تغییر همیشه برای بسیاری از افراد خیلی خوشایند نیست و استفاده از روش های جدید که موفقیت خود را برای همگان به اثبات نرسانده است برای شمار زیادی سخت و گاه غیر قابل قبول بوده است. این مشکلات نه تنها در زندگی بلکه در فوتبال نیز به خوبی دیده می‌شود.
پس از یک فصل غیر قابل هضم برای طرفداران منچستریونایتد این فصل یونایتد تحت رهبری جدید لویی ون‌گال نگاهی جدید به سبک بازی خود دارد. پس از عملکرد پر سر صدای این تیم در این پنجره نقل و انتقالات و آوردن نام های بزرگی همچون فالکائو و دی‌ماریا و بازیکنانی مانند بلیند، هررا، روخو و شاو می‌توان به جرات گفت که یونایتد تحت انقلابی به دست ون‌گال است. انقلابی که موفقیت آن به اثبات نرسیده است و نتایج آن حتی روی کاغذ نیز بحث برانگیز است.
- ۳-۵-۲؛ انقلابی در یونایتد کلاسیک
یونایتد در این فصل با ترکیب جدید ۳-۵-۲ به میدان می‌رود، ترکیبی هیچ‌گاه توسط فرگوسن به زمین بازی کشانده نشده و برای طرفداران دیرینه یونایتد عجیب به نظر می‌رسد. با ۳ بازی ناموفق در لیگ و گرفتن تنها ۲ امتیاز، یونایتد یکی از بدترین شروع‌های خود را در تاریخ به چشم همگان نشاند و منتقدین و فوتبال‌دوستان زیادی دست به نکوهش از این ترکیب تهاجمی بردند اما ون‌گال در کمال آرامش به دفاع از تصمیمات خود جست و خواستار اعتماد طرفداران شد، چرا که چه از لحاظ مدیریتی و چه از لحاظ فوتبالی، تغییر -برای عملکرد بهتر- نیاز به زمان و اعتماد کامل به مدیر دارد و نتایج ضعیف برای برهه کوچکی از زمان لغزشی برای پرواز است و نه یک سقوط آزاد. و این لغزش تنها با هدف کسب دانایی از توانایی‌های منابع یک تشکیلات -و در این مثال، بازیکنان منچستر یونایتد- است.
اما چیزی که روشن است این است که طی این آزمون و خطاهای ون‌گال در یونایتد یک چیز ثابت است، ۳-۵-۲ آرایشیست که بر چهره یونایتد در این فصل خواهد نشست.
- خریدهای پی‌در‌پی و بدون توجه به سیستم دفاعی
یکی از اصلی ترین انتقادهایی که طی هفته‌های اخیر گریبان‌گیر لویی ون‌گال بوده‌است، عدم توجه وی به ضعف دفاعی یونایتد است. چرا تیمی که چندین مهاجم و هافبک تهاجمی نامدار در فهرست خود دارد، دست به خدمت گرفتن فالکائو و دی‌ماریا می‌زند؟ و سوالات مشابه دیگری که در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست چرخش خود را میان طرفداران و کارشناسان دیده است. اما در آن سو، مایکل اوون نظر خود را این‌گونه بیان کرد:«میدانم که یونایتد نیاز دارد تا دفاع خود رو تقویت کند اما باید قبول کنیم که مدافعی در حد یونایتد و کلاس جهانی در حال حاضر موجود نیست.» این جوابی است که شاید در با مذاکرات انجام شده یونایتد به اثبات رسیده است.
- نانی، هرناندز، کاگاوا، ولبک و بازیکنانی که در برنامه ون‌گال جایی نداشتند
شایعاتی گویای این بود که این بازیکنان توسط ون‌گال از برنامه های تیم کنار گذاشته شده بودند اما ون‌گال طی مصاحبه‌ای پیش از خروج بازیکنان اعلام کرده بود:«خروج بازیکنان از تیم در آینده فقط و فقط نتیجه تصمیم شخصی خود آنها است.» و آب سردی بر پیکر شایعه‌پرکنان ریخت.
- مدیر مدبر یا انقلابی هراسان؟
آرامش و اعتماد به‌نفس ون‌گال قطعا جاذبه‌ایست که هر مدیری به آن نیاز دارد اما برای موفقیت کافی نیست. از دیدگاه بسیاری خریدهای اخیر یونایتد بیشتر شبیه به عکس‌العمل هراسانه‌ای نسبت به نتایج ضعیف است اما ون‌گال در مصاحبه اخیر خود پس از تساوی ناراحت کننده بدون گل مقابل برنلی و قبل از خرید بلیند و فالکائو گفت:«خرید های آینده ما ارتباطی با نتایج این فصل ندارند» و این خود هدف از آن دارد که به سایرین اعلام کند که ون‌گال با برنامه وارد یونایتد شده است.
مدیر مدبر همیشه از منابع لازم برای موفقیت استفاده می‌کند و در صورتی که این منبع در دسترس نباشد روی به جایگزین می‌آورد. و حال در مثال منچستر یونایتد می‌توان گفت که با دردسترس نبودن مدافعانی که در کلاس یونایتد باشند ون‌گال تصمیم بر این دارد تا از استراتژی «حمله بهترین دفاع است» استفاده کند و استفاده از سیستم ۳-۵-۲ و خرید مهاجم به جای مدافع می‌تواند تا حدی گویای این مسئله باشد.
نظر شما چیست؟ آیا انقلاب ون‌گال، پایانی تلخ به نتیجه خواهد داشت و یا موفقیت آن دور یا نزدیک رو به اثبات است؟
