طرفداری- فوتبال مدرن به شناختی که از فوتبال داشتیم، شاخ و برگ بسیاری بخشیده و با اضافه کردن سیستم های جدید و نقش های متنوع برای بازیکنان، آن را در عین پیچیدگی، جذاب تر هم کرده است. با این حال، چهار پست اصلی این ورزش همچنان حفظ شده و این یادداشت به نقل از ESPN به تحلیل هر کدام از این پست ها و معرفی مهم ترین آنها پرداخته است:
مانوئل نویر به همان اندازه که دروازه بان است، به عنوان یک سوئیپر هم شناخته می شود
وقتی پتر چک فصل گذشته در آستانه جدایی از چلسی و پیوستن به آرسنال بود، جان تری در اظهار نظری جالب توجه گفت "پتر به تنهایی هر فصل 12 تا 15 امتیاز برای بدست خواهد آورد" که نشان از ارزش بالای یک دروازه بان سطح اول برای یک تیم است. اگر واقعا یک دروازه بان بتواند به تنهایی و با یک سوپر سیو یا جاگیری عالی، تیمش را برنده یک یا چند بازی کند، به این معنا است که از این حیث تنها مهاجمان نوک قابل مقایسه با آنها هستند.
در سال های اخیر، ارزش دروازه بان ها بیشتر هم شده است. این تنها پست تخصصی در بازی فوتبال بوده و تنها پستی است که طی تمرینات، یک مربی جداگانه برای آن تعریف شده است. در فوتبال مدرن، ارزش یک دروازه بان بزرگ تنها به توانایی شوت گیری یا مهار موقعیت های تک به تک بیشتر در مقایسه با بقیه گلرها، محدود نمی شود. رفتار پپ گواردویولا در مورد جو هارت، که هم شوت گیر و هم تک به تک گیر قابل اتکایی است، نمونه خوبی در این مورد است که جای خود را به کلودیو براوویی داد که در بازی با پا بسیار بهتر از هارت عمل می کند. مانوئل نویر دروازه بان-سوئیپر به همین دلیل برجسته تر از سایرین نموده و سال ها است به عنوان بهترین گلر دنیا، پذیرفته شده است.
در سال های اول قرن 21، دروازه بان ها باید شوت می گرفتند و تنها به مراقبت از دروازه می پرداختند، ولی الان انتظار می رود آنها بازی سازی را از محوطه جریمه آغاز کنند و حمله تیم را از همان جا شکل داده و با تصمیم های درست، ساختار مناسبی به تیم دهند. دروازه بان افسانه ای یوونتوس و تیم ملی ایتالیا، در مصاحبه ای گفته بود:
فقط مازوخیست ها (خودآزارها)، دروازه بان می شوند. اگر از من بخواهید یک توصیه به دروازه بان ها بکنم به آنها می گویم پست شان را عوض کنند. نه، شوخی نمی کنم. کاملا جدی ام. برای انجام این وظیفه، باید واقعا خودآزار و تا حدی کم عقل باشید. خب خودتان ببینید. همه بازیکنان در زمین از پاهایشان استفاده می کنند و شما باید از دست هایتان استفاده کنید!
و به همین دلایل هم هست که پست دروازه بانی الان بیش از هر زمان دیگری، اهمیت دارد و می تواند روی بازی تیم، تاثیر بزرگی داشته باشد.
دیگو گودین یکی از بهترین مدافعان وسط حال حاضر دنیا است
اگر فرض کنیم نقش سنتی مدافعان وسط دنیای فوتبال در حال رنگ باختن است، آیا به این معنا است که این پست مهم تر از گذشته شده است؟ برای رسیدن به جواب، می توان به این نکته اشاره کرد که منچستر یونایتد علی رغم برخورداری از گران ترین ترکیب بازیکنان دنیا، بازیکنی که اخیرا شایعات پیوستنش به آن منتشر شده، دیگو گودین از اتلتیکو مادرید بوده است؛ بازیکنی که استاندارد ایده آل یک مدافع وسط را طی سالیان اخیر به نمایش گذاشته و در قطع توپ و کنترل بازیکنان حریف، زبانزد بوده است.
