🔻به تاریخ پر فراز و نشیب یک قرن از فرانسه پرداختیم، با ما همراه باشید...🔻
جنگ
سرانجام جنگ بین اتریش و فرانسه به وقوع پیوست. تقریبا تمامی احزاب موافق بودند: فویان ها معتقد بودند اگر شاه به پیروزی برسد محبوبیتش فزونی می یابد و ژیروندن ها معتقد بودند با جنگ، انقلاب داخلی به درجه اعلی می رسد. پس ژیروندن ها و ژاکوبن ها، شاه را وادار به برکناری وزرای حزب فویان کردند. این هیئت وزرا که به "وزرا ژیروندن" مشهور شدند، در ۲۰ آوریل ۱۷۹۲ به مجلس معرفی شدند. فرانسه اما از همان ابتدا آثار شکستش پدیدار بود. بدین ترتیب در ۱۲ ژوئن وزرا ژیروندن معزول شدند.
واقعهٔ ۲۰ ژوئن
ژاکوبن ها می خواستند شاه را ترسانده و او را وادار به امضای احکام مجلس در رابطه با مهاجران که پیش از این گفتیم، کنند. بدین ترتیب در روز ۲۰ ژوئن۱۷۹۲ و با کمک پتیون، تجمع چندین هزار نفری ای بوجود آوردند؛ جمعیت ابتدا در محوطه مجلس حاضر شد اما سپس به قصر شاه رفته و اعتراضشان را نشان دادند. شاه اما از تصمیماتش صرف نظر نکرد. در این میان "لافایت" می خواست تا به دلیل همین شورش، کلوب ژاکوبن ها را ببندد و کار انقلاب را نیمه تمام بگذارد اما ملکه و شاه نفوذ کردند و مانع آن شدند. چندی بعد قشون پروس نیز آماده حمله به فرانسه شدند. بر این اساس قرار شد تا هرکس اسلحه بدست گرفته و به مقاومت از کشور بپردازند. جشن سالیانه اتحاد کل فرانسویان و حکم مجلس درباره تشکیل اردو در سواسون، موجب تشدید هیجان و روحیه انقلابیون شد. در این بین "روژه دو لیل" در استراسبورگ، سرود "مارسِیز" را سرود و در ادامه این سرود که در حال حاضر سرود ملی فرانسه نیز به شمار می رود، به مشهوریت زیادی رسید. از ۱۴ تا ۲۴ ژوئیه، سه پیشنهاد مبنی بر عزل شاه به مجلس ارائه شد. در روز ۳ اوت (که از قضا بیانیه "برونسویک" منتشر شد) پیشنهاد چهارم مبنی بر عزل شاه توسط پتیون به مجلس داده شد، اما اعضای مجلس که اغلب سلطنت طلب بودند این پیشنهاد را هم رد کردند.
واقعهٔ ۱۰ اوت
پس از اینکه آنها از راه قانونی کاری از پیش نبردند، تصمیم به نبرد گرفتند. ۹ و ۱۰ اوت قصر تویلری سنگربندی شد. ریاست قشون مستحفظ برعهده "ماندا" و "رودر" بود. در این هنگام نمایندگان بلدیه انقلابی انتخاب شده و اداره سابق منحل شد؛ این به معنای تاسیس یک دولت موقت بود و عامل آن هم دانتون بود. در این هنگام خود دانتون، ماندا را به بلدیه دعوت کرد و او را در آنجا کشت. سپس مرد آبجو فروشی بنام "سانتر" را جانشینش کرد. قشون انقلابی در مقابل ۲۵۰۰ نفر مستحفظ بود که البته با فرار گارد ملی تنها ۹۰۰ نفر از گارد سوییس باقی ماندند. در ساعت ۱۰، شاه و خانواده به مجلس رفتند تا آسیبی نبینند. نزدیک به ۶۰۰ نفر از مستحفظین کشته شدند و انقلابیون هم ۳۷۶ نفر کشته دادند.
خلع شاه و انحلال مجلس
پس از این اتفاق، مجلس اعلام کرد که چون قوه مجریه از بین رفته بنابراین مجلس به کل منحل خواهد شد. پس مقرر کرد که "کنوانسیون" بدون احتساب امتیاز طبقات تشکیل خواهد شد. شاه هم خلع و به لوکزامبورگ تبعید شد. همچنین یک هیئت اجرایی مرکب از ۶ وزیر که سردسته آنها دانتون که وزارت عدلیه را بدست داشت، تشکیل شد که تا زمان تشکیل کنوانسیون بخش امور اجرایی بپردازند.
حکومت بلدی
از ۱۰ اوت ۱۷۹۲ تا یکماه و نیم بعد که کنوانسیون تشکیل شد "حکومت بلدی انقلابی" حزب ژاکوبن بر کشور حکمرانی کرد. حزب ژاکوبن در مجلس ارجحیت داشت. شاه هم بجای تبعید به لوکزامبورگ به برج قدیم تمپل تبعید شد. تا ۲۷ ژوئیه ۱۷۹۴ بلدیه پاریس یکی از قوای اصلی کشور به شمار می رفت.
توقیف مظنونین و قتل عام سپتامبر
بلدیه که در این هنگام حکومت را بدست داشت، تمام خدم و حشم لویی را از طرفداران برونسویک محسوب کرد. از ۱۷ ۱۷۹۲ اوت محکمه های آنان برگزار شد. قشون پاریس نیز در آستانه رسیدن به پاریس بود و از این روی ترس زیادی بوجود آمد. در این هنگام "ژان پل مارا" از فرصت استفاده کرد و مقدمات قتل عام هم دستان شاه را فراهم آورد. در سپتامبر، نزدیک به ۱۳۰۰ نفر اعدام شدند. پس از این حزب ژیروندن که مخالف این اعمال بود و چند تن از اعضایشان نیز در این بین اعدام شدند، به طور کامل از حزب ژاکوبن جدا شد. ۱۵ روز بعد هم "کنوانسیون" به طور کامل بجای "مجلس مقنن"، روی کار آمد.
قسمت های دیگر "تاریخ یک قرن از فرانسه" را از اینجا بخوانید