هرچند این مربی کاتالانی تنها یک سال را به همراه بایرن مونیخ گذرانده است، اما وی تاثیر خود بر تیم ملی آلمان را گذاشته است و همانند اسپانیا، تیم ملی آلمان نیز موفق شد با کمک او به قهرمانی در جهان برسد. اکنون قصد داریم نقش وی در قهرمانی آلمان را بررسی کنیم.
زمانی که در نوامبر 2012 (اعلام شده در ژانویه) گواردیولا به عنوان سرمربی بایرن مونیخ انتخاب شد، مونیخی ها همچنان برای قهرمانی در سه جام تلاش می کردند. در زمانی که او رسماً کار خود را در ژوئن آغاز کرد، سرمربی قبلی بایرن موفق شده بود سه گانه را کسب کند و باواریایی ها در تمام جهان به علت داشتن خط حمله ای وحشی و دفاعی منسجم تمجید می شدند. بیشتر مربیان در شرایطی به تیم ها می رسند که تیم ها در بحران قرار دارند، اما گواردیولا درحالی به بایرن رسید که چیزی برای رشد وجود نداشت. پس از پایان فصل اول گواردیولا، در مقایسه جداول دو تیم گواردیولا و هاینکس می توانید به برتری هاینکس پی ببرید. بایرن در فصل گذشته یک امتیاز کمتر را از سال قبل کسب کرد، اختلاف این تیم با دورتموند از 25 امتیاز به 19 امتیاز تقلیل یافت و البته عملکرد خط دفاع و حمله این تیم نیز افت داشته است. گواردیولا در مورد سال اول حضور خود در آلمان گفت:
فصل گذشته واقعاً برای من دشوار و سخت بود. کار کردن در یک کشور جدید و درحالی که جایگزین سرمربی بزرگی چون هاینکس بودن واقعا دشوار و سخت بود؛ دبل کردن در دو رقابت داخلی واقعاً عالی و فوق العاده است اما من هنوز به تیم مورد نظر خودم نرسیده ام.
شاید پروژه ی او کامل نشده باشد، اما بازیکنان آلمان و بایرن مونیخ در دوازده ماه گذشته در چه پست هایی رشده کرده اند؟ همانگونه که انتظار می رفت، گواردیولا فلسفه پاس های خود را بر بایرن حاکم کرده است. در یک مقایسه اجمالی تیم های گواردیولا و هاینکس می توان دریافت که تیم گواردیولا به طور متوسط در هر بازی 707 پاس را رد و بدل کرده اند و این تعداد در تیم هاینکس به 585 می رسید. همچنین تعداد موقعیت های خلق شده توسط تیم گواردیولا از 13 موقعیت در تیم هاینکس به 15 بازی رسیده است. همچنین درصد پاس های صحیح تیم گواردیولا نیز 1% افزایش یافته است.
از سه بازیکن بایرن مونیخ که در فینال جام جهانی به میدان رفتند، شش بازیکن هم در کنار هاینکس کار کرده اند و هم گواردیولا (به جز گوتسه) و پنج بازیکن نیز تحت نظر پپ، آمار پاس دادن های بهتری را داشته اند و تنها ژرمی بواتنگ در این امر موفق نبوده است. یکی از بازیکنانی که واقعاً تحت نظارت پپ رشد کرده است فیلیپ لام بوده ، کسی که اخیراً از دنیای فوتبال ملی خداحافظی کرده است. گواردیولا در طول فصل به خاطر استفاده از این بازیکن در پست هافبک میانی انتقاد های زیادی را متحمل شد اما لام در هر بازی 79 پاس را رد و بدل کرده است که نسبت به فصل قبل رشدی 15 پاسی داشته است. قدرت او در پاس های با سر نیز افزایش یافته است و از 57 پاس به 72 رسیده است که 92% این پاس ها نیز صحیح بوده است. کاپیتان ژرمن ها در جام جهانی نیز 570 پاس را به هم تیمی های خود رساند که 91% این پاس ها صحیح بوده است.
