هافبک ملی پوش ایتالیایی در کتاب زندگینامه خود یک فصل کامل را به این موضوع اختصاص داده و اینکه چگونه ضربات آزاد جونینیو در لیون، او را وسوسه کرد تا سعی کند تمام زندگی فوتبالی خود را صرف یادداشت برداری از ضربات آزاد جونینیو کند.
پیرلو شروع به جمع آوری DVD های تمام ضربات آزاد جونینیو و حتی تصاویر او هنگام زدن ضربه می‌کند، او تمامی جوانب شکل بدنی و نحوه حرکت الگوی خود را به دقت دنبال می‌کند. امّا مدت طولانی سپری می‌شود و آندره‌آ، راز زدن ضربات آزاد جونینیو را کشف نمی‌کند.
پیرلو در دورانی که در میلان سپری می‌کرد، فکر کرد که جونینیو با حرکت و شیوه حالت بدنی خود قصد دارد درخط دفاعی پیش روی خود حواس‌پرتری ایجاد کند و ضربه بزند، همین مسئله باعث شد تا او نیز چنین شیوه ای را در برگیرد، امّا بیشتر اوقات ضربات آزاد او از بالای فنس‌های اطراف زمین تمرینی میلانلو به بیرون می‌رفت.
امّا سرانجام در جایی الهام عجیبی به پیرلو در مکانی عجیب می‌رسد، همانطور که پیرلو در کتابش می‌نویسد:
"بهترین ایده در جایی به ذهنم خطور کرد که تمام تمرکزم را جمع کرده بودم، لحظه پیروزی در مسیر کشف این راز، درست جایی رقم خورد که من بر روی توالت نشسته بودم! خیلی رمانتیک. امّا مهم چیز دیگری بود.
پیدا کردن راز جونینیو در ضربات آزاد، برای من به یک وسواس خیلی بد تبدیل شده بود، به حدی که یک لحظه از زمانی که بیدار می‌شدم، نمی‌توانستم به آن فکر نکنم. هر وقت که به این موضوع فکر می‌کردم و یک مرحله پیش می‌رفتم، به یک سد می‌رسیدم. خیلی سخت بود."
در آن لحظه خاص، پیرلو فهمید که تمام پاسخ‌هایی که او در این مدت به دنبالش بوده اشتباه بود و در مکانی اشتباه به دنبال پاسخ می‌گردیده است. او به جای اینکه به این مسئله توجه کند که چه قسمتی از کفش‌های جونینیو به توپ ضربه می‌زند، باید نحوه زدن این ضربه را تشخیص می‌داد. پیرلو فهمید که جونینیو برزیلی، برای زدن ضربه از تمام پای خود استفاده نمی‌کند، بلکه تنها سه انگشت پای او در واقع توپ را می‌زند و همین مسئله باعث می‌شود تا ارتباط خوبی با توپ برقرار کند.
فردای آن روز، او برای رسیدن به میلانلو و آزمایش فرضیه‌اش عجله بسیاری داشت، پیرلو حتی صبر نکرد تا خود را گرم کند و به حالت بدنی آماده تمرین کردن برسد. در عوض او با پوشیدن کفش راحتی مستقیماً به زمین تمرین رفت و یک توپ از مرکز تمرینی برداشت.
او اولین ضربه اش را به کنج بالایی دروازه فرستاد، او پس از این شاهکارش را شش بار دیگر تکرار کرد. به این ترتیب بود که پیرلو متخصص ضربات آزاد شد، پیرلویی که خودش را در این زمینه برای پیدا کردن راز جونینیو "ملعون" و "متولد شده از یک نفرین" خطاب می‌کرد.
