طرفداری- خط دفاعی مانشافت یكی از نقاط قوت آلمان ها در راه فتح رقابت یورو 2016 به حساب می آید، اما كادر فنی تیم با وجود تعداد بالای مدافعین میانی، با حضور تنها یك مدافع كناری متخصص (یوناس هكتور)، چه چیدمان و تركیب بهینه ای برای تركیب دفاعی خود می تواند در نظر گیرد؟
یكی از گزینه های قابل تصور برای یوگی لوو در این زمینه استفاده از یك زنجیره دفاعی سه نفره در تركیب خود می باشد، مانشافت در سال 1996 نیز با بهره گیری از یك دفاع زنجیره سه نفری به عنوان قهرمانی دست یافت، درآن رقابت ها ماتیاس سامر نقش اصلی را در خط دفاعی تیم بر عهده داشت و به نوعی لیبروی تیم محسوب می گردید، در كنار او نیز برتی فوگتس سرمربی آن زمان مانشافت بعد از مصدومیت یورگن كولر، از بازیكنانی نظیر ماركوس بابل و توماس هلمر در تركیب خود بهره می برد. چنین چیدمانی در رقابت های یورو 2016 نیز برای یوگی لوو با حضور مدافعینی نظیر ژروم بوآتینگ، متس هوملس (در صورت رفع مصدومیت) و بندیكت هوودس قابل تصور به نظر می رسد.
در سال 1996 برتی فوگتس در خط میانی خود از بازیكنانی تكنیكی نظیر توماس هسلر و آندراس مولر استفاده می كرد كه در كادر فعلی مانشافت نیز یوگی لوو در خط میانی از وجود چنین بازیكنانی تكنیكی برخوردار است. در رقابت های یورو 1996 یورگن كلینزمن و اشتفان كونتس دو مهاجم اصلی تیم به حساب می آمدند كه كونتس بیشتر در نقش مهاجمی كاذب به بازی گرفته می شد، در كادر كنونی نیز چنین انتخابی با وجود مهاجمینی نظیر ماریو گومز، ماریو گوتسه و همچنین توماس مولر قابل تصور است كه بازیكنانی نظیر مولر و گوتسه در چنین گزینه ای می توانند به عنوان مهاجم دوم و یا مهاجم كاذب به بازی گرفته شوند.
اما كدام واقعیت سبب قهرمانی تیم برتی فوگتس در رقابت های یورو 96 شد؟ شاید بتوان از كار تیمی به عنوان بهترین پاسخ برای چنین پرسشی نام برد. ماتیاس سامر در یادداشتی برای روزنامه آلمانی Die Zeit در این زمینه نوشته است:"راز موفقیت ما در این نكته نهفته بود كه بازیكنان تیم چه از نظر ورزشی و چه از نظر روابط انسانی از درك بسیار بالایی از یكدیگر برخوردار بودند و در واقع تیمی بسیار هماهنگ را تشكیل داده بودیم." در كادر قهرمان یورو 96 تنها دو بازیكن به نام های اشتفان كونتس (بشیكتاش) و الیور بیرهوف (اودنیزه) به عنوان لژیونر حضور داشتند و بیشتر اعضای كادر تیم را بازیكنان تیم های دورتموند، بایرن مونیخ و وردربرمن تشكیل می دادند.
اما مقایسه آمار ی بین مانشافت 1996 با سایر تیم های آلمان در چهار رقابت بعدی یوروی بعدی در سال های بین سال های 200 تا 2012 نكات جالبی را در بردارد. در رقابت های یورو 96 آلمان به طور میانگین در هر بازی از مالكیت توپ 51 درصدی برخوردار بود كه در چهار تورنمنت بعدی آلمان ها به طور میانگین حتی آماری بهتر از این نیز از خود بر جای گذاشتند. تعداد پاس های رد و بدل شده بین بازیكنان آلمانی در تورنمنت یورو 96 به طور میانگین 414 پاس و با دقتی 79 درصد بود كه از استانداردهای اروپایی بالاتر بود، آلمان هاچنین آماری را در چهار تورنمنت بعدی نیز تكرار نمودند، برای نمونه در رقابت های یورو 2012 شاگردان یوگی لوو به طور میانگین در هر بازی 555 پاس را با دقت 87 درصدی بین خود رد و بدل نمودند.