حضور مدافع وسطی قابل اتکا در بین بازیکنان هر تیم، باعث از کار افتادن قابل توجه خط حمله حریف و ایجاد فضای مناسب در راستای پیاده سازی خلاقیت در خط میانی بازیکنان خودی است. الان هم رایج ترین پست برای سپردن بازوبند کاپیتانی هر تیم، مدافع وسط است؛ آنها نزدیک ترین نفرات به دروازه بان و خط میانی بوده و می توانند به خوبی مسئولیت برقراری ارتباط در خصوص روند حرکتی و ساختار هر تیم را به عهده بگیرند. کمبود قدرت رهبری در مدافعان وسط می تواند برای هر تیمی گران تمام شود و اگر در دیگر نقاط زمین هم اضاع خوب پیش نرود، همه چشم امید به آنها دارند تا به داد تیم برسد.
وظایف مدافعان میانی هر تیم هم همانند دروازه بان طی سال های گذشته، دچار تغییر شده است. الان می توان بدون آن مدافع وسط مستحکم و قابل اتکا در بازی ها پیروز شد، ولی برای این کار باید خط حمله ای چنان قدرتمند داشته باشید که بیش از گل های خورده تان در هر بازی، گل بزنند؛ که اگر این گونه باشد، مفهوم خط دفاعی برای تیم شما، به شکل متفاوت تری تعریف شده است! پپ گواردیولا در ابتدای این فصل 46 میلیون پوند برای خرید جان استونز خرج کرد چون او توانایی دارد توپ را در محوطه جریمه مال خود کرده و از همان جا آن را بین بازیکنان خط های جلوتر پخش کند و موجبات شروع حمله برای سیتی از زوایای مختلف را فراهم کند؛ کاری که ریو فردیناند برای سال ها در یونایتد انجام می داد. خاویر ماسکرانو تنها 176 سانتی متر قد دارد، ولی با جلو کشیدن ها و قطع توپ های موفق اش، یکی از ارکان مستحکم خط دفاعی بارسلونا بوده است.
مدافع وسطی قدرتمند، نمایانگر هویت هر تیم هستند؛ مثلا روزهای حضور تونی آدامز در آرسنال، جان تری در چلسی و یا وس مورگان در لستر فصل قبل را به یاد بیاورید. مسلما این بازیکنان می توانند حقایق بسیاری در مورد فلسفه باشگاه هایشان، بروز دهند.
پل پوگبا در ابتدای فصل جاری از تورین راهی اولدترافورد شد تا رکورد نقل و انتقالات دنیا را جابجا کند
بیخود نیست که به خط هافبک، عنوان "موتور تیم" داده اند. باور عمومی بر این است که اگر بتوانید خط هافبک یک تیم را از کار بیندازید، شانس بزرگی برای پیروزی در مسابقه خواهید داشت.
هافبک های وسط به گروه های متفاوتی از بازیکنان تقسیم شده و نقش های مختلفی در زمین به عهده می گیرند. سرخیو بوسکتس، به عنوان با ثبات ترین هافبک فوتبال در دنیا، به سختی در محوطه جریمه دیده می شود، اما با جاگیری های عالی و پخش توپ های مفیدش، نبض حرکتی بارسلونا را تعیین می کند. آندره آ پیرلو و ژاوی برخلاف بوسکتس در موقعیت های گلزنی بیشتری قرار می گرفتند، اما مهم ترین ویژگی بازی شان که در یادها مانده، پاس های دقیق و بازی سازی خارق العاده شان است.
گنارو گتوزو و روی کین نمونه های فیزیکی تر هافبک های وسط هستند که به خراب کردن بازی حریف، مشهور شده بودند. در کنار آنها هم پاتریک ویرایی را داریم که علاوه بر قدرت بدنی بالا، می توانست با حرکات نفوذی و دید خیلی خوبش، نقش بزرگی در به گل رسیدن تیم ایفا کند.
عملکرد خیلی خوب موسی دمبله در بازی مهم هفته گذشته تاتنهام برابر آرسنال، نمونه بسیار خوبی از تاثیرگذاری هافبک های میانی در فوتبال مدرن است. دمبله نه تنها نبردهای فردی را به نفع اسپرز برد و مالکیت توپ و میدان را در اختیار هم تیمی هایش قرار داد، بلکه فرار رو به جلویش، پنالتی ای برای تیمش بدست آورد که در نهایت یک امتیاز ارزشمند از استادیوم امارات، برایشان به ارمغان آورد. آن بازی بدون شک، یکی از بهترین عملکردهای یک هافبک وسط و شاید پیچیده ترین آنها تا به امروز بوده است.
