طرفداری - در حالی که جیمی کرگر پس از شانزده سال حضور در لیورپول در روز یک شنبه برای آخرین بار به پیراهن سرخ به میدان می رود امروز [دیروز] برای آخرین بار به عنوان یک بازیکن در سالن کنفرانس ملوود حاضر شد و پاسخگوی رسانه ها شد. مشروح صحبت های آقای قابل اعتماد را می خوانیم.
یک بازی تا پایان، چه احساسی به بازنشسته شدن داری ؟
مردم به طور دائم این سوال را از من می پرسد، جواب من پس از بازی خواهد بود. من تنها تمرکزم را معطوف بازی می کنم و نسبت به کسب پیروزی در آخرین دیدار خوشبین هستم. پس از آن احتمالا می توانم پاسخ بهتری برای این سوال داشته باشم.
آیا هیچگاه به عقب انداختن بازنشستگی فکر کرده ای یا اینکه آیا برندان از تو درخواست کرده که در مورد آن تجدید نظر کنی ؟
نه، نه واقعا. ما صحبت های خوبی در طول فصل در مورد مسائل مختلف داشتیم، نه فقط از وقتی تصمیمم را اتخاذ کردم. من بر تصمیم خود مصر بودم و خوشحالم زمانی آن را اعلام کردم که در تیم حضور داشتم و پس از آن نیز در تیم باقی ماندم. من می توانم باز هم بازی کنم اما ترجیح می دهم حالا بروم یا یک سال دیگر را بمانم و این احتمال که به نیمکت نشین تبدیل شوم یا هر چیز دیگر .
بهترین خاطره شما از حضور در لیورپول ؟
استانبول، هیچ چیزی نمی تواند جای آن را بگیرد. در مورد آن بازی که همه می دانیم و نیازی نیست برای شما تعریف کنم. سخت است که هیچوقت چیزی بتواند بالاتر از آن باشد.
شبیه چه چیزی بود احساس آن، احساس بالا بردن جام قهرمانی اروپا ؟
ما هیچگاه موفق به بردن لیگ نشدیم، چیزی که همیشه مرا ناراحت می کند. اگر می توانستیم آن را ببریم آنگاه می شد احساس بین آن دو را مقایسه کرد. ما جام حذفی، اتحادیه و جام یوفا را بالا بردیم اما هیچ کدام به مانند لیگ قهرمانان نبودند. این بهترین و مهم ترین جامی است که شما به عنوان یک بازیکن با باشگاه خود برنده می شوید. این چیزی است که افتخار شما خواهد بود.
گام بعدی شما در زندگی ورزشیتان چیست؟ آیا مربیگری را رد می کنید و چیز دیگری در سر دارید ؟
من هیچ چیزی را رد نمی کنم. من در تمام زندگی ام فوتبال بازی کرده ام و برای انجام کارهای متفاوت آماده ام و خواهم دید چه چیزی مناسبم خواهد بود.
این هفته تا چه اندازه برای شما احساسی خواهاد بود ؟
من نخواهم گریست، از این مطمئن باشید !
کسی هستد که در پایان دوره بازی خود حسرت باقی مانده ای داشته باشی ؟
من همیشه آرزوی قهرمانی در لیگ را داشتم. اما من تمام تلاشم را برای آن انجام دادم. اما جام ها به تیم ها داده می شود و یک جایزه شخصی نیست. مربیان زیادی اینجا حضور داشتند و به ما در راهمان کمک کردند و من حسرت اینکه برای آن تلاش نکرده باشم، را ندارم.
برای سال ها بخشی از این خانواده صمیمی بودی و حالا بخشی بزرگی از زندگی ات در حال یک تغییر بزرگ است ...
مردم به طور ناخودآگاده به آنفیلد فکر می کنند، اما ملوود برای من آن جای مهمی است که ترک می کنم. ملوود جایی است که هر روز در آنبودم و از زمانی که نه سال داشتم به آنجا می رفتم. آنفیلد چیزی مثل خامه روی کیک برای من است، وقتی که پس از یک هفته تمرین روزانه و حتی گاهی دو بار در روز به ملوود می رویم. آنفیلد یک چیزی خاصی است اما ملوود جایی است که هر روز می رویم، مردمی که از نزدیک و ملموس می بینیم که در پشت دروازه ها برای دیدن ما می آیند. فقط " آن " از بخش غذا خوری ملوود از من قدیمی تر است. اینجا آدم هایی حضور دارند که برای سال ها هر روز آن ها را میدیدم و سخت است که بتوانم جای آن را پر کنم.
آیا در ها برای شما برای ماندن در باشگاه باز است؟ آیا برنامه ای برای بازگشت دارید ؟
روز جمعه این سوال را از برندان بپرسید. مطمئن هستم اگر روزی برای ناهار و دیدن تمرینات به اینجا بیایم از من استقبال خواهد شد اما مطمئن نیستم کار زیادی از دستم [برای کمک به مربی] بر بیاید.