یکی از برتری ها آلمان در جام جهانی اما بدون شک دست پرورده ی گواردیولا، مانوئل نویر بود. دروازه بانی که در برابر موقعیت های خطرناک حریفان به خوبی و سریع واکنش نشان می داد و در بسیاری از موارد دروازه آلمان را نجات می داد. اوج کار او در برابر الجزایر بود که به شکل خوبی از باخت آلمان جلوگیری کرد. هرچند نویر گاهی اوقات حرکات عجیبی را انجام می دهد اما او دروازه بانی است که گواردیولا به او اعتماد دارد. نویر دروازه بانی است که همیشه به عنوان یک دروازه بان سیار فعالیت می کند و همیشه از دست ها و پاهای خود به خوبی استفاده می کند. او حتی از زمانی که در شالکه حضور داشت به عنوان دروازه بانی فعالیت می کرد که فراتر از محوطه جریمه را در اختیار دارد و در اکثر مواقع در جریان بازی نقش داشت. نویر اما در زمان حضور گواردیولا پیشرفت های قابل توجهی را داشته است؛ او در فصل گذشته بیشتر پاس داد (149 پاس بیشتر نسبت به زمان هاینکس). همچنین قدرت پرش او از 79% موفقیت به آمار خوب 90% رسیده است که این موضوع به گواردیولا در بایرن مونیخ و البته تیم ملی آلمان کمک فراوانی را کرد. یوآخیم لوو پس از پیروزی 1-0 شاگردانش در برابر آرژانتین و قهرمانی در جام جهانی گفت:
ما خوش شانس بودیم که بسیاری از بازیکنان من تحت حمایت و آموزش پپ گواردیولا بوده اند.
در بسیاری از راه و روش ها، هرچند لوو و فدراسیون فوتبال آلمان خود چیزهایی را برای آموزش به بازیکنان تیم ملی آلمان دارند اما همه چیز به بونسلیگا ختم نمی شود. هم اکنون در کنار گواردیولا، متیاس سامر کار می کند که بر روی جوانانی در سنین بین 11 تا 18 سال تمرکز کرده است و او به همراه یوگی لوو به دنبال تزریق نسلی جوان به فوتبال آلمان هستند. سامر در رابطه با این موضوع به شکل مفصل گفت:
زمانی که من در فدراسیون فوتبال آلمان بودم، ما به شکل خیلی ظریفی عملکرد گواردیولا در بارسلونا را مورد تحلیل و بررسی قرار می دادیم. از نوع شخصیت او گرفته تا نحوه و سبک بازی کردن بازیکنان او؛ تیم او شاخصه های مورد نظر ما را داشت که ما می خواستیم از آن ها در تیم ملی خودمان استفاده کنیم. فردیت، کیفیت، توانایی و استیل و کلاس آن ها ما را مجذوب خود کرده بود. من به مدت چهار سال او را مورد بررسی قرار دادم و نظرات و تفکرات او را بر روی جوانان آلمانی اجرا کردم.
نتایج مشخص هستند و قابل رویت. شاگردان یوگی لوو متکی به ضد حمله بودند و در برابر تیم های بزرگی مانند اسپانیا آسیب پذیر بودند؛ تیم هایی که توپ را به آن ها نمی دادند. اما به یک باره ترکیب آلمان شروع به تقویت خلاقیت و ابتکار در تیم خود کرد و در بازی ها با پرس بهتری کار را دنبال می کرد. این شیوه بازی یادآور بارسلونای حاکم بر اروپا بود که زمانی با گواردیولا به این موفقیت ها رسیده بود. هرچند آلمان مانند اسپانیا تیم خود را بر اساس برنامه های گواردیولا بنا نکرد اما قطعاً از گواردیولا تاثیر گرفت و به موفقیت رسید و این موضوع از استفاده از هفت بازیکن بایرنی در فینال جام جهانی مشخص بود. حال پس از کسب این موفقیت ها، چالش بعدی گواردیولا در بایرن مونیخ شکست رکورد خودش در بایرن در فصل بعد است. آلمان به راحتی و با خیالی آسوده به یورو 2016 صعود خواهد کرد و در آنجا باید ببینیم که آیا فلسفه گواردیولا بر تیم ملی آلمان حاکم خواهد شد یا خیر!
پ.ن: این نوشته ترجمه شده است و لزوماً منتقل کننده نظرات نویسنده نیست!
