طرفداری- به نقل از formula1
1963
بروس مک لارن تیم مک لارن را تاسیس کرد.
1968
بروس مک لارن در بلژیک قهرمان شد و اولین گرندپری را برای تیم خودش به ارمغان آورد، تیمی که در نهایت فصل را با مقام دوم به پایان برد.
1970
بروس مک لارن در پیست گودوود در حال تست یک خودرو مرد.
1976
جیمز هانت با شکست نیکی لائودا راننده فراری با اختلاف یک امتیاز قهرمان جهان شد.
1984
نیکی لائودا و آلین پراست به عنوان هم تیمی برای مک لارن رانندگی می کردند. نیکی لائودا در آن فصل با ختلاف نیم امتیاز نسبت به هم تیمی اش قهرمان جهان شد. تیم مک لارن از 16 رقابت فصل 12 قهرمانی بدست آورد.
1985-86
آلین پراست موفق شد برای تیم اولین قهرمانی پی در پی را کسب کند.
1988-91
دوران طلایی مک لارن. در 88 آریتون سنا با شکست هم تیمی اش آلین پراست قهرمان جهان شد، در 1991 سنا دوباره قهرمان جهان شد.
1998-99
اولین قهرمانی پس از تغییر قوانین. میکا هاکینن در 1998 قهرمان جهان شد و مک لارن هم در همان سال عنوان قهرمانی تیمی را کسب کرد.
2000-01
دو سال پیاپی از نظر راننده و تیم، مک لارن فصل را با مقام دوم به پایان رساند. راننده های تیم میکا هاکینن و دیوید کالتارد بودند.
2002
در این سال مک لارن پشت سر فراری و ویلیامز در رتبه سوم قرار گرفت. دیوید کولتارد راننده تیم در مقام پنج فصل را به اتمام رساند.
2003
دوباره تیم در مقام سوم جای گرفت. کیمی رایکونن رقابت سختی با شوماخر بر سر عنوان قهرمانی داشت که در گرند پری پایانی رقبات را به مایکل باخت.
2004
بدترین شروع فصل پس از چهار دهه با پنج امتیاز از هفت گرندپری ابتدایی فصل. ادامه فصل با قهرمانی رایکونن در بلژیک همراه بود تا در نهایت تیم به رتبه پنجم بسنده کند.
2005
خودروی mp4-20 ثابت کرد سریع ترین خودروی پیست است، اما به دلیل مشکلات فنی با وجود اینکه تیم در 10 گرندپری به قهرمانی رسیده بود، رقبات مجموع را به رنو واگذار کرد و در مقام دوم فصل را به اتمام رساند. کیمی رایکونن در آن فصل قهرمان جهان لقب گرفت.
2006
علی رغم درخشش فوق العاده در نیم فصل دوم، مک لارن فصل را به رتبه سوم به اتمام رساند. آن ها پس از یک دهه اولین فصل بدون برد خود را پشت سر می گذاشتند. راننده تیم پابلو مونتویا نیم فصل تیم را به مقصد رقابت های نسکار ترک کرد.
2007
در این فصل تیم هشت عنوان قهرمانی کسب کرد اما به دلیل جاسوسی در فراری قهرمانی فصل از آن ها گرفته شد و 100 میلیون یورو جریمه شدند. در آن فصل رقابت وحشتناکی بین دو راننده تیم همیلتون و آلونسو جریان داشت.
2008
لوییس همیلتون اولین راننده قهرمانی جهان تیم پس از 1999 بود، اما هم تیمی همیلتون کوالانینن به اندازه لوییس خوب نبود و تیم با اختلاف 21 امتیاز نسبت به فراری در رده دوم فصل جای گرفت.
2009
شروع بد فصل با تلاش بسیار زیاد مهندسان برای بهبود mp4-24 همراه بود که منجر به قهرمانی همیلتون در مجارستان و سنگاپور شد، تیم درنهایت با یک امتیاز بیشتر از فراری در رده سوم جای گرفت.
2010
خودروی تیم قادر به رقابت با هیولای ردبول نبود، اما عدم وجود مشکلات فنی گاه و بی گاه به ثبات تیم کمک کرد و مک لارن موفق شد در نیمی از فصل در رتبه اول قرار بگیرد اما در نهایت با اتمام فصل آن ها در رتبه دوم جای گرفتند.
2011
به جز کره، تیم مک لارن در هیچ دور تعیین خطی توانایی رقابت با خودروی ردبول و فتل راننده فوق العاده تیم اتریشی را نداشت. در انتهای فصل همیلتون و جنسن باتن تنها سه گرند پری را فتح کردند و مک لارن در رتبه دوم فصل را به پایان برد.
2012
اوضاع تیم شبیه رولرکوستر شده بود، آن ها در استرالیا اولین گرندپری سال، به قهرمانی دست پیدا کردند اما مشکلات فنی خودرو تیم را به زیر کشید و حتی قهرمانی همیلتون و باتن هم نتوانست آن ها را در مقام اول نگه دارد.
2013
پس از اضافه شدن یک خودروی جدید، اوضاع برای باتن و هم تیمی جدیدش پرز خیلی بهتر نشد. این فصل مک لارن با قرا رگرفتن در رتبه پنجم نتیجه بسیار بدی کسب کرد چرا که هیچ کدام از راننده ها روی سکو نرفتند.
2014
این آخرین سالی بود که مک لارن از موتور مرسدس بهره می برد. باتن و هم تیمی تازه کارش مگنوسن موفقیت درخوری کسب نکردند و دوباره تیم در رده پنجم ایستاد.
2015
مک لارن با هوندا وارد شراکت شد. باتن و فرناندو آلونسو راننده جدید تیم درمجموع 27 امتیاز برای تیم کسب کردند تا مک لارن در رده فاجعه بار نهم رقابت ها را به پایان برساند.
نام کامل: تیم فرمول یک مک لارن هوندا
مکان: واکینگ، بریتانیا
مدیر تیم: اریک بولیر
مدیر فنی تیم: تیم گاس
شاسی: mp4-31
موتور: هوندا
اولین حضور: 1966
قهرمانی جهان: 8
رتبه اول تعیین خط: 155
سریع ترین دور: 153
راننده ها:
فرناندو آلونسو
جنسن باتن
مطالب مرتبط:
بیوگرافی تیم ردبول؛ نوشابه عصبانی
بیوگرافی تیم مرسدس؛ تیرهای نقره ای
بیوگرافی تیم فراری؛ هیولای قرمز، اسب رقصان
