طرفداری - ایران دو دیدار با لبنان در تهران و با کره جنوبی در خاک کره دارد.
فرض اول: ایران در آزادی لبنان را ببرد و 13 امتیازی شود، همزمان کره و ازبکستان بازی دارند، اگر کره ببرد 14 امتیازی می شود و ازبکستان 11 امتیازی باقی می ماند، با این وضعیت صعود کره به صورت مستقیم (با توجه به تفاضل گل خوب و برتری در بازی رودرو مقابل ازبکستان) قطعی می شود.
در این حالت اگر ازبکستان بازی آخر خود از قطر بی انگیزه را ببرد 14 امتیازی می شود و ایران در صورت کسب یک تساوی از کره با ازبکستان هم امتیاز می شود و کار به تفاضل گل می کشد! (یعنی حتی با کسب برد مقابل لبنان و تساوی مقابل کره هم صعود ما قطعی نخواهد بود!)
فرض دوم: ایران لبنان را می برد و 13 امتیازی می شود، کره و ازبکستان مساوی می کنند و هردو 12 امتیازی می شوند. در این صورت در بازی پایانی اگر ازبکستان قطر بی انگیزه را ببرد مستقیم صعود می کند و کره حتماً از دیدار با ایران یک برد می خواهد، در این حالت با یک تساوی در خاک کره مستقیم به جام جهانی می رویم اما در صورت شکست ما از کره و برد ازبک ها حذف می شویم! حتی اگر ازبک ها با قطری ها مساوی کنند کار به تفاضل گل بین ایران و ازبکستان می کشد و باز هم کار به اما و اگر می کشد.
فرض سوم: ایران لبنان را می برد و 13 امتیازی می شود، ازبکستان کره را شکست می دهد و 14 امتیازی می شود، در این حالت ازبکستان صعودش قطعی می شود، کره 11 امتیازی از بازی پایانی خود در مقابل ایران برد می خواهد، این حالت با حالت فرض دوم یکسان است و ایران برای صعود حتماً به یک تساوی در خاک کره نیاز دارد.
از بین 3 حالت بالا چیزی که مسلّم است این است که ایران باید لبنان را با تفاضل گل خوب ببرد تا اما و اگر ها را فقط کاهش دهد!
در این سه حالت ما اگر در مقابل کره صعود کرده قرار بگیریم و حداقل امتیاز را بگیریم و 3 امتیاز دیدار قطر را به حساب ازبک ها واریز کنیم به اما و اگر می خوریم! اگر در مقابل کره ی در آستانه حذف قرار بگیریم با یک تساوی اختیار همه چیز دست خودمان است و کارمان اما و اگر ندارد.
شاید برخی نظر بر این داشته باشند که کره ای که صعودش مسجل شده حریف ساده تری نسبت به کره در آستانه حذف است، اما از طرفی کره بدون استرس می تواند عملکرد بهتری مقابل رقیب دیرینه آسیایی خودش داشته باشد تا کره با استرس، از طرفی در حالت تقابل با کره ی در آستانه حذف ما دیگر دچار اما و اگر نمی شویم و با یک تساوی صعود خواهیم کرد و حتی می توانیم در ضدّ حملات در خاک کره (مانند دیدار های گذشته مقابل این تیم) با مهره های سرعتی ای که داریم به مراتب موفق تر باشیم!
از همین رو به عقیده این جانب، تساوی و یا برد ازبکستان در دیدار مقابل کره جنوبی نتیجه بهتری برای ایران خواهد بود. تنها کاری که از ما در این راستا بر می آید دعاست!
البته در صورتی که ازبکستان مقابل قطر هم امتیاز از دست بدهد که خیلی دور از ذهن نیست شرایط برای تیم ملی ما ایده آل خواهد شد.
نظر شما چیست؟ در پایان ما به جام جهانی می رویم یا خیر؟ با کلیک روی هـــمـــیـــن جمله ی نارنجی رنگ در نظرسنجی شرکت کنید و گزینه مورد نظر خودتان را انتخاب نمایید.
به نظر شما کدام حالت برای تیم ملی ما مناسب تر است؟ وضعیت مبهمی است اما تحت هر شرایطی حتی اگر تیم ضعیف باشد حتی اگر بی برنامه باشد حتی اگر بی ستاره باشد رفتن به جام جهانی از نرفتن بهتر است، جدای از فضای شادی در جامعه، فواید اقتصادی و اجتماعی بسیار بیشتری نسبت به نرفتن در جام جهانی دارد! حتی حضور ضعیف ما در جام جهانی از نبودن ما بهتر است، از کشیدن حسرت در موقع قرعه کشی جام جهانی و نبود نام کشورمان بهتر است! باخت به تیم های مطرح دنیا از نبودن کشور ما در این رقابت ها بهتر است!
