کجای کار اشتباه بود؟ خب، دفاع منچستر یونایتد رهبری، تجربه و کیفیت نداشت. اما اگر بخواهم از آن‌ها انتقاد کنم، باید به این نکته هم اشاره کنم که هیچ حمایتی به آن صورت از آن‌ها نشد. خبری از تعادل نبود. همه می‌دانستیم که تیم لوییس فن خال به معنی کلمه یک ماشین تخریب تهاجمی است اما این بازی اولین باری بود که دیدیم اگر نتوانند دفاع کنند، مهم نیست در خط حمله چقدر خطرناک هستند.
برای لحظاتی آن‌ها واقعاً بی‌نظم و پخش بودند. نمی‌توانید به من بگویید که بازیکنان یونایتد بهتر نبودند – اگر دو تیم را بر روی کاغذ مقایسه کنیم، شیاطین باید این بازی می‌بردند. اما از نظر تاکتیکی، یونایتد خام بود. این به علاوه بی‌تجربگی بعضی از بازیکنان‌شان باعث شد که هر حمله لستر در نیمه دوم بوی گل بدهد.
الماس از دفاع یونایتد حمایت نکرد
لستر به هیچ وجه نباید برای گل دوم صاحب آن پنالتی می‌شد و این گل به وضوح روحیه بازیکنان این تیم را بالا برد. اما حتی با این وجود، یونایتد هیچ بهانه‌ای برای دریافت سه گل بعدی ندارد. آن‌ها همچنان 2-3 جلو بودند و کم‌تر از نیم ساعت به پایان بازی باقی مانده بود و اگرچه تحت فشار بودند، بازی باید تحت کنترل‌شان می‌بود. به جای آن، آن‌ها نگران بودند.
وقتی در این وضعیت هستید، رهبری اهمیت پیدا می‌کند. من دارم در مورد کسی در خط دفاعی صحبت می‌کنم که شرایط را سازماندهی می‌کند - به بعضی از هافبک‌ها می‌گوید که جلوی دفاع قرار بگیرند و می‌گوید "اینجا بمانید و تکان نخورید". در گذشته، ریو فردیناند و نمانیا ویدیچ این صدا بودند. اما آن‌ها رفته‌اند و جایگزین نشده‌اند.
به جای آن، تایلر بلکت 20 ساله در قلب خط دفاعی قرار داشت. او جوانی است که در حال آموختن فن دفاع است و به هیچ وجه یک چنین آتوریته‌ای را نمی‌تواند داشته باشد. وقتی شما یک جوان در یک خط دفاعی چهار نفره هستید، به کمک از همه جا نیاز دارید اما به خاطر اینکه ذهنیت بسیاری از بازیکنان یونایتد تهاجمی بود، این اتفاق رخ نداد. بازیکنان لستر فضای بسیار زیادی به دست آوردند.
می‌توانم دلیل این موضوع را درک کنم؛ زیرا برای بازیکنانی که ذهنیت تهاجمی دارند، تغییر آن و چسبیدن به دفاع کار دشواری است. بسیاری از بازیکنان یونایتد این ذهنیت را دارند. اگر به ترکیب این تیم نگاه کنید، آن‌ها مانند هفته گذشته در برابر کیو.پی.آر از الماس استفاده کردند.
دالی بلیند جلوی دفاع می‌ماند اما واقعاً فقط او از آن حمایت می‌کرد. چرا؟ چون سمت چپ او آنخل دی ماریا بود که به سمت جلو پرواز می‌کرد و سمت راست او هم آندر هررا بود که ذهنیتی تهاجمی دارد. در مقابل او نیز وین رونی پشت سر مهاجمین بود. بلیند هفته گذشته به خاطر نحوه کنترل تمپوی بازی در برابر کیو.پی.آر و حمایت از دفاع بسیار ستایش شد اما آن بازی با این بازی زمین تا آسمان فرق دارد؛ زیرا کیو.پی.آر واقعاً حمله‌ای انجام نداد و توپ را هم آنچنان در اختیار نداشت، پس نیاز نبود این بازیکن هلندی زیاد دفاع کند.
این بار با انرژی و سرعت لستر و تعداد بالای بازیکنان تهاجمی این تیم، بلیند تا حدودی از بازی عقب ماند. بلیند سعی می‌کرد بهترین تلاش خود را بکند و واقعاً بازیکن خوبی است اما وقتی تنها رها شوید، بازی به عنوان هافبک دفاعی بسیار دشوار می‌شود. نمی‌توانید به تنهایی کل عرض زمین را پوشش دهید. یونایتد همچنین به خاطر پیش‌روی روخو و رافائل، بیش‌تر تهدید شد.
روخو هنوز در حال خو گرفتن با بازی انگلیسی است و احساس کردم در برابر روباه‌ها به چالش افتاد. بر روی گل چهارم میزبان، او خارج از پست خود غافل‌گیر شد. روخو پاس بدی به ماتا داد و از او جلو زد اما هنگامی که او این پاس را می‌داد، بازیکنی به سرعت در حال نزدیک شدن به ماتا برای پرس بود. به همین خاطر، ماتا توپ را از دست داد، لستر ضد حمله و گل زد. اما نکته مورد نظر من بیش‌تر این است که مدافعین کناری فقط وقتی باید اورلپ کنند که تیم‌شان با امنیت کامل توپ را در اختیار دارد. این تصمیم بدی از ملی‌پوش آرژانتینی جدید شیاطین بود و اولین بار او هم نبود. بار دیگر هم این موضوع برمی‌گردد به بی‌تجربگی.
یونایتد همچنان در وضعیت آزمایشی
یونایتد چند هفته دیگر برابر چلسی و منچستر سیتی قرار خواهد گرفت و فن خال می‌تواند بار دیگر تصمیم بگیرد تا به همین شکلی که در برابر روباه‌ها باز بودند و به رقیب فضا دادند، برابر آن دو تیم نیز بازی کنند. اما اتفاقی که برابر لستر افتاد، نشان داد که این چه قمار بزرگی است. اگر شیاطین می‌خواهند بار دیگر برابر بهترین تیم‌ها قرار بگیرند، یا باید سیستم‌شان را یا بازیکنان‌شان را تغییر دهند. مطمئن نیستم مدافع دیگری در این تیم باشد که بتواند تفاوت بسیار زیادی ایجاد کند، چرا که اگر به بازیکنان غایب برای این بازی نگاه کنیم، واقعاً غیر از لوک شاو و فیل جونز کسی نیست که توانایی بازی در ترکیب اصلی را داشته باشد.
پس احتمالاً تغییر سیستم واقع‌بینانه‌تر است. تا کنون دیده‌ایم که فن خال از دفاع سه نفره به چهار نفره تغییر روش دهد و او برای یافتن بهترین تعادل ممکن با بازیکنان کنونی‌اش، به این تغییرات ادامه خواهد داد. بازی دادن به یک هافبک دفاعی دیگر، حمایت از خط دفاعی را بیش‌تر می‌کند اما مشکل دیگری ایجاد می‌کند، آن هم اینکه چطور ستاره‌های تهاجمی همگی در زمین قرار بگیرند. در دو بازی گذشته دیده‌ایم که این بازیکنان چه کیفیتی به خط حمله می‌بخشند. یک چیز این وسط باید قربانی شود. در غیر این صورت، چنین باختی را مجدداً خواهیم دید.
بر اساس آنچه در برابر لستر دیدیم، یونایتد راه درازی در پیش دارد تا بتواند دوباره برای فتح لیگ بجنگد و راه یافتن به جمع چهار تیم نیز برای این تیم شدیداً سخت خواهد بود.
