23 ژانویه، سالروز به دنیا آمدن بهترین مربی تاریخ لیورپول! رابرت باب پیزلی
پیزلی قطعا یک مرسی سایدی است، چه در در دوران بازی و چه در دوران مربیگری.
هیچ گاه لیورپولی ها فکر نمی کردند جانشین شنکلی روزی بالاتر از او قرار بگیرد و به یکی از بهترین مربیان تاریخ فوتبال تبدیل شود.
ماه مه سال 1939 آغاز داستان رابرت و لیورپول بود؛ داستانی که 44 سال به طول انجامید!
پیزلی در دوران بازی به افتخاری جز قهرمانی لیگ برتر انگلیس در فصل 1946/46 نرسید اما این دوران مربیگری بود که او را به همه چی رساند.
26 اوت 1974 مهم ترین روز فوتبالی رابرت بود. روزی که جانشین شنکلی و مربی لیورپول شد.
بار بسیار سنگینی بر عهده ی او بود. پیزلی 15 سال زیر دست شنکلی کار کرد و حالا جانشین او شده بود!
آن هم نه در پایان فصل.
شنکلی بعد از قهرمانی جام حذفی به صورت غیر منتظره ای خداحافظی کرد و همه را به شوک فرو برد.
شاید برای هواداران لیورپول اینکه بتوانند باری دیگر به نسل طلایی شان با شنکلی برسند غیر ممکن به نظر می رسید. اما پیزلی حتی بهتر از آن را ثبت کرد!
اولین، جام خیریه
آخرین، لیگ برتر
این جام ها قطعا برای پیزلی خاطره انگیز هستند.
پیزلی به 5 جام اروپایی رسید؛ 1 جام یوفا، 3 جام باشگاه های اروپا و 1 قهرمانی سوپر جام یوفا.
باب پیزلی در کنار جام باشگاه های اروپا
همه ی این ها حاصل تلاش های اوست!
کلوب بروژ،هامبورگ،مونشن گلادباخ و رئال مادرید،این ها رقیب های آنها در فینال بودند، اما آنها همه را شکست دادند و به قهرمانی رسیدند.
پیزلی در تاریخ لیورپول ماندگار خواهد بود. از بیشترین قهرمانی برای لیورپول در دوران مربیگری گرفته تا پرورش دادن یک نسل طلایی جدید در لیورپول! این ها دلایل جاودانگی او است.
او در سال 1983 از لیورپول رفت اما نه با دست خالی! با 20 افتخار بزرگ.
بنر باب پیزلی در دستان هواداران لیورپول
پیزلی 6 بار به جایزه بهترین مربی سال فوتبال رسید و از سوی مجله فرانس فوتبال به عنوان بیست و ششمین مربی تاریخ فوتبال انتخاب شد. اگر چه حق او بیشتر از این ها بود.
او همه جوره به قرمز های مرسی ساید کمک کرد. بازیکن، فیزیو تراپیست، کمک مربی و سرمربی!
او همیشه در نزد لیورپولی ها محبوب خواهد ماند، همیشه!
14 فوریه 1996، لعنت بر آن روز، پادشاه مرد!
اما تنها جسمش! یاد او همیشه در ذهن لیورپولی ها جاودانه خواهد بود، جاودانه!
جملات ماندگار باب پیزلی
اگر در محوطه جریمه هستید و نمی دانید با توپ چه کار کنید، آن را در تور قرار دهید و بعداً در مورد گزینه ها صحبت خواهیم کرد.
تمام زندگی من، آنچه آنها می خواستند صداقت بود. آنها به فکر فوتبال بافرهنگ نبودند، بلکه به فکر تلاش کنندگانی بودند که صد در صد تلاش کردند.
این در مورد توپ بلند یا توپ کوتاه نیست، بلکه در مورد توپ درست است.
فوراً اعتراف میکنم که از اینکه جام مهمی برای نشان دادن تلاشهایمان نداشتیم، ناامید هستم. ما در 4 تیم بودیم و تیم خوبی داشتیم، اما وقتی رتبه دوم را شکست حساب میکنید، استانداردها فوقالعاده بالا میروند. ما هرگز در اینجا مقام دوم را جشن نمی گیریم.
من همیشه ترجیح داده ام که قهرمانی را به ماراتن تشبیه کنم. شما باید بدانید که چگونه مسابقه را شروع کنید، چگونه در هنگام بروز مشکلات فشار وارد کنید و مطمئن شوید که به هیچ رقیب بالقوه خطرناکی برتری نمی دهید. خط مشی من این است که به طور ایده آل پنج یا شش مرد در حدود ۲۶ سال، چند جوان، دو مرد بالای ۲۸ سال و یک یا دو مرد در ۳۰ سالگی داشته باشند. اما هسته تیم باید باتجربه باشد و خیلی قدیمی نباشد.
سال های خیلی بدی هم داشتیم . یک بار یادم می آید که دوم شدیم.
من تهاجمی بودم اما بازی را انجام دادم زیرا آن را دوست داشتم و از آن لذت می بردم. ممکن است به مردم صدمه زده باشم و چند بار به خودم صدمه بزنم، اما نه با هیچ بدخواهی. وقتی به زمین رفتم فقط می خواستم فوتبال بازی کنم. من برای لگد زدن عمدی بیرون نرفتم. من فقط از بازی کردن لذت بردم و اگر این پرخاشگری است، پس مقصر آن هستم.
من می توانم به تیم اجازه دهم که برای من صحبت کند.
یکی از چیزهایی که به بازیکنان یادآوری میکنم این است که وقتی در مه گم میشوید، باید کنار هم بمانید. آن وقت گم نمیشی اگر رازی در مورد لیورپول وجود دارد، همین است.