PERSIA La Maggi...بغض حضرت توتی بعد از بازی برگشت با سمپدوریا (فصل 2010-2009) از صد تا گریه هم بدتر بود.
گریه های آتزوری ها بخصوص کاناوارو و آلبرتینی بعد از اون باخت ناجوانمردانه مون تو فینال یورو 2000 هم واقعاً تلخ بود.
تو داخل هم که گریه های تلخ داشتیم الی ماشاالله؛یکی از بدترین هاش بعد از ناداوری و باخت به عربها تو جام ملت های 96 بود.
کلاً وقتی بانامردی می بازی و گریه می کنی اون گریه خیلی تلخه.
گریه های زنده یاد حجازی هم چند روز پیش از فوتِ ش زمانی که می خواست روز زن رو به همسرش و مردم تبریک بگه خیلی تلخ بود.
بغض های زنده یاد بهزادی هم از نامردی هایی که به ایشون شد، بخصوص تو اون مساحبه ای که با شبکۀ 5 داشت جگرسوز بود.
متأسفانه واقعاً گریۀ تلخ کم ندیدیم رفیقِ هم تیمی.