اما بزرگترین نقطه قوت مانشافت در رقابت های یورو 96 تاثیرگذاری بالای شاگردان برتی فوگتس در مقابل دروازه حریفان بود، قابلیت مهمی كه مانشافت در حال حاضر از آن برخوردار نیست. در آن زمان مانشافت 16 درصد از موقعیت های خود مقایل دروازه حریفان را به گل تبدیل می نمود، در حالی كه در رقابت های نا امید كننده و فاجعه بار یورو 2000 و یورو 2004 چنین آماری از 4 درصد تجاوز ننمود.
یوگی لوو در كنار تلاش برای رفع این معضل همچنین تلاش نموده كه تا حد ممكن رقابت های دو تفره در میدان را تا بدون خطا به نفع تیم خود به اتمام رساند، تصمیمی مدرن و قابل تمجید كه در سال 1996 تیم ملی آلمان چندان از آن بهره مند نبوده است. در یورو 96 شاگردان برتی فوگتس به طور میانگین در هر بازی مرتكب 20 خطا شدند، در حالی كه در رقابت های یورو 2012 چنین آماری به 10 خطا در هر بازی كاهش پیدا كرده است. در رقابت های یورو 96 بازیكنان آلمان به طور میانگین در هر بازی وارد 128 نبرد دو نفره در زمین شده بودند كه در رقابت های یورو 2012 به میزان 50 عدد از چنین آماری كاسته شده است، چنین آماری به خوبی تغییر در نحوه بازی مانشافت در سال های اخیر را نشان می دهد.
در سال 1996 محوری تعیین كننده در كادر مانشافت وجود داشت كه به نحوی نقشی تعیین كننده در موفقیت آلمان ها داشت، این محور موفق در سال 1996 از سه بازیكن تاثیر گذار به نام های آندارس كوپكه، ماتیاس سامر و دیتر آیلتس كه همگی بازیكنانی دفاعی بودند تشكیل شده بود، به طوری كه این سه بازیكن همگی در تیم منتخب رقابت های یورو 96 از سوی یوفا نیز انتخاب شدند. تیم برتی فوگتس در این رقابت ها در مجموع سه مرتبه دروازه خود را باز شده دید و در مرحله گروهی رقابت ها نیز هیچ گلی در یافت نكرد. آندراس كوپكه سنگربان مانشافت كه در فصل منتهی به رقابت های یورو (1995/96) با تیم آینتراخت فرانكفورت به بوندسلیگای دو سقوط كرده بود، در یورو 96 با مهار نمودن 86 درصد از ضربات ارسالی به سمت دروازه خود بسیار خوش درخشید. ماتیاس سامر به عنوان لیبرو مغز متفكر تیم در بازی سازی محسوب می گردید و با 531 تماس با توپ در این زمینه بهترین عملكرد را در بین بازیكنان حاضر در تورنمنت داشت و همچنین موفق ترین بازیكن مانشافت در پیروزی در نبردهای دو نفره به حساب می آمد. در میانه میدان نیز دیتر آیلتس از وردربرمن با عملكرد فوق العاده خود همه را غافلگیر نمود، به نحوی كه روزنامه های انگلیسی بعد از قهرمانی آلمان در یورو 96 به وی لقب “Lord Eilts” را اعطا نمودند.
اما حضور چنین محور سه نفره دفاعی موفقی را در مانشافت 2016 نیز می توان متصور بود؟ شاید بتوان از مانوئل نویر، ژروم بوآتینگ و سامی خدیرا به عنوان محور دفاعی و ستون های اصلی مانشافت در فاز تدافعی نام برد. این بازیكنان كه نقش بسیار مهمی در تاكتیك های دفاعی تیمی مورد نظر یوگی لوو بر عهده دارند از رقابت های جام جهانی 2014 تنها در دو دیدار به صورت همزمان در تركیب مانشافت قرار گرفته اند. با این وجود حضور آنها در زمین سبب بهبود وضعیت حركت رو به عقب تیمی می گردد و امیدها را برای موفقیت تیم یوگی لوو در یورو 2016 افزیش می دهد.
