Behzad S.hافسوس .ی زمانی این پیراهن قرمز و ابی و تیم ملی مون حرمتی داشت. از وقتی گند زده شد ب فوتبال و ب باشگاه های بزرگ که مدیرای ورشکسته و فاسد از بخش سیاست توسط سیاستمدارای رده بالا ب حیاط خلوت خودشون ینی بخش ورزش فرستاده شدن تا حالا که در عرصه های مهمتر جایی براشون نیس بدین شکل راضیشون نگه دارن . رضایت میلیونها هوادار ساده دل ک سر فلان بازیکن و بهمان بازیکن دوزاری سروکله هم میزنن و هیچ حرمتی برای هم قائل نیستن چه ارزشی داره.!؟ تا وقتی ک هوادارای ما فرهنگ بالای ایرانی را نتونن احیا کنن و ب خودشون و ب باشگاه و به پیشینه اون احترام نذارن .تاوقتی ک مدام سر بی ارزشترین و سطحی ترین اختلافات ب سروکله همدیگه بزنن، تاوقتی احترام ها و دوستیها مدام بلجن کشیده بشه و فحش دادن ب عادت روزمره ایرانی تبدیل بشه. سیاستمدارا هم حق دارن که ب ریش هوادار و دراصل ب ریش مردم سطحی نگر ما بخندن.و رضایت ی سری افراد سیاسی ورشکسته و رانده شده از عرصه های مهمتر را ترجیح بدن ب رضایت مردم. همین سیاسیون ان که مدیر نماینده و عضو هیئت مدیره تیما میشن و بدون اینکه اصول اولیه فوتبالو بدونن و تلاشی کنن حتی یادبگیرن برای تیم های بزرگ تصمیم سازی میکنن
تا وقتی ادمهای کوچک، ب خاطر پرت بودن و بی توجهی ما برجایگاههای گزاف تکیه میزنن بایدم این وضع باشگاههای ما باشه .باید هم امثال تارمی و کاوه و رضاییان و.. خودشونو بزرگتر از هوادار و باشگاهی بدونن ک اونا رو از کف دهات جمع کرده و سوار ماشینهای چن صدمیلیونی کرد ک تا دوسال پیش اسمشم نمیدونستن. چرا که نه!؟ شما بودید جوگیرنمیشدید بنظر من که ایراد اصلی از خود ماست.جدا از پذیرفتن اون شیوه مدیریتی ،ما ظرفیت موفقیت و بزرگی را هم نداریم و بخاطر همین، جزئی ترین موفقیتها در حد بردن سهمیه یا پیروزی در یک دربی میشه دلیلی واسه ی حماسه ساختن و اسطوره سازی و انواع عدد نشون دادنهای بی ارزش! و صد البته بزرگ کردن افراد کم جنبه ای ک ظرفیت یکباره بزرگ شدن را ندارن چ ادمای درجه دویی که یک شبه بزرگ نکردیم ! باید هم غوره های مویز نشده برای ما قیافه بگیرن.
