آرون هانت (از وردربرمن به وولفسبورگ)
بدون شک اولویت وولفسبورگ در فصل نقل و انتقالات، خرید یک مهاجم مناسب بود، آنها در خط حمله خود پیش از این ایویکا اولیچ 35 ساله و باس دوست را داشتند که این دومی در مدت زمان دو فصل حضور خود در فولکس واگن آره نا، نتوانسته بود انتظارات را برآورده کند. از همین رو گرگها برای پست شماره 9 خود احتیاج به یک بازیکن تراز اول داشتند.
پست هافبک تهاجمی برای وولفسبورگ بسیار کم اهمیت بود، چرا که آنها پیش از این حاضر شده بودند مبلغ زیادی را بخاطر کوین دی بروین بپردازند و بازیکنانی مانند ایوان پرسیچ، ویرینیا، دانیل کالیجوری و یک استعداد جوان به نام ماکسمیلیان آرنولد را نیز در این پست در اختیار داشتند، اما با این وجود آنها آرون هانت را با قراردای آزاد از وردبرمن خریداری کردند.
درست است که گرگها برای هانت هزینه ای را پرداخت نکردند، اما خرید این بازیکن با توجه به دستمزد قابل توجه ای که دارد یک انتقال کاملاً بی معنی و غیرضروری بود، پولی که می توانست به صورت حق ترانسفر و حقوق صرف خرید یک مهاجم با کیفیت شود، البته وولفسبورگ بعدها نیکلاس بندتنر را نیز به خدمت گرفت که در همین مطلب به آن نیز خواهیم پرداخت.
یان سومر (از بازل سوئیس به مونشن گلادباخ)
بعد از اینکه گلادباخ دروازه بان معروف و توانمند خود مارک آندره تراستگن که یک قهرمان در شهر گلادباخ و یکی از بهترینهای تاریخ این باشگاه بود را به بارسلونا فروخت، آنها یان سومر دروازه بان تیم اف سی بازل سوئیس را با مبلغ 8 میلیون یورو (به نقل از ترانسفر مارکت) خریداری کردند.
در این که سومر گلر بسیار خوبی است شکی وجود ندارد، ولی پولی که برای خرید او صرف شد، می توانست به مراتب بهتر توسط گلادباخ خرج شود، دروازه بان ملی پوش سوئیسی اگرچه باتجربه است، ولی به علت کوتاهی قامت (1 متر و 83 سانتی متر) نمی تواند تا مانند تراستگن دروازه را پوشش بدهد. اگر کمی خوب به شرایط تیمهای بوندسلیگایی و حتی تیمهای حاضر در دسته دوم نگاه کنیم، متوجه می شویم که دروازه بانان بسیار خوبی در آلمان وجود دارند که می توانستند با مبلغی مناسب تر و با کیفیتی بهتر به بروسیا پارک بیاییند و برای گلادباخ بازی کنند، کوین تراپ دروازه بان موفق فرانکفورت و یا تیمو هورن تنها نمونه های از آن هستند.
سومر شاید بتواند جانشین خوبی برای تراستگن باشد، ولی شاید اگر کمی دقت بیشتری به کار گرفته می شد، گلادباخ می توانست بهتر هزینه کند.
یولیان شیبر (از دورتموند به هرتابرلین)
شاید حضور بازیکنی که توانسته است در اولین بازی خود برای تیم جدیدش گلزنی کند، در لیست خریدهای ضعیف بحث برانگیز باشد، اما یولیان شیبر بازیکنی بود که پیش از این کاندیدای حضور در این لیست بود و هنوز قضاوت کردن در مورد خوب بودن آن زود است.
چند ماه قبل هرتابرلین یکی از بهترین و گلزن ترین مهاجمان حاضر در بوندسلیگا یعنی آدریان راموس را در کنار پیر میشل لاسوگا که یکی از بازیکنان با استعداد و شانسهای دعوت شدن به تیم ملی آلمان هست را در اختیار داشت، ولی حالا الان آنها یولیان شیبر را در خط حمله خود می بینند. شیبر پیش از این دو فصل ناموفق و نیمکت نشینی را در دورتموند سپری کرد و در این مدت تنها 1401 دقیقه (به نقل از ترانسفر مارکت) برای زنبورها بازی کرد، پیش از آن نیز شیبر برای اشتوتگارت بازی می کرد که در دوران حضور خود در مرسدس بنز آره نا تنها 3 گل به ثمر رساند که دوتای آن در برابر تیم سابق خود یعنی دورتموند بود.
