در این مصاحبه او می گوید که رئال مادرید "در رختکن خود به خوبی غرور کاذب را مدیریت کرده است" و او به این باشگاه افتخار می کند، چرا که "رئال مادرید شما را مجذوب می کند و به دام می اندازد و هرچه بیشتر با آن [باشگاه] آشنا شوید، بیشتر می توانید به بزرگی آن پی ببرید."
این بازیکن باسکی ادامه داد: "در رحتکن ما بر عکس چیزی که مردم فکر میکنند مناظره و بحثی نیست، نظرات متفاوت هست ولی در کل رابطه خوبی میان همه بازیکنان برقرار است."
این هافبک درحالیکه می گوید یک هوادار رئال مادرید است، اما همچنین اذعان کرد که درست مثل سایر اعضای خانواده اش، هنوز یکی از اعضای باشگاه رئال سوسیداد است – هرچند از اینکه بازیکن رئال مادریدی است که قهرمان چمپیونزلیگ شده است احساس غرور می کند، باشگاهی که او حس می کند "در زمان مناسبی به آن پیوسته است."
ژابی گفت: "اگر قرار باشد بر سر کریستیانو فریاد بزنم، می زنم. اگر 5 سال زودتر به رئال مادرید می پیوستم، شاید نمی توانستم بر سر زیدان هم فریاد بزنم."
آلونسو همچنین می گوید که دوران حضورش در تیم ایبار (تیمی که اخیراً برای اولین بار در تاریخ 74 ساله خود به لالیگا صعود کرده است) در وی اثر گذار بوده است. او در فصل 01-2000 به مدت یک سال به صورت قرضی از رئال سوسیداد در این تیم توپ زده و 14 بار پیراهن آنها را به تن کرده است.
آلونسو در مورد مورینیو نیز گفت: "او توقع زیادی از خود و بازیکنانش داشت. فکر می کنم او خوب کار کرد. در دو سال اول هیچکس آنتی مو نبود و همه طرفدار او بودند. اما در پایان همه چیز متفاوت بود، مشکلاتی پیش آمده بود، مشکلات فردی که فوتبال را تحت تأثیر خود قرار داد. این مسائل تأثیرات منفی روی تیم داشت."
از آلونسو در مورد دوران حضورش در رئال سوسیداد و لیورپول نیز پرسیده شد، جایی که او زیر نظر رافا بنیتز فاتح چمپیونزلیگ شد. او همچنین در مورد دوران فوق العاده حضورش در تیم ملی نیز صحبت کرد، جایی که موفق به فتح جام جهانی 2010 و یورو 2008 و 2012 شد.
او در پایان گفت: "اینکه در گروه انتخاب شده قرار داشته باشید، معنای زیادی دارد. این نسل یک نعمت خدا دادی و تاریخی است. هیچ چیز تا این حد ما را متحد نکرده است."
آلونسو عنوان کرد که هیچ برنامه مشخصی برای آینده خود ندارد: "سخت است که یک فوتبالیست به یک باره ارتباط خود با فوتبال را قطع کند. پیدا کردن یک عشق جدید، سخت است."