اولین بار که به این نتیجه رسیدی که وقت رفتن است ؟
حدود 12 ماه پیش بود، در انتهای فصل قبل. من در زمان کنی [دالگلیش] در ترکیب حاضر نبودم. من در طول تابستان به آن فکر کردم اما یک سال دیگر قرارداد داشتم و مربی جدید از راه رسیده بود. من همیشه می دانستم این آخرین فصل من خواهد بود.
به زمان شروعت بازگردیم، به آن چیزی که دوست داشتی رسیدی ؟
اگر کسی آن روز به من پیشنهاد این را می داد که تا پایان دوره بازی ام این جا خواهم بود، این همه جام خواهم برد، بازی های بزرگ بسیاری را تجربه ی کنم و البته بازی های بزرگی که با پیروزی پشت سر خواهم گذاشت، تجربه کار با مربیان بزرگی را خواهم داشت و در استادیوم هایی که در آن بازی کردم، بازی خواهم کرد بی برو برگرد این پیشنهاد را می پذیرفتم. من خیلی خوش حال بودم که در کنار بازیکنانی بزرگی بازی و با مربیان بزرگی کار کردم و شانس تجربه چنین بردها و باخت هایی را داشتم. من خیلی خوش شانس بودم.
در مورد قهرمانی لیگ صحبت کردی، چرا لیورپول در آن ناکام ماند ؟
خیلی ساده است. ما به اندازه کافی برای آن خوب نبودیم، همه ی ما . هیچ عذری پذیرفتنی نیست، تیم های قهرمان همواره از ما بهتر بوده اند. دو بار بسیار به قهرمانی نزدیک بودیم که نبرد را به آرسنال و منچستر یونایتد باختیم. اما این چیزی نیست که هر شب آزارم دهد. من خیلی خوش شانس بودم که همین چیز هایی را که دارم را به دست آوردم. اگر به هرکسی در فوتبال نگاه کنید می بینید که همیشه چیزهایی هست که در کارنامه هر کسی خالی است. همیشه چیزهایی بیشتر برای بردن وجود دارد. اما من با همین چیزهایی که انجام داده ام خوش حالم.
تو و استیون جرارد همیشه در کنار هم بودید. آیا نباید نگرانی ای از حیث تمام شدن نسلی با یک قلب مرسی سایدی در تیم حس کرد ؟
من در بازی آخر هفته مقابل فولهام این مشکل را داشتم وقتی او حضور نداشت. من باید به تنهایی کارم را انجام می دادم. همه باشگاه در مورد علاقه به آوردن بازیکنان از آکادمی دارند و این دلیلی است که به خاطر برای آکادمی وقت می گذارند و سرمایه گذاری می کنند. اما این بازیکنان باید به اندازه کافی خوب باشد. اگر به اندازه کافی خوب باشند به تیم اصلی می آیند. همیشه این عالی است که تعدادی بازیکن بومی در زمین باشد. این هدف همه است.
حالا با توجه به بازنشستگی الکس فرگوسن در منچستر یونایتد آیا سایر تیم ها شانس بیشتری دارند ؟
من فکر می کنم حالا بقیه تیم ها بیشتر شانس دارند. او مطمئنا مربی بزرگی بود و رکوردش همه چیز را نشان می دهد. آن ها مربی بزرگ دیگری مثل دیوید مویس را به خدمت گرفتند و من مطمئن هستم او می تواند کار بزرگی آن جا انجام دهد. من مطمئن هستم همه منتظرند تا ببینند چه اتفاقی آن جا رخ می دهد. این برای همه به معنی شانسی برای پیشی گرفتن است اما باید گفت هنوز نمی توان با قطعیت در مورد آن نظر داد. باشگاه منچستر یونایتد نیز این را می داند و هر کاری را برای عدم رخ دادن این افت انجام می دهد.
در آستانه خداحافظی آیا نسبت به آینده ی باشگاه هیجان زده هستی ؟
بله، من همیشه در مورد باشگاه مثبت اندیشی دارم. سال قبل سالی عالی ای برای ما نبود. جایگاه خوبی در جدول نداشتیم و لیگ قهرمانان را از دست دادیم. اما با ورود مربی جدید و فرم خوب نیم فصل دوم لیگ در فصل جاری این امید را به ما داد که برای فصل آینده خوش بین باشیم.
سرنوشت تیمی با 11 کرگر [شعار هواداران لیورپول مبنی بر آرزوی داشتن تیمی با 11 جیمی کرگر] در لیگ برتر چه میشد ؟
یه عالمه نتیجه 0-0 !
پل اسکولز پس از اعلام خداحافظی بازگشت، آیا برای تو چنین اتفاقی ممکن است ؟
نه اینطور فکر نمی کنم. مربی می داند که من در تصمیم خودم مصر هستم و برای همین به دنبال جانشین برای من خواهد رفت و بازیکنان مد نظرش را به باشگاه می آورد که ایده هایش را پیاده کنند.
