اختصاصی طرفداری- اگر شما طرفدار فوتبال هم نباشید، قطعا نام فرانچسکو توتی به گوش تان خورده است و خوشحالی پس از گل معروف او که پس از هر گل، انگشت شست خود را می مکد را دیده اید. در ایتالیا توتی نیازی به معرفی ندارد. او روز گذشته 40 ساله و وارد دهه پنجم زندگی خود شد و می خواهیم نگاهی اجمالی و خلاصه به زندگی فوتبالی فوق العاده او بیندازیم.
رویای توتی نوجوان در سال 1993 هنگامی محقق شد که پس از سه سال در تیم پایه جالوروسی، او به تیم اصلی فراخوانده شد. در فصل اول حضور، گهگاهی به توتی بازی می رسید اما از دو فصل بعد گلزنی و گل سازی فرانچسکو آغاز شد. در سال 1998 زدنک زمان، سرمربی وقت رم بازوبند کاپیتانی را از آلدایر بزرگ گرفت و آن را بر بازوی توتی 22 ساله بست و توتی به عنوان جوان ترین کاپیتان در تاریخ سری آ شناخته شد. توتی به عنوان یک بازیکن پست شماره 10، در فصل 98-97 موفق شد تا گل ها و پاس گل های زیادی را به ثبت برساند و او در فصل 99-98 به عنوان بهترین بازیکن جوان فوتبال ایتالیا شناخته شد. شروع قرن بیست و یکم با درخشش هرچه بیشتر توتی همراه بود. فابیو کاپلو از توتی در پست هافبک هجومی خلاق استفاده کرد و مثلث مرگبار توتی- باتیستوتا- مونتلا به انتظار چندین ساله رم در فتح اسکودتو پایان دادند و آن قهرمانی در سال 2001 تنها قهرمانی فرانچسکو توتی در سری آ تا به امروز است. در فصل قهرمانی رم در اسکودتو، خیلی های توتی را عامل قهرمانی جالوروسی می دانستند و تعریف و تمجید های فراوانی از کاپیتان رم شد.
توتی نه تنها قهرمان باشگاهش بود بلکه در تیم ملی ایتالیا نیز یک ستاره بود. ایتالیا با درخشش توتی به فینال یورو 2000 رسید. گرچه ایتالیا در فینال با گل طلایی ترزگه مغلوب فرانسه شد اما توتی در پایان به عنوان بهترین بازیکن مسابقه فینال برگزیده شد. شش سال بعد، فرانچسکو با ایتالیا موفق به فتح جام جهانی 2006 در خاک آلمان شد و ایتالیا در آن مسابقه انتقامش از فرانسه را گرفت. توتی پس از آن مسابقه از بازی های ملی خداحافظی کرد و خیلی ها معتقدند که توتی بسیار زود از تیم ملی بازنشسته شده است و هنوز هم می توانست به درخشش خود در آتزوری ادامه دهد.
تاکنون در کارنامه توتی در رده باشگاهی تنها یک قهرمانی اسکودتو، دو قهرمانی کوپا ایتالیا و دو قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا دیده می شود. توتی به آسانی می توانست با انتقال به تیمی چون رئال مادرید که بارها برای جذب او اقدام کرده بود، به جام های زیاد و رنگارنگی برسد اما کاپیتان فرانچسکو ترجیح داد تا در تیم شهرش باقی بماند و این چیزی است که او را متمایز از سایرین می کند. او در این باره جمله معروفی دارد:
به ما در مدرسه آموخته اند که خانواده مهم ترین چیز است. وقتی خانواده فقیری دارید، نباید آن را رها کنید تا با پولدار ها زندگی کنید.
توتی بازیکنی تبلیغاتی نیست اما الگوی او تعهد به کار، شهر و تیمش است. فرانچسکو اکنون بیست و پنجمین سالی است که پیراهن آ اس رم را برتن می کند. حدود یک چهارم از عمر باشگاه! واقعا شگفت انگیز است. توتی هیچ پشیمانی درباره عدم ترک تیمش نداشته و ندارد. او در این باره می گوید:
نه. نه. اصلا پشیمان نیستم. من شانس انتقال به سایر تیم ها و فتح جام ها با آن ها را داشته ام اما افتخار می کنم که عضوی از رم هستم و با پیراهن جالوروسی به میدان می روم. هیچ قهرمانی و پیروزی با لباس تیم دیگری، حس پوشیدن لباس رم و بستن بازوبند کاپیتانی این تیم را برایم ندارد.
توتی با بینش و درک بالای بازی، پاس های عمقی و ویرانگر، شوت های دقیق و محکم و البته خوشحالی معروفش با مکیدن انگشت شست، شناخته می شود. در طول دوران بازی، توتی در پست های مختلفی بازی کرده است. از مهاجم کاذب و نوک گرفته تا هافبک بازی ساز. او تقریبا در تمام پست های تهاجمی بازی کرده است. توتی جایگاهی فراتر از اسطوره در ا اس رم دارد و برخی از تیفوسی های رم، رسما توتی را به عنوان خدای خود می پرستند. او احترام هواداران لاتزیو، دشمن دیرینه رم را نیز دارد.
ما در دنیایی زندگی می کنیم که همه چیز سریع رقم می خورد و همه ما می خواهیم تا فورا به نتایج دلخواه خود برسیم. اما گاهی اوقات صاحب باشگاه ها نیز بی تاب می شوند و صبر خود را از دست می دهند و برخی بازیکنان با پیشنهاداتی گران قیمت و نجومی باشگاه خود را ترک می کنند و به باشگاه دیگری می روند، گویا چمن باشگاه مقصد سبز تر است! امروزه نقل و انتقالات در فوتبال دیگری چیزی عادی و بخشی جداناشدنی از این بازی است اما هنوز هم استثناهایی وجود دارند. فرانچسکو توتی یکی از آن هاست. بازیکنانی همانند او تنها در یک نسل و هر بیست یا سی سال یک بار می آیند و کل دوران بازی شان را با پیراهن یک باشگاه انجام می دهند.
فرانچسکو توتی، نماد باشگاه آ اس رم و بت هواداران این تیم، به احتمال فراوان در پایان فصل از دنیای حرفه ای فوتبال خداحافظی می کند. درک کردن حال و روز و وضعیت هواداران آ اس رم در آن روز، سخت و غیر ممکن خواهد بود. ما مردم خوش شانسی هستیم که بازی های توتی بزرگ را به صورت زنده تماشا کرده ایم. ما باید هنوز هم از نمایش های فوق العاده اما گرچه کوتاه توتی لذت ببریم. هنوز هم فرصت داریم.
