طرفداری- 18 سال پیش در چنین روزی تیم ملی فوتبال ایران با هدایت جلال طالبی در یک دیدار فرا ورزشی به مصاف تیم ملی فوتبال امریکا رفت و موفق شد این تیم را در دیداری به یادماندنی و تاریخی با نتیجه دو بر یک شکست دهد.
فوتبال ایران پس از 20 سال دوری از جام جهانی، سر انجام در سال 1998 به طرز کاملا دراماتیکی جواز حضور در این رقابت ها را بدست آورده بود. تیم ملی ایران که در آن دوره با بازیکنان جوان ولی سرشناس خود از صعود مستقیم به جام جهانی بازمانده بود در دیدار پلی آف به مصاف استرالیایی رفت که اکثر بازیکنانش در لیگ های معتبر اروپایی بازی می کردند. بازی رفت در تهران با نتیجه مساوی یک بر یک به پایان رسید و در دیدار برگشت در حالی که استرالیا با ارائه یک بازی کاملا برتر دو بر صفر از ایران پیش افتاده بود، شاگردان ویرا در دقایق پایانی با ارائه یک بازی توفانی، توسط کریم باقری و خداداد عزیزی دو گل را وارد دروازه تیم میزبان کرده و به طرز شگفت آوری استرالیا را در ملبورن به زانو درآورده و مسافر فرانسه شدند.
فدراسیون فوتبال ایران در آستانه آغاز مسابقات جام جهانی طی یک اقدام عجیب ایویچ را به بهانه شکست در دیدار دوستانه از کار برکنار و جلال طالبی را به عنوان جانشین وی انتخاب کرد. تیم ملی همراه با طالبی راهی فرانسه شد و در اولین بازی مقابل یوگسلاوی با نتیجه یک بر صفر شکست خورد. در دومین دیدار، ملی پوشان فوتبال ایران باید به مصاف امریکایی می رفتند که آن روزها از لحاظ سیاسی و اجتماعی روابط بسیار تیره ای بین دو کشور وجود داشت. حساسیت این دیدار به حدی بود که فرانسوی برای تامین امنیت بازی تدابیر ویژه ای در اطراف و درون ورزشگاه اندیشیده بودند. برخی گروه های معاند پیش از آغاز بازی از ایجاد ناآرامی در ورزشگاه خبر داده بودند و تمامی این خبرها در کنار تیم مخوف امریکا با ستاره های سرشناسش، اردوی تیم ملی فوتبال ایران را تحت تاثیر قرار داده بود.
سرانجام شب موعود فرا رسید و دو تیم فوتبال ایران و امریکا در روز 21 ژوئن سال 1998 در ورزشگاه ژرلاند شهر لیون و در حضور حدود 40 هزار نفر تماشاگر با قضاوت اورس میر از سوئیس به مصاف یکدیگر رفتند.
ترکیب تیم ملی فوتبال ایران در این دیدار به شرح زیر بود:
احمدرضا عابدزاده(کاپیتان) - محمد خاکپور - نادر محمدخانی(75 – محمدعلی پیروانی) - مهدی پاشازاده - محمدجواد زرینچه(77 – نعیم سعداوی) - مهدی مهدوی کیا - کریم باقری - حمیدرضا استیلی - مهرداد میناوند - علی دایی - خداداد عزیزی(74 – علیرضا منصوریان)
امریکایی ها نیز در این دیدار با هدایت استیو سمپسون با نفرات زیر به میدان رفته بودند:
کیسی کلر - توماس دولی(کاپیتان)(82 – برایان مایسونیو) - ادی پوپ - فرانکی هیدوک - دیوید رجیس - کلودیو رینا - تاب راموس(57 – ارنی استیوارت) - اروی وگرل(57 – پردراگ رادوساولیه ویچ) - برایان مک براید - کوبی جونز - جو مکس مور
بازی تحت شدیدترین تدابیر امنیتی آغاز شد و این امریکا بود که فشار اولیه را روی دروازه ایران ایجاد کرد. کار برای ملی پوشان کشورمان خیلی سخت بود، آنها نماینده یک ملت در مقابل کشوری بودند که روابط دیپلماتیک بسیار پیچیده ای با امریکا داشت. فشار امریکایی ها رفته رفته کم شد و شاگردان طالبی در حال راندن وقت به سمت دقایق پایانی بودند که یک نفوذ عالی از سمت راست و یک سانتر زیبا از جواد زرینچه، فرود آمدن توپ روی سر حمید استیلی و زدن یک ضربه سر استثنایی از این بازیکن را در پی داشت که همین توپ چرخید و چرخید و در قعر دروازه امریکا جای گرفت. لحظه لحظه نابی بود! اشک شوق استیلی، شادی بی حد و مرز نیمکت نشینان و مهم تر از همه فریاد شادی هایی که از خانه های مردم ایران در آن شب به یادماندنی سر داده می شد... نیمه اول با همین تک گل که بعدها به عنوان گل قرن از آن یاد شد به پایان رسید.
در نیمه دوم امریکا سراپا حمله شده بود تا ضمن جبران گل خورده، به گل های بعدی نیز دست پیدا کند چرا که آنها برای پیروزی به میدان آمده بودند و تحمل این شکست را نداشتند. درخشش احمدرضا عابدزاده و بازی کم اشتباه ملی پوشان کشورمان تا دقیقه 80 اجازه گلزنی را به امریکایی ها نداد و روی یکی از همین حملات ناکام تیم حریف در دقیقه 84 یک پاس عمقی حساب شده از علی دایی، مهدی مهدوی کیا را در موقعیت گلزنی قرار داد و این هافبک تیزپای کشورمان همچون موشک به سمت دروازه امریکا هجوم برد و با شوتی نوک پا دروازه کلر را برای دومین بار فرو ریخت تا ورزشگاه ژرلاند شهر لیون و هواداران ایرانی حاضر در آن را غرق در شادی کند. برایان مک براید در دقیقه 87 یکی از گل های خورده را جبران کرد ولی این گل برای جبران باخت کافی نبود و سوت پایان بازی که به صدا در آمد اولین برد ایران در جام جهانی آن هم در این بازی بزرگ رقم خورد تا همه ما از اینکه شاهد رقم خوردن چنین اتفاق بزرگی در تاریخ فوتبال ایران بودیم به خود ببالیم.
فردای این روز همه محافل ورزشی دنیا به پوشش خبری این دیدار پرداخته بودند و ضمن تمجید از بازی شجاعانه ایرانی ها، این دیدار را به دیداری بسیار خاص در تاریخ ادوار جام جهانی تشبیه کرده بودند که تنها یک رویداد ورزشی نبود. به هر حال نسل رویایی فوتبال ایران که خاطرات متنوعی را برای فوتبال دوستان رقم زده بود با این پیروزی یک کادوی خاص به ملت ایران دادند، کادویی که درون آن کلی غرور و اعتماد به نفس قرار داشت...
