طرفداری - فصل 13-2012 فوتبال اروپا با اخبار و حاشیه های ریز و درشت و نتایج بعضاً شگفت انگیز به پایان رسید، در این دو یادداشت سعی در بررسی ده رویداد مهم فصلی که گذشت داریم.
فوتبال اروپا به سان سالیان گذشته با شور و هیجان خاص خود برگزار شد و در سالی که تورنومنت بین المللی بزرگی در آن نبود و تیم های ملی درگیر بازی های مقدماتی جام جهانی بودند با قهرمانی بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا و در فینالی تمام آلمانی به پایان رسید تا باز هم رئال مادرید برای کسب دهمین قهرمانی خود در اروپا صبر کند. در این یادداشت که در دو بخش به شما خوانندگان عزیز طرفداری تقدیم می شود به مرور ده رویداد مهم و تاثیر گذار فوتبال اروپا در فصلی که گذشت خواهیم پرداخت.
10. مصدومیت خاویر زانتی؛ جان سخت باز خواهد گشت
خاویر زانتی، کاپیتان افسانه ای اینتر میلان در هفته سی و چهارم سری آ و در دیدار برابر پالرمو در جدال با سالواتوره آرونیکا دچار کشیدگی تاندون آشیل شد و با درد شدید مجبور به ترک زمین رنزو باربرا شد. اسکن ها و بررسی های بیشتر بر روی پای مصدوم کاپیتان با اخلاق و محبوب نراتزوری نشان داد که مصدومیت او بسیار شدید است و او را شش تا هشت ماه دور از میادین فوتبال نگه می دارد.
گمانه زنی ها در مورد آینده ورزشی این آرژانتینی 39 ساله آغاز شد و بسیاری این مصدومیت را پایانی تلخ برای دوران پر شکوه این بازیکن دانستند، اما زانتی در اولین مصاحبه اش پس از این مصدومیت و در حالی که بیمارستان سن متئو در پاویا را ترک می کرد گفت:" پس از طی مایل ها و کیلومتر ها احتیاج به تعویض لاستیک ها داشتم!" او با روحیه جنگندگی خاص خودش با این مصدومیت برخورد کرد و اعلام کرده که باز هم به میادین فوتبال باز خواهد گشت.
زانتی 1101 بار در سری آ به میدان رفته است و از سال 95 پیراهن آبی و مشکی اینتر را به تن دارد و نماد این باشگاه به حساب می آید و افتخارات زیادی از جمله قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را به همراه این تیم به دست آورده است و اگر یک نفر در دنیا وجود داشته باشد که بتواند در 39 سالگی بر مصدومیتی به این شدت غلبه کند، بی شک آن فرد خاویر زانتی، مرد دوست داشتنی اینتر میلان است.
9. نیمکت نشینی ایکر کاسیاس؛ تبعید ایکر مقدس به دست آقای خاص
ژوزه مورینیو، سرمربی پر افتخار و مغرور پرتغالی سه سال پر فراز و نشیب و پر حاشه را در پایتخت اسپانیا گذارند، اما چیزی که بیش از همه باعث تضعیف احتمال ادامه حضور او در مادرید شد رختکن نا آرام و پر تنش این تیم بود که آن هم حاصل جدل مورینیو با بازیکنان محبوب و اسطوره ای باشگاه بود. در ماه دسامبر و در اواخر نیم فصل اول مشکلات مورینیو و کاسیاس آغاز شد، مورینیو معتقد بود که کاسیاس از دوران اوج دور شده و قابلیت های فردی او را زیر سوال برد.
اما بسیاری ریشه این اختلافات را به مصاحبه های کاسیاس پس از ال کلاسیکوی پر برخورد و پر حاشیه سوپر جام اسپانیا نسبت دادند که پس از آن کاسیاس به حمایت از هم وطنان خود در تیم بارسلونا پرداخت و با آن ها عکس یادگاری گرفت. مورینیو آدان پر اشتباه را به کاسیاس ترجیح می داد تا اینکه با مصدومیت مچ دست کاسیاس در دیدار برابر والنسیا کار مورینیو برای نیمکت نشین کردن کاپیتان خود آسان شد و در نیم فصل با به خدمت گیری دیگو لوپز او را در ترکیب اصلی تیمش قرار داد.
در نیم فصل دوم هم لوپز عملکردی ورای تصور داشت و به خصوص در سه ال کلاسیکوی پی در پی خوش درخشید تا آقای خاص برای نیمکت نشین کردن دروازه بان تیم ملی اسپانیا خود را محق تر از قبل ببیند. این جنجال ها تا پایان فصل ادامه داشت و مورینیو همیشه به این نکته اذعان می کرد که نیمکت نشینی کاسیاس به خاطر مسائل فنی است و کاسیاس هم هرگز بر علیه سرمربی پرتغالی خود مصاحبه نکرد، اما با پایان یافتن فصل و مسجل شدن جدایی مورینیو از رئال، کاسیاس مصاحبه کرد و گفت که تصمیمات مورینیو باعث شده بود که او بار ها و بار ها شب ها با چشمانی اشک آلود به خواب برود.
8. درگیری فیزیکی روبرتو مانچینی و ماریو بالوتلی؛ رینگ خونین، راند اول
در نخستین روز ها از سال جدید میلادی خبری روی خروجی خبرگزاری ها قرار گرفت که چندان خوشایند نبود، اما نه از پسر بد آتزوری بعید بود و نه از مربی آتشین مزاج هم وطنش! خبر از درگیری فیزیکی روبرتو مانچینی، سرمربی منچستر سیتی با ماریو بالوتلی، مهاجم جوان و پر حاشیه خود حکایت می کرد و عکس هایی که به سرعت در خبرگزاری ها و شبکه های مجازی منتشر می شد آن را تایید می کرد.