علاوه بر این، به یاد داشته باشید پل پوگبای 89.3 میلیون پوندی، به عنوان گران ترین بازیکن دنیا، یک هافبک وسط است که اهمیت این پست در فوتبال را بیشتر نمایان می کند. شاید از پوگبا انتظار برود در این پست هر کاری اعم از دفاع، حمله، گلزنی، پاس گل، تکل و قطع توپ انجام دهد، ولی مسلما انتظار پوشش این فضای بزرگ از زمین، باعث تغییر تعریف ارائه شده از یک هافبک وسط شود.
سرخیو آگوئرو کم کم تبدیل به نوع متفاوتی از مهاجمین می شود
مساله این است که فوتبال هر چقدر هم تغییر کند، مهاجمان بیشترین گل ها را خواهند زد. در حال حاضر، 16 نفر از 50 بازیکن گران قیمت دنیا را مهاجمان نوک تشکیل می دهند. آنها کسانی هستند که در هر شرایطی بوی گل می دهند و در حالی که مهاجمان کاذب یا وینگرها در فوتبال مدرن تاثیر بیشتری نشان داده اند، هنوز هم انتظارات از مهاجمان نوک به عنوان کلید شماره یک گشودن دروازه حریفان، بالا است.
فوتبال مدرن مهاجمان را نسبتا عقب تر کشیده و ارتباط آنها با خط هافبک را بیشتر کرده است تا گاها حتی برای دفاع هم استفاده شوند. مشخصا گواردیولا در حال تغییر نوع بازی سرخیو آگوئرو بوده و به او ماموریت داده در توپ گیری نقش بیشتری داشته باشد. چنین مهاجمی باید توانایی داشته باشد پشت به دروازه هم تاثیر خود را نشان داده و ارتباط مناسبی با بازیکنان اطرافش برقرار کند و در عین حال، اولین خط دفاعی تیمش را هم شکل دهد؛ مساله ای که در روند بازی لویئس سوارز و قبل از او، کارلوس ته وز، کاملا مشهود بوده است.
سرخیو آگوئرو، دیگو کوستا و روملو لوکاکو به عنوان سه گلزن برتر فصل جاری انگلیس همه کسانی بوده اند که در پست حساس مهاجم نوک بازی کرده و توانسته اند درصد تبدیل موقعیت بالایی ثبت کنند. اگر تیم در گلزنی عاجر باشد، اولین سیبل، مهاجم نوک تیم خواهد بود؛ او کسی است که همه انتظار دارند تیم را برنده کند و حتی برخی از نواقص دیگر تیم را هم بپوشاند.
| مهم ترین پست فوتبال کدام یکی است؟ |
دروازه بان مهم ترین پست در فوتبال مدرن به شمار می رود. تغییرات شگرف در نقش و وظایف این پست، حاکی از بالا رفتن سرعت فوتبال و شتاب انتقال توپ است. بازی سازی از عقب زمین بدون داشتن چنین دروازه بانی، ممکن نیست و برای همین هم هست که پرونده هارت-براوو در ابتدای فصل این قدر سروصدا کرد.
یک دروازه بان می تواند تک و تنها شما را برنده یک بازی کند؛ مساله ای که یکی از جدیدترین نمونه های آن نمایش خارق العاده و ستایش شده جی جی بوفون در مقابل لیون در بازی چند هفته گذشته آنها در لیگ قهرمانان است. از سوی دیگر، فقط دروازه بان است که از نقطه حضورش، می تواند تمام نقاط زمین را ببیند و بدون شک، چنین دید وسیعی می تواند تیم را در شکل دهی بهتر حملات از عقب زمین، یاری کند.
شما دوستان عزیز هم می توانید به سوال جالب توجه مطرح شده در این یادداشت در کامنت ها پاسخ دهید. گفتنی است بهترین نظرات برگزیده شده و طی مطلبی جداگانه پیرو یادداشت حاضر، به نام خود کاربران عزیز در سایت منتشر خواهد شد. نظرات ارائه شده باید به زبان نوشتار و حداکثر 150 کلمه باشد.