وضع فیزیکی ات در جریان بازی [مقابل میلان] در استانبول با توجه به آن گرفتگی عضله چطور بود ؟
خوب نبود. اما با بازیکنانی زیادی داشتیم که با چنین شرایطی بازی را به اتمام رساندند. مسئله من برای اینکه چیزی بود که بیش تر توی دید بود هایلایت شده بود. من تنها بازیکنی نیستم که با وجود گرفتگی عضله به بازی ادامه داده اند. من واقعا از اینکه بخشی از آن بازی بودم خوشحالم.
چه بازیکنی بیشتر از هر کسی برای شما الهام بخش بود ؟
وقتی برای اولین بار به تیم آمدم آن شخص برای من جان بارنز بود. کاپیتان و بازیکنی که یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه بود. در چند سال آینده این شخص برای من استیون جرارد بود حتی با وجود اینکه از من کوچکتر بود. او یک الهام بخش تمام عیار بود نه حتی تنها برای بازیکنان جوان. این بستگی به این که بازیکن جوان یا باتجربه ای بودید نداشت. شما به بازی او نگاه می کردید و کارهایی که انجام می داد و جام هایی که با تلاشش برای همه ما به دست می آورد ! من همیشه از این دو نفر اسم می برم.
از نظر دفاعی از چه کسی بیش از هر کسی آموختی ؟
بهترین مدافعی که در کنار او بازی کردم سامی هیپیا بود. او بازیکن بزرگی برای باشگاه بود. ما بازیکنان زیادی داشتیم اما همچنین فیل تامپسون [مدافع سابق و دستیار هولیه] را نیز داشتیم و همینطور بنیتز که برای مدافعان یک مربی عالی بود. او مرا به دفاع میانی آورد چون این راه او بود که یک خط دفاعی محکم ببندد. سخت است که از یک نفر نام ببرم، من کمک های زیادی از اشخاص زیادی دریافت کردم.
وقتی جایگاهت در خطر بود چه احساسی داشتی ؟
این به من انگیزه می داد. فوتبال چیزی در مورد جنگیدن است، گاهی با حریف و گاهی با کسی در رختکن خودی برای باز پس گیری جایگاه. ما همه با هم دوست هستیم. ما ترکیبی با بازیکنان زیاد داریم اما وقتی اسم نفرات اصلی تیم خوانده می شود تنها به دنبال یک نام می گردید. این همیشه انگیزه می دهد اما حتی اگر وقتی که نمی توانستم جایگاهم را پس بگیرم چیزهای دیگری بودند که انگیزه می دادند. من همیشه چنین آدمی بودم. این کمک می کرد بازیکن بهتری باشم.
اما نمایش های اخیرت ...
من راهم را عوض کردم. در تیم نبودن باعث شد به این نتیجه برسم که زمان مناسبی برای رفتن است. این بهتر بود که به ترکیب رسیدم و مردم با خود می گویند وقتی خوب کار می کنی چرا یک سال دیگر نمانی ؟ تا اینکه می گفتند بهتر بود فصل قبل خداحافظی می کردی. من ترجیح دادم این گونه به پایان برسم چون این باعث می شود راحت تر بتوانم با شرایط پس از آن روبرو شوم.
فوتبال چگونه در عصر تو تغییر کرد ؟
هرکسی که به اندازه من در فوتبال بوده می گوید که تغییرات بزرگی رخ داده است. ورزش تا اندازه زیادی به سوی علمی شدن پیش رفته است، دکترهایی که هستند، شیوه تمرین و گوناگونی پست هایی که در باشگاه وجود دارند. من فکر می کنم پیشرفت بزرگی در این مدل شکل گرفته است. در چند سال گذشته همیشه ما، چلسی و منچستر یونایتد نزدیک به قهرمانی لیگ قهرمانان برای دو سه فصل بودیم. من فکر می کنم این ارزش لیگ برتر را نشان می دهد. من امیدوارم این چیزی باشد که در فصل آینده در مورد تیم خودمان در لیگ بگویم. این عالی است که ببینیم تعدادی بازیکن بزرگ می آیند و به لیگ وزن بیشتری می دهند.
ریو فردیناند امروز [دیروز] رسما اعلام کرد تیم ملی برایش تمام شده است. آیا وقتی به عقب باز می گردیم حسرت می خوری که چرا بازی های بیشتری [در تیم ملی] انجام ندادی ؟
من آرزو می کردم او چند سال پیش بازنشسته می شد تا بازی های بیشتری به من برسد ! او بازیکن بزرگی بود که از تیم ملی انگلستان بازنشسته شد. او و جان تری برای نزدیک به 10 سال زوج خوبی در خط دفاعی انگلستان داشتند و از نظر زمانی برای من دشوار بود که به ترکیب اصلی برسم. آن ها دو بازیکن هستند که برایشان آرزوی موفقیت دارم.
احساسی از دوره بازی ات وجود دارد که دلت برایش تنگ نشود ؟
احساسی که بعد از باخت تجربه می کنید. اما فکر می کنم به عنوان یک هوادار همیشه این احساس را خواهم داشت با این تفاوت که کاری دیگر از دستم بر نمی آید. احساس پس از باخت برای چند روز آزارتان می دهد.