شکی وجود ندارد که شیبر یک بازیکن با استعداد است، ولی با توجه به اینکه او مدت زمان زیادی است که نتوانسته است کیفیت خود را نشان بدهد، می توان گفت خرید او یک اقدام کاملاً با ریسک بالا برای تیمی بوده است که تازه دو فصل است از بوندسلیگای دو به دسته یک آمده است.
ژابی آلونسو (از رئال مادرید به بایرن مونیخ)
شاید به مانند شیبر، حضور یک بازیکن دیگر که در اولین بازی خود در تیم جدیدش عملکرد خوبی را داشته است، در این لیست عجیب به نظر برسد. ژابی آلونسو بازیکنی بود که به نظر می رسد مونیخی ها او را به عنوان یک سمبل از بازیکنی بزرگ به خدمت گرفتند تا یک بازیکن مهم و کارآمد و همین خرید وی را سوال برانگیز نشان می دهد.
در ابتدای تابستان بایرن مونیخ یک فوق ستاره 24 ساله مانند تونی کروس را در اختیار داشت، بازیکنی که در ماه های اخیر و در ایام جام جهانی قابلیتها و استعداد فراوان خود را به شکلی باورنکردنی بروز داد، ژابی آلونسوی 32 ساله اگرچه هنوز یک بازیکن کارآمد است، ولی کسی است که در به مرور زمان ارزشش در رئال کمتر و کمتر شد تا در نهایت در درجه اهمیت کمتری نسبت به مودریچ و دی ماریا قرار گرفت، ضمن اینکه رئال تونی کروس را هم به خدمت گرفت تا بشود گفت آلونسو و کروس جای خود را در تیمهایشان با یکدیگر تعویض کردند، بعد از اینکه رئال یکی از برترین بازیکنان بایرن را خرید، مونیخی ها چند ماه بعد کسی را از مادرید به مونیخ آوردند که چند وقت دیگر کارت دعوت تولد 33 سالگی او را دریافت خواهند کرد.
با توجه به اینکه دلیل اصلی و یا تنها دلیل رفتن تونی کروس از بایرن مونیخ مسائل مالی و عدم توافق بر سر دستمزد سالیانه بود، باید مدیران بایرن برای این مسئله توضیح بدهند که چرا آنها حاضر نشدند تا دستمزد درخواستی تونی کروس که مبلغ 7 میلیون یورو (به نقل از بیلد) در سال بود را بپذیرند و در ازای آن ژابی آلونسو را با حقوق سالیانه 7.5 میلیون یورو (به نقل از بیلد) به آلیانتس آره نا آورده اند. یک ایستادگی و زیر بار نرفتن بی مورد برای افزایش دستمزد.
تورگان هازارد ( به صورت قرضی از چلسی به مونشن گلادباخ)
گلادباخ با خرید دو ستاره و استعداد مانند آندره هان و ابراهیم ترائوره آن هم تنها با مبلغ 2 میلیون یورو، عملکرد خوبی را از خود در نقل و انتقالات نشان داد، ضمن اینکه آنها تورگان هازارد را نیز به صورت قرضی از چلسی به خدمت گرفتند.
بدون تردید هازارد بازیکن بسیار با استعدادی است، او توانایی های خود را نشان داده است و به زودی قابلیتهای بیشتری را از او در گلادباخ خواهیم دید، ولی این برای گلادباخ مسئله خواهد بود، فولن ها به دنبال کسب سهمیه لیگ قهرمانان هستند، و لیست بازیکنان آنها باید در حد یک تیمی باشد که می خواهد برای رسیدن به رقابتهای اروپایی در فصل بعد مبارزه کند، در صورتی که آنها بتوانند جزو 4 تیم اول بوندسلیگا قرار بگیرند و راهی لیگ قهرمانان شوند، نگه داشتن بازیکنی مانند هازارد برای فصل آینده برای آنها بسیار سخت خواهد بود، زیرا این بازیکن تحت قرارداد با تیم چلسی انگلستان است و باید برای ادامه کارش به لندن بازگردد.
با توجه به قرارداد قرضی او و پست مهمی که در آن بازی می کند، شاید به خدمت گرفتن او در کوتاه مدت برای گلادباخ مناسب باشد، ولی در بلند مدت و بعد از هماهنگ شدن با دیگر بازیکنان تیم (هان و ترائوره) خلا او می تواند موجب کم شدن قدرت تهاجمی گلادباخ شود، هازارد این توانایی را داشت که در بلند مدت تبدیل به یکی از مهره های کلیدی مونشن گلادباخ شود.
