نقد موزیک بوسه یهودا
این موزیک از نظر ریتم و بیت نمره قابل قبولی میگره فلو این موزیک فلو خوبی هست
مشکل موزیک اینجاست که از ادبیات بسیار سنگین و گُنگ استفاده شد بسیار سخت است تا کسی بتواند این ترک را چندین بار پشت سرهم گوش دهد چون ارتباط زیادی نمی تواند با این موزیک بگیرد
این که بیایی حرف هایی که هر روز در جامعه و فصای مجازی می شنویم و تکرار می کنیم را در قالب ادبیات سنگین فلسفیه بسیار عمیقه با رفرنس به نیچه فلان و فلان بزنیم
از نظر من ارزشی ندارد چون این مطلب این موزیک همان حرفایی است که یک راننده تاکسی در ماشین می زند
اگر سورنا مانند گذشته همین همین مطالبی که می خواست مطرح کند را به صورت ساده و قابل درک می خوند طوری که همه بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند بسیار ارزشمند تر بود
(باید بدانیم که رپ موسیقی فلسفی نیست تا بخواهی مثل کتاب های نیچه آن را بخوانی این که واژه ها مبهم باشند نشان دهنده این نیست که موسیقی بسیار عمیق است )
(کسی که بسیار کتاب ها فلسفی و جامعه شناسی خوانده باشد بعید می دانم بتواند این ترک را درک کند یا از ادامه ترک خسته نشود)