با جدایی بازیکنانی مانند آدریان لوپز، نیمکت اتلتیکو نیز دستخوش تغییر شده است. اما علامت سوال اصلی بر سر موضوع جدایی و جای‌گزینی دیگو کاستا و داوید ویا قرار دارد. می‌توانیم راجع به جای‌گزینی بازیکنی مانند کاستا، که فصل پیش 27 گل در لیگ به ثمر رساند، بگوییم که این کار به این سادگی‌ها نیست و نمی‌توانید سریعاً آن را انجام دهید. اما می‌توانید به این موضوع از منظر دیگو سیمئونه نگاه کنید: فصلی جدید، بازیکنان جدید و به احتمال بسیار زیاد، سیستمی جدید.
تمامی موفقیت و ستایشی که اتلتیکو کسب کرد، به لطف سیستم دفاعی با بلوک عمقی‌شان بود. واضح بود که قدرت اتلتیکو در چه قسمتی نهفته است و دفاع محکم‌شان، بنیان تیم بود. این شرایط باید در این فصل تغییر کند؛ زیرا اکنون آن‌ها از بزرگان هستند و باید سبک خود را به همین نسبت، تغییر و با شرایط جدید وفق دهند.
فصل پیش این نکته ذکر شد که وقتی اتلتیکو در اواخر فصل پا به زمین می‌گذاشت، همه از آن‌ها انتظار برد داشتند و در نتیجه، رقبا عقب کشیده و دفاع عمقی را در دستور کار قرار می‌دادند. مادریدی‌ها تا حدودی برای شکستن این دفاع‌ها به چالش افتادند. حال در این فصل آن‌ها به جز هنگام سفر به نیوکمپ و برنابئو، در تمامی بازی‌ها شانس اول برد هستند.
سیمئونه بازیکنی باکیفیت و پرستیژ به خدمت گرفته: ماریو مانژوکیچ کروات. وی از تیمی آمده که از نظر تاکتیکی مبسوط‌تر از اتلتی بازی می‌کند و در بازی‌اش، پرسینگ از جلو همیشه نقشی اساسی دارد. اینکه او چطور در خانه جدیدش سکنی می‌گزیند، جالب خواهد بود. مانژوکیچ و کاستا از نظر پست بازی مشابه‌اند اما وقتی به خصوصیات فکری و ذهنیت آن‌ها نسبت به دفاع نگاه می‌کنید، تفاوت بزرگ میان آن دو نمایان می‌شود.
کاستا به ندرت، شاید حتی هرگز، نقشی در جنبه دفاعی بازی اتلتیکو ایفا نمی‌کرد اما مانژوکیچ، بازیکنی است که به پرسینگ، دنبال کردن مدافعین و تکل زدن در یک‌سوم دفاع حریف، عادت دارد. او همچنین در نگه داشتن توپ برای ارسال به کناره‌ها یا به مرکز برای بازیکنانی که از عمق به یک‌سوم دفاعی حریف هجوم می‌آورند، بسیار بهتر از کاستا است. کاستا بیش‌تر نقش گل‌زن را داشت. او در نوک خط حمله قرار می‌گرفت تا گل‌زنی کند و اگر در این مسیر 10 شوت خارج از چارچوب می‌زد و یکی در درون دروازه، باز هم وظیفه‌اش را به خوبی انجام داده بود.
مانژوکیچ به مراتب تکنیکی‌تر از ملی‌پوش اسپانیایی سابق مادریدی‌هاست و حرکات و پخش توپ او بازده بیشتری دارد. اگرچه بسیار بعید است که سیمئونه سبک سیال تیمی مثل بایرن را اتخاذ کند، اما ممکن است از بازیکنان خود بخواهد تا از لاک دفاعی خود بیش‌تر بیرون آمده و سبک پیش‌رونده‌تری را ارائه دهند.
سوال دیگری که مطرح است، بحث خستگی مانژو است. سیمئونه به عدم استفاده از سیستم چرخشی مشهور است. کاستا فصل پیش بیش از 900 دقیقه از مرد کروات بیش‌تر بازی کرد و باید این نکته را هم ذکر کرد که اگر از ناحیه همسترینگ دچار آسیب‌دیدگی نمی‌شد، به احتمال زیاد بازی‌های بیشتری انجام میداد. آیا بدن این بازیکن کروات می‌تواند به تقاضای مدت زمان بازی زیاد چولو پاسخ دهد؟
فوتبال سیمئونه بر اساس ثبات دفاعی و متوقف کردن رقبایش شکل گرفت و این دقیقاً در سبک مربی‌گری‌اش متجلی است اما انتظار داشته باشید که اتلتیکو این فصل بر اساس خریدهای‌اش، سبک بازی تهاجمی‌تر و پیش‌رونده‌تری را اتخاذ کند.
