طرفداری - 1 سال پیش تقریبا در همین زمان بود که بیلد انتقال گوندوعان را به یونایتد تمام شده تلقی کرد اما چرخ روزگار طوری چرخید که گوندوعان نه فصل پیش راهی یونایتد، بلکه این فصل راهی منچسترسیتی شود. انتقالی که طی 2 روز اخیر بحث ها و مطالب زیادی را بین تاکتیک نویسان و کارشناسان فوتبال در سراسر دنیا به راه انداخته است. اینکه اولین انتخاب ابر سرمربی همچون پپ گواردیولا، ایلکای گوندوعان باشد، تاکتیک نویسان را بیشتر مجاب می کند سبک بازی این بازیکن را مورد بررسی قرار دهند.
دنیایِ هافبک های امروز، دنیایِ هافبک هایِ « all-round»
هافبک ها در خط میانی با انبوهی از نقش ها، وظایف و خصوصیات تعریف می شوند. بعضی بازیکنان اما این توانایی را دارند که همه یا بخش اعظمی از نقش های تعریف شده یک بازیکن خط میانی را عهده دار شوند. به چنین بازیکنانی تاکتیک نویسان عنوان هافبک های «all-round» را می دهند. یعنی هافبک هایی که بتوانند از عقبِ زمین نقش ها را عهده دار شوند و به پشت مهاجم یا مهاجمان خودی برسند. توانایی های چند بعدی، ذهن خلاق و تفکری باز، باعث می شود تا چنین بازیکنانی در خط میانی هنرنمایی کنند. این روزها در فوتبال مدرن از چنین بازیکنانی زیاد یافت نمی شود اما تیم هایی که از این نعمت بهره مند باشند، می توانند انعطاف غیر قابل وصفی را در میانه میدان خود رقم بزنند. مانند آنچه رئال مادریدِ زیدان با تونی کروس و لوکا مودریچ توانست در نیم فصل دوم خلق کند. لوکا مودریچ و تونی کروس نمونه بارزی از این نوع هافبک ها هستند و ایلکای گوندوعان نیز نشان داده چنین توانایی هایی را دارد. اما اینکه چرا نتوانسته نام خودش را در حد مودریچ و کروس سر زبان ها بیندازد، به علت عدم ثبات فیزیکی است.
بن مک آلیر، تاکتیک نویس مشهور، در یکی از مطالب خود پس از پیوستن گوندوعان به سیتی، او را یکی از بهترین هافبک های «all-round» فوتبال مدرن خطاب قرار داده و معتقد است که گوندوعان یکی از قطعات کلیدی پازل پپ می تواند باشد. آمار ایلکای خود به خوبی حجت را تمام می کند. گوندوعان با 2.2 دریبل در هر بازی در دورتموند با انبوهی از بازیکنان تکنیکی و فانتزی، توانسته در رتبه دوم میانگین بیش ترین دریبل در طول فصل قرار گیرد. در یک سوم تهاجمی زمانی ارزش دریبل های او بیشتر می شود که بدانیم او در هر بازی به طور متوسط 1.8 بار توانسته برای تیمش در مناطق خطرناک و حساس، خطا کسب کند. در مرکز زمین گوندوعان موفق شده 237 بار در 2 فصل اخیر رقابت های بوندس لیگا مالکیت توپ را برای تیمش تصاحب کند که این عدد به شکل قابل توجهی از تمامی بازیکنان حاضر در بوندس لیگا، بیشتر است. او به طور میانگین 80 پاس در هر بازی به هم تیمی هایش می دهد که به عنوان مثال عدد بسیار قابل توجه تری نسبت به یایا توره در همین زمینه است که توانایی های متفاوت ایلکای را نشان می دهد.
برنامه پپ برای ایلکای چه خواهد بود؟
پپ گواردیولا از فلسفه ای می آید که مملوء از پرورش بازیکنانی با ذهن های آزاد، خلاق و تفکری باز است. او در بارسلونا انبوهی از این بازیکنان را در میانه میدان در اختیار داشت که شاید یکی از کلیدی ها سرخیو بوسکتسی بوده باشد که استادانه برای پپ توانست در نقش «holding midfield» در عقب زمین ایفای نقش کند. او در بایرن نیز دست به دامن ژابی آلونسویی شد که در واقع یک «deep-lying playmaker» است اما زیر نظر پپ گاهی اوقات وظایف متفاوتی را عهده دار بود. در هر صورت در اصل قضیه تفاوتی ایجاد نمی شود. پپ به بازیکنانی ویژه در میانه میدان نیاز دارد و در اولین گام ایلکای را برای خودش گلچین کرده است. سیتی در حال حاضر به هیچ عنوان چنین بازیکنانی ندارد. فرناندو یا فرناندینیو بازیکنانی تک بعدی هستند. یایا توره گرچه در پست خودش به عنوان یک هافبک باکس تو باکس حتی در این روزهای افتش هم کم نظیر است، اما آن خصوصیات مورد نظر پپ در تبدیل شدن به مرکز ثقل تیم را ندارد. همان خصوصیاتی که باعث شد پپ یک بار روی نام او قلم قرمز بکشد.
بحث های زیادی وجود دارد. بعضی تاکتیک نویسان می گویند پپ می خواهد ایلکای را «holding midfielder» تیمش در عقب زمین کند. جایی که ایلکای باید بازیخوانی کند، فضا پوشش دهد، بازی را در عقب زمین برای تیمش نگه دارد و با تحرک خود در فاز تدافعی از توانایی هایش در قطع توپ استفاده کند. اما عده ای دیگر هم هستند که اعتقاد دارند پپ می خواهد ایلکای را به جلوتر ببرد. شاید در پست شماره 8، متصل کننده فاز تدافعی به تهاجمی سیتی باشد و با حفظ توپ و قدرت ارسال پاس قابل توجهش بتواند به عنوان یک «shuttler»، البته نه به آن معنی سنتی، عمل کند. حتی نباید فراموش کرد که ایلکای پیش از این حتی در پست شماره 10، به عنوان یک پلی میکر، هم بازی کرده است.
اما در تمامی این موارد، یک نقطه مشترک وجود دارد و آن این است که ایلکای به انتخاب نابغه ای همچون پپ، قرار است همان فاکتور X سیتی در خط هافبک باشد. نکته اینجاست که آیا ریسک پپ در این مورد جواب می دهد؟ عدم ثبات فیزیکی مهم ترین مشکل گوندوعان طی سال های اخیر بوده و هر زمان که ایلکای ریتم بازی اش گرفته، یک مصدومیت، یک گرفتگی و هزار مشکل پزشکی دیگر، او را از صحنه دور کرده است. اما در پازل پپ چنین اتفاقات طولانی مدتی، می تواند کار را گره بزند. باید منتظر ماند و دید پپ در ادامه بازار چه واکنشی خواهد داشت. آیا او پوششی برای ایلکای در نظر خواهد گرفت یا با همین داشته هایش در خط هافبک ادامه می دهد؟ در هر صورت ایلکای برای پپ، خودِ خودِ جنس است، اما به شرطی که سالم باشد و بتواند 45 بازی برای سیتی در تمامی رقابت ها انجام دهد، نه 31 بازی...
