roberto baggioمنم با باتی گل موافقم.روبرتو باجو یه افسانه واقعی بود.دوستانی که بالای 33 سال داشته باشن و بازیهای اون دوران رو دیده باشن حتما یادشونه که وقتی میخواست از فیورنتینا به یوونتوس منتقل بشه طرفدارای فیورنتینا فلورانس رو به آتیش کشیدن.هیچ وقت با هیچ مربی درگیر نشد ولی همه مربیا باهاش مشکل داشتن فقط به خاطر محبوبیت عجیب غریبش که حتی حالا هم ازش کم نشده.در مورد پنالتی سال 94 هم هیچ کس انگار یادش نیست که قبل از روبرتو دانیل ماسارو و بارسی پنالتی خودشون رو از دست داده بودن و حتی اگه پنالتی روبرتو هم گل میشد برزیل بازم یه ضربه دیگه داشت که بزنه ولی کسی از اون 2 نفر حرف نمیزنه.جالب اینه که هر کس دیگه بود بعد از از دست دادن اون پنالتی منفور میشد ولی روبرتو حتی محبوب تر از قبل شد چون تا فینال هم خودش تیم رو بالا آورده بود.خوش تیپ .با شخصیت .آروم.کاریزماتیک و بسیار محبوب بود.کاش توی این دوران بازی میکرد کاش !!!