لوئیس هولتبی (از تاتنهام به هامبورگ)
لوئیس هولتبی بعد از پشت سر گذاشتن یک و نیم فصل کاملاً ناموفق در لیگ برتر جزیره دوباره به بوندسلیگا بازگشت، این بازیکن 23 ساله در آخرین لحظات با قراردادی قرضی از تاتنهام به هامبورگ پیوست، او که به عنوان یک بازیکن با استعداد و آینده دار و البته سطح بالا به انگلیس رفته بود، حالا تنها بعد از 18 ماه با روحیه ای خراب و سطحی نازل به هامبورگ در آلمان بازگشته است.
بعد از پیوستن به تاتنهام و تا پیش از انتقال قرضی به فولهام، هولتبی تنها 24 بازی را برای اسپرز انجام داد، آن هم در حالی که به شکلی محدود در پست اصلی خود به بازی گرفته شد و حتی بعد از رفتن به فولهام نتوانست کار خاصی را برای سقوط نکردن این تیم به دسته پایین تر انجام بدهد.
مطمئناً مدتی تقریباً طولانی زمان خواهد برد تا هولتبی به دوران اوجش بازگردد و هامبورگ برای این امر باید صبور باشد،اما مشکل اصلی اینجاست که آنها تنها برای یک سال او را در اختیار خواهند داشت و در صورت ارائه بازیهای خوب، در انتهای فصل باید دوباره به انگلیس بازگردد و هامبورگ از حضور این بازیکن در ترکیب خود تنها برای چند ماه منتفع خواهد بود.
جی دونگ وون (از آگسبورگ به دورتموند)
دورتموند به سختی می توانست معامله ای بهتر از خرید این بازیکن کره ای را پیدا کند، اما چیزی که اهمیت فراوانی دارد این است که جی دونگ وون قرار است در کدام پست برای تیم اول ایالت روهر به میدان برود، او که اولین خرید تابستانی دورتموند بود، امیدوار بود که در تیم جدید خود نیمکت نشین نباشد، اما بعد از آن زنبورها بازیکنان بیشتری را در پست او خریدند تا حالا این بازیکن کره ای شانس بازی کردن خود را به شدت کاهش یافته ببیند.
یک مهاجم طبیعی مانند جی، حالا بعد از آبومیانگ، ایموبیله و راموس تبدیل به چهارمین انتخاب یورگن کلوپ شده است، او البته می تواند در پست هافبک تهاجمی نیز بازی کند، ولی در آنجا نیز مارکو رویس، میکیتاریان، بلاژیکوفسکی، گروس کرویتز و شینجی کاگاوا حضور دارند و رقابت سختی وجود دارد، به زبان ساده می توان گفت شانس کمی برای بازی کردن دونگ وون در این فصل وجود دارد. این بازیکن 23 ساله در ساندرلند موفق نبود و تنها یک خرید صرفه جویی گرانه برای آگسبورگ بود، او در فصل قبل یک گل به ثمر رساند، و به نظر می رسد که خرید او یک انتخاب فکر نشده و در پی یک برنامه ریزی نادرست برای دورتموند بوده است.
لوکاس پیازون (به صورت قرضی از چلسی به اینتراخت فرانکفورت)
اگر نگاهی به خط حمله تیم فرانکفورت بی اندازیم می بینیم که آنجا شانس خوبی برای پیازون وجود دارد که بتو.اند در ترکیب اصلی توماس شاف قرار بگیرد، این مهاجم 20 ساله و با استعداد باید برای حضور در پست مهاجم میانی با بازیکنانی مانند هریس سفروویچ و واکلاو کادلاچ رقابت کند، ضمن اینکه نلسون والدز نیز در این پست حضور داشت که به علت پارگی رباط زانو برای مدتی طولانی غایب خواهد بود.
به عنوان یک وینگر و یا مهاجم دوم، پیازون قطعاً یکی از انتخابهای خط میانی فرانکفورت خواهد بود، هرچند که علیرغم تمام این مسائل باید گفت که او به صورت قرضی از چلسی به فرانکفورت آمده است و تحت قرارداد با شیرهای لندنی است. با اینکه او برای فرانکفورت یک مهره کارآمد خواهد بود، ولی متاسفانه تنها در کوتاه مدت برای آنها مفید خواهد بود و نمی تواند باعث پیشرفت این تیم شود، این شاید واقعیت باشد که بازیکنان مستعدی مانند سونی کیتل و مارک اشتندرا که خیلی خوب و با سرعت در تیم اول پیشرفت کردند دچار مصدومیت بلند مدت شدند، ولی عقابهای آلمان می توانستند سرمایه خود را در یک پروژه بلند مدت حفظ کنند، اگر آنها این کار را انجام ندهند، تبدیل به یک باشگاه تغذیه کننده از باشگاه های مانند چلسی خواهند شد، در حالی که خودشان آکادمی با کیفیتی را در اختیار دارند و بهتر است تا به بازیکنانی که خودشان پرورش داده اند و رشد کرده اند متکی باشند.