او نحوه زدن ضربه درست را یاد گرفته بود، توپ باید فقط به آرامی می‌چرخید و کم کم ارتفاع می‌گرفت تا دیوار دفاعی را رد کند، امّا پس از عبور از بالای خط دفاعی، خیلی سریع و تیزتر، طوری که دروازه بان مسیرش را تشخیص ندهد به کنج دروازه می‌رفت. در ماه‌های اخیر پیرلو سه گل حساس برای بانوی پیر دقیقاً به همین شکل به ثمر رساند، یکی درست مقابل تیم سابق جونینیو، یعنی لیون در لیگ اروپا، دیگری در دقایق پایانی بازی مقابل جنوا در سری‌آ و یکی دیگر در لیگ اروپا مقابل فیورنتینا.
اگرچه سبک گلی که او به فیورنتینا در لیگ اروپا زد، نسبت به سبک ضربات جونینو کاملاً متفاوت بود، امّا فوت کوزه گری جونینو را پیرلو در این ضربه آزاد نیز دخیل می‌داند. پیرلو به جای اینکه ضربات را آرام بزند، خیلی سریع و تیز توپ را از بالای دیواره دفاعی عبور می‌دهد، درست همانند گلی که به فیورنتینا در لیگ اروپا به ثمر رساند.
ماه قبل از پیرلو در خصوص راز اینکه چگونه او این ضربات آزاد را به گل تبدیل می‌کند، چیست و او به خبرنگاران گفت، مهم ترین مهارت برای زدن هر ضربه آزادی، این است که شما به سادگی این قابلیت را داشته باشید، زاویه و فاصله خود و توپ را با دروازه ارزیابی کنید و بهترین روش شوت زنی را با توجه به این ارزیابی انتخاب کنید.
اگرچه پیرلو معتقد است، بعضی مواقع، می‌توان به جای عبور توپ از بالای دیواره دفاعی، آن را از زیر پای مدافعین به سمت دروازه عبور داد.
فیزیک بدنی پیرلو که اکنون در 34 سالگی به سر می‌برد، ممکن است کم کم شروع به افت کند. این ششمین گل پیرلو در این فصل از روی ضربات آزاد بود که بر اساس گزارش گاتزتا دلو اسپرت ایتالیا، در تمام لیگ‌های معتبر اروپایی نظیر ندارد.
او در مجموع در تاریخ دوران بازیگری اش، 43 گل را از روی ضربات آزاد به ثمر رسانده است که 25 گل آن در سری‌آ به ثبت رسیده است. تنها سینیسا میهایلوویچ با 28 گل بالاتر از پیرلو قرار دارد. ستاره صربی که اکنون هدایت سامپدوریا را بر عهده دارد، احتمالاً دیر یا زود رکوردش را توسط آندره‌آ پیرلو شکسته شده خواهد دید. اگرچه خود او عنوان کرده بود، داوطلبانه مایل است تا با پیرلو بر سر این مسئله رقابت دو نفره ای داشته باشند، تا تعیین کند که چه کسی بهترین است.
اگرچه یکی از مهم ترین مسائل و نگرانی‌های پیش روی آندره‌آ پیرلو تابستان امسال، خداحافظی از بازی‌های ملی خواهد بود، همانطور که خود او عنوان کرده بود، بعد از جام جهانی از دنیای بازی ملی خداحافظی خواهد کرد، امّا فتح دوباره جام جهانی برای او و ایتالیا می‌تواند تعظیم همگان را به دنبال داشته باشد.
اگرچه پیرلو در بخشی از زندگینامه خود، می‌گوید به طور غیررسمی او ملیتی " نیمه برزیلی " دارد. پیرلو می‌نویسند، با زدن گلی که از روی ضربه آزاد به مکزیک در جام کنفدراسیون ها به ثمر رسانده، یک رویای دوران کودکی‌اش را که گلزنی در ماراکانا برزیل بوده تحقق بخشیده است. استادیومی که میزبان فینال جام جهانی برزیل خواهد بود، اگرچه ایتالیا تیم موردعلاقه ای این دوره برای رسیدن به فینال نیست، امّا آن‌ها همیشه ایتالیا هستند.
یک یا دو مورد "ملعونی " از جانب پیرلو می‌تواند نام ایتالیا را برای همیشه در تاریخ جاودانه کند. (پیرلو ضربات آزاد را ملعون خطاب می‌کند). "
