تیم: ایران
گروه: F
برنامه مسابقات: 16 ژوئن مقابل نیجریه؛ 21 ژوئن مقابل آرژانتین؛ 25 ژوئن مقابل بوسنی و هرزگوین
رکوردها در جام‌جهانی: راهیابی به رقابت‌های جام‌جهانی 1978، 1998 و 2006
مسیر راهیابی به جام‌جهانی: صدرنشینی در گروه A رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی در آسیا با اختلاف 2 امتیاز نسبت به کره‌جنوبی
سرمربی: کارلوس کی‌روش، سرمربی 61 ساله پرتغالی که هدایت تیم رئال مادرید را نیز به همراه دستیاری فرگوسن در منچستریونایتد در کارنامه دارد. وی همچنین هدایت تیم‌های ملی آفریقای جنوبی و پرتغال را نیز در کارنامه دارد و اگر تاکنون زندگی‌نامه‌ای ننوشته باید به نوشتن آن اقدام کند.
بهترین بازیکن: اشکان دژاگه. شاید حضور در لیگ برتر انگلیس عامل انتخاب وی باشد اما دژاگه یکی از معدود بازیکنان درخشان در بازیهای آخر فولام بود که از لیگ برتر انگلیس سقوط کرد. هافبک راست تیم ملی ایران نتوانست فولام را به تنهایی از خطر سقوط نجات دهد. شاید او برای رساندن ایران به مرحله حذفی در جام جهانی موانع دشوارتری در پیش داشته باشد.
تاکتیک‌ها/ شیوه بازی: یک تیم ملی دیگر و یک سیستم 4-2-3-1 دیگر. رضا قوچان‌نژاد، بازیکن ایرانی-هلندی تنها مهاجم این تیم خواهد بود. او در 12 بازی ملی 9 گل به ثمر رسانده است.
رکورد خط دفاعی ایران که در 16 بازی مرحله مقدماتی تنها اجازه داده 7 بار دروازه‌اش گشوده شود، قدرتمند است. کاپیتان جواد نکونام در جام‌جهانی صد و چهلمین بازی ملی‌اش را تجربه خواهد کرد تا یکی از باتجربه‌ترین بازیکنان در مسابقات جام‌جهانی باشد. 20 نفر از 30 بازیکن ترکیب اولیه تیم ملی ایران در لیگ داخلی بازی می‌کنند و این به معنای آن است که شیرها احتمالا کمترین بازیکنان شاغل در لیگ‌های اروپایی را نسبت به سایر تیم‌های حاضر در جام‌جهانی در ترکیب خود دارند. این مسئله لزوما موضوعی منفی نیست. آندرانیک تیموریان که اکنون 31 ساله است، مدتی در بولتون و فولام بازی کرده است و او اکنون به بازی کردن در ایران بازگشته است.
امتیاز منفی برای فوتبال آمریکا: ایران در رقابت‌های جام‌جهانی 1998، آمریکا را با نتیجه دو بر یک در فرانسه شکست داد تا مکان سی و دوم را برای شاگردان استیو سامپسون در آن مسابقات رقم بزند.
آمریکا: استیون بیت آشور، مدافع تیم ونکوور وایتکپس در سن خوزه کالیفرنیا به دنیا آمده اما در جام‌جهانی برای ایران بازی خواهد کرد.
حرف پایانی: بهترین سناریو برای ایران: ایران در اولین بازی نیجریه را شکست می‌دهد و سپس به سختی مقابل آرژانتین یا بوسنی به تساوی دست پیدا می‌کند. در غیر این صورت خیلی زود پس از سه مسابقه مسابقات را ترک خواهد کرد. ایران به آن اندازه که برخی تصور می‌کنند، تیم ضعیفی نیست بلکه به اندازه کافی گل نمی‌زند تا بتواند هم‌پای آرژانتین یا بوسنی و هرزگوین پیش برود.