بنا بر گزارش های منتشر شده در آخرین دقایق تمرین بازیکنان سیتی، بالوتلی ضربه سنگینی به اسکات سینکلر می زند که همین امر سبب می شود تا مانچینی از بالوتلی بخواهد زمین را ترک کند، اما این بازیکن از دستور مربی خود سر باز می زند و همین واکنش کاسه صبر مانچو را لبریز می کند او به سمت سوپر ماریو حمله ور می شود تا شخصا او را از زمین بیرون کند! این درگیری یکی از اصلی ترین دلایل واگذاری بالوتلی به میلان در نیم فصل بود.
بالوتلی، مهاجم 22 ساله تیم ملی فوتبال ایتالیا به انجام کارهای عجیب و غریب و رفتار های نا به هنجار شهره است و نخستین بار نبود که با اعضای تیم باشگاهی خود درگیری پیدا می کرد، و احتمالا آخرین بار هم نخواهد بود!
7.قطع همکاری مورینیو و رئال مادرید؛ جدایی مو از پرز
سی و یکم ماه می سال 2010 پس از شایعات و کش و قوس های فراوان بالاخره ژوزه مورینیو به صورت رسمی به عنوان سرمربی رئال مادرید معرفی شد و با قراردادی 5 ساله هدایت بهترین تیم قرن بیستم را بر عهده گرفت. رئال مادرید هشت سال بود که قهرمان لیگ قهرمانان نشده بود و نام های بزرگی هم چون فابیو کاپلو، برند شوستر، خوانده راموس و مانوئل پیگرینی هم نتوانسته بودند روی نیمکت داغ مربیگری رئال مادرید دوام بیاورند، اما مورینیو دو بار (به همرا پورتو و اینتر) فاتح لیگ قهرمانان شده بود با قهرمانی هایی که با پورتو چلسی و اینتر به دست آورده بود آوازه ای پر طمطراق برای خود کسب کرده بود.
مورینیو در ابتدای حضور خود در مادرید به دلیل درگیری ها و جنگ های روانی و پیروزی هایی که برابر بارسلونا و پپ گواردیولا کسب کرده بود بسیار محبوب بود، او در اولین مصاحبه هایش حرف های جالبی بر زبان آورد:" نمی دانم که من برای مربیگری در رئال زاده شده ام یا نه، ولی من قطعاً برای مربیگری زاده شده ام. شما هر چقدر هم که مربی بزرگی باشید، اگر رئال مادرید را مربیگری نکنید گویی هیچ کاری انجام نداده اید. من ژوزه مورینیو هستم و تغییر نمی کنم و با تمام قابلیت ها و کاستی هایم به این جا آمده ام."
آقای خاص که بعد در مادرید به دلیل قهرمانی در چهار لیگ مختلف لقب خود را به آقای یگانه تغییر داد در نخستین رویارویی خود با کاتالان ها با نتیجه شگفت انگیز پنج بر صفر مغلوب بارسلونا و گواردیولا شد تا شروعی باشد و بر حاشیه ها و فراز و نشیب های بی پایان سه ساله حضور او در مادرید؛ از کسب عنوان قهرمانی لا لیگا با یکصد امتیاز با بیش از صد گل زده و اختلاف چشمگیر با بارسلونا، تا فرو کردن انگست خود در چشم تیتو ویلانووا دستیار وقت گواردیولا، از پیروزی های پی در پی در ال کلاسیکو تا نیمکت نشین کردن کاپیتان تیم ملی اسپانیا و در نهایت توافقش بر سر جدایی از رئال مادرید با فلورنتینو پرز و ملقب کردن خود به آقای خوشحال به خاطر بازگشتش به استمفورد بریج، جایی که به قول خودش او را دوست دارند.
6. دو قهرمانی چلسی در کمتر از یک سال؛ کامیابی موقت
چلسی تا کنون دو بار به فینال لیگ قهرمانان راه پیدا کرده است که هر دو بار آن با هدایت سرمربی های موقت بوده است! اولی در سال 2008 و با هدایت آورم گرنت و دومی در سال 2012 با هدایت روبرتو دی متئوی ایتالیایی بود که دومی با قهرمانی شگفت انگیز آن ها در ضربات پنالتی و در مونیخ برابر بایرن مونیخ رقم خورد.
پس از آن قهرمانی رومن آبراموویچ، مالک متمول و روس باشگاه چلسی چاره ای نداشت جز ابقا و تمدید قرارداد سرمربی موقت خود، اما نتایج ضعیف چلسی در ابتدای فصل و حذف آن ها از دور گروهی لیگ قهرمانان اروپای فصل گذشته (که آن ها را به نخستین مدافع عنوان قهرمانی تبدیل کرد که نتوانستند از گروه خود صعود کنند) باعث شد تا مرد روس در اخراج دی متئو تردید نکند و هدایت تیم را باز هم به صورت موقت در اختیار رافائل بنیتز اسپانیایی قرار دهد، مردی که به دلیل مجادله هایش با مورینیو در زمانی که هدایت لیوورپول را بر عهده داشت چهره محبوبی در لندن نبود و هرگز نتوانست خود را در دل هواداران آبی های لندن جا کند.
پس از حذف از لیگ قهرمانان اروپا، چلسی راهی لیگ اروپا شد و با پشت سر گذاشتن تیم های روبین کازان روسیه و بازل سوئیس در فینال به مصاف بنفیکای پرتغال رفت و با گلزنی برانیسلاو ایوانوویچ در دقیقه 89 بازی قهرمان لیگ اروپا شد تا نخستین تیمی باشد که در کمتر از 12 ماه دو قهرمانی اروپایی کسب کرده است.