یوهان ژورو (از آرسنال به هامبورگ)
فصل گذشته هامبورگ که بدترین خط دفاعی فصل را بین همه تیمها داشت، فاصله بسیار کمی تا سقوط به بوندسلیگای 2 داشت. این برای تاریخ باشگاه هامبورگ یک افتخار کوچک است که آنها تنها تیمی هستند که تا به حال از بوندسلیگا 1 به بوندسلیگای 2 سقوط نکرده اند و از سال 1963 همواره در دسته اول فوتبال آلمان حضور داشته اند، برای همه باشگاه ها اهمیت دارد که بتوانند برای خط دفاعی خود مهره های مورد نیاز را جذب کنند، هامبورگ نیز در اقدامی جالب تصمیم گرفت تا یوهان ژورو مدافع سوئیسی آرسنال را به صورت قرضی به خدمت بگیرد.
ژورو یکی از ضعیف ترین مدافعان خط دفاعی بسیار ضعیف هامبورگ در فصل گذشته بود، در اختیار گرفتن بلند مدت او چیزی است که واقعاً رازآلود است، اگر به بوندسلیگا نگاهی بی اندازیم می بینیم که هامبورگ گزینه های بسیار بهتری را پیش روی داشت، فیلیپ ولدشاید به عنوان مثال کسی بود که فصل گذشته بر روی نیمکت لورکوزن پیچ شده بود و می توانست یکی از ورودی های هامبورگ در تابستان باشد، گزینه دیگر می توانست کریاکوس پاپادوپولوس مدافع جوان تیم شالکه باشد که به صورت قرضی راهی لورکوزن شد، او می توانست به مراتب در خط دفاعی خطر کمتری را برای هامبورگ داشته باشد، به نظر می رسد چسبیدن به کسی مانند ژورو کاری بسیار بی معنایی بود که اچ اس وی انجام داد.
نیکلاس بندتنر (از آرسنال به وولفسبورگ)
در حالی که این ماه ایویکا اولیچ وارد 35 سالگی خود می شود، بزرگترین سوال فصل نقل و انتقالات این بود که وولفسبورگ برای تقویت خط حمله خود چه کسی را به خدمت خواهد گرفت. روملو لوکاکو تا پیش از پیوستن به اورتون و آلوارو موراتا تا قبل از رفتن به یوونتوس بازیکنانی بودند که وولفسبورگ برای در اختیار گرفتن آنها تلاش می کرد ولی موفقیتی در این زمینه نداشت تا در نهایت آنها با یک اقدام عجیب نیکلاس بندتنر را به خدمت بگیرند.
این شاید واقعیت باشد که بندتنر به صورت آزاد راهی وولفسبورگ شده است، ولی با توجه به پستی که او در وولفسبورگ اشغال خواهد کرد، باید گفت گرگها می توانستند تا یک بازیکن با کیفیت تر را در اختیار بگیرند. این بازیکن سابق آرسنال در اوایل جوانی خود استعدادش را در تیم باشگاهی و ملی کشورش نشان داده بود، ولی بعد از آن نگرش و انگیزه او برای مدتی طولانی دچار مشکل شد. او نتوانست تا انگیزه خود را برای درخشش در مقابل 60 هزار هوادار آرسنال در ورزشگاه امارات بدست بیاورد، حالا چطور می توان انتظار داشت که برای تیمی مانند وولفسبورگ و با جو سنگین هواداران احساسی آن بدنامی به بار نیاورد؟
لوکاکو و موراتا می توانستند گران قیمت باشند، ولی هر دوی آنها بازیکنان عالی بودند که هنوز جا برای پیشرفت کردن دارند، بندتنر 26 ساله است و در حال حاضر به طور قابل ملاحظه ای افت کرده است، خرید او بیزینس خوبی برای یک باشگاهی که قصد دارد تا بین چهار تیم اول بوندسلیگا قرار بگیرد نبود.
