حالی که شرایط بسیار خوبی را داشتند، بعد از قهرمانی زودهنگام خود در آلمان به یکباره دچار افت فاحشی شدند و این مسئله بر روی عملکرد آنها در لیگ قهرمانان اروپا نیز تاثیر گذار بود، همین مسئله و تجربه بدست آمده در فصل قبل، بدون شک مد نظر پپ و مدیران بایرن مونیخ خواهد بود، اما به راستی آنها چه کاری می توانند برای دیگران انجام بدهند؟ آیا عدم نتیجه گیری رقبای آنها در دیدارهای خانگی آن هم مقابل تیمهای نه چندان قوی و قدرتمندی مانند پادربورن و هامبورگ هم تقصیر مونیخی ها است؟
Denis Huber/tz.de
