طـرفداری- به گزارش AS، بازیکن تیم رئال مادرید هنوز در مورد آینده اش فکری نکرده است.
درست دو ماه پیش شما یک بازیکن فراموش شده روی نیمکت بودید...
بله، اما من خیلی صبور بودم و ایمان زیادی داشتم. زندگی من همینطور بوده است؛ همیشه کارهایی را انجام داده ام که برعکس آن از من انتظار می رفت. خدا را شکر من نشان داده ام که همان چیزی هستم که وانمود می کنم و این همیشه جواب داده است. من راحت طلب نیستم؛ اگر 5 بازی انجام دهم، می خواهم 10، 20،... بازی انجام دهم. من چند ماه بسیار پیچیده را پشت سر گذاشته ام. همانطور که در آن مصاحبه ای که در مکزیک داشتم، توضیح دادم.
آیا افسرده شده بودید؟
بیشتر از افسرده، نا امید شده بودم - چون می خواستم به تیم کمک کنم. قرار گرفتن در چنین وضعیتی جالب نیست. هر آنچه گفته ام هیچ قصد و غرضی نداشته ام. مخصوصاً من پدر و مادر و خواهرم را به یاد می آورم، که همراه با من به این ماجراجویی اروپایی آمده اند. پسر عمویم پائولا، که اکنون در تاباسکو است، هنگامی که اوضاع بد پیش می رفت به من کمک کرد. من از خودم می پرسیدم که آیا واقعاً استعداد بازی در رئال مادرید را دارم؟ و آنها به من گفتند، "احمق نباش، اگر تو آنجا هستی، به خاطر این است که باید آنجا می بودی." در حال حاضر خوشحالم.
بنابراین راز موفقیت این است که صبور باشیم و در برابر شرایط دشوار مقاومت کنیم؟
من بسیار مذهبی هستم و برای من خدا همه چیز است. اما برای کسانی که باور ندارند، آنچه اهمیت دارد این است که انسان خوبی باشند، یک انسان معقول و مناسب - اینکه در تعقیب رؤیای خود به کس دیگری ضرر نرسانید و این کار را با صداقت انجام دهید. بازیکن رئال مادرید بودن و بازی در چمپیونزلیگ شما را به انسان بهتری نسبت به بچه ای که هنوز در مدرسه است تبدیل نمی کند. همه کاری که من می کنم این است که رؤیای خود را زندگی کنم؛ از زمانی که داخل رحم مادرم بودم، تمام چیزی که می خواستم این بود که فوتبالیست شوم. من به عنوان خاویر هرناندز به این دنیا آمدم و به عنوان خاویر هرناندز هم آن را ترک خواهم کرد، درست مثل یک انسان.
آیا وضعیت شما در رختکن تیم عوض شده است؟
نه، وقتی به طور منظم بازی نمی کردم، با من درست مثل سایر اعضای تیم رفتار می شد. همه در اینجا یکسان هستند - از دروازه بان سوم تیم گرفته تا کریستیانو رونالدو. کیلور نزدیک ترین دوست من است.
برنابئو حالا باید نسبت به شما کمی متفاوت باشد؟
نه، من روی کاری که باید انجام دهم تمرکز کرده ام و زیاد متوجه نشده ام. هنگامی که نام من در سیستم PA خوانده می شود، شاید.
هواداران حاضر در برنابئو فوق العاده پرتوقع هستند...
مسلماً. هواداران آنها نماد همه چیز هایی هستند که به این باشگاه مربوط می شود. در اینجا سطح انتظارات به حداکثر رسیده است.
آیا نگران هستید که با بازگشت بیل و بنزما بار دیگر به سایه ها بازگردید؟
این بخشی از فوتبال است. چه من اینجا باشم چه نباشم، همه چیزی که می خواهم این است که حاشیه اشتباهاتم به حداقل برسد. من ترکیب 11 نفره را انتخاب نمی کنم و نمی توانم خودم را انتخاب کنم و من این را درک می کنم چرا که در رئال مادرید یک ترکیب کلاس جهانی وجود دارد و تنها 11 بازیکن می توانند بازی کنند. تمام کاری که شما می توانید انجام دهید این است که بازی کنید یا منتظر بمانید.
فن خال گفته است که علی رغم گل هایی که به ثمر می رسانید، وضعیت شما تغییری نکرده است...
نمی دانم او این حرف را زده است یا نه. یک بار روزنامه های انگلیسی برخی نظرات را چاپ کرده بودند - درست قبل از دربی، آنها چیزهایی منتشر کردند که من نگفته بودم. اگر او این حرف را زده است، پس نظرش را بیان کرده و باید به آن احترام بگذارید. اگر همه در دنیا کریستیانو رونالدو و مسی را ستایش نمی کنند، تصور کنید برای کسانی مثل ما که چند پله از آنها پایین تر هستیم چطور است.
آیا فن خال خیلی با آنچلوتی فرق می کند؟
بله، آنها خیلی متفاوت هستند. آنچلوتی کمی بیشتر با ما در ارتباط است و آرامش بیشتری دارد. فن خال روال عادی و جدول زمانی را دوست دارد و همیشه سفت و سخت است. او در نظم و انضباط بسیار سخت گیر است. آنچلوتی بیشتر شبیه سر الکس [فرگوسن]، روشن فکر و لیبرال تر است.
